Sztandar Biblijny nr 39 – 1989 – str. 155
swoich błogosławieństw w przyszłości, dlaczego tak długo zwleka? Odpowiadamy: to jest tym, co Pismo Święte nazywa Tajemnicą – sprawą, której Bóg bezpośrednio nie objawił ani Abrahamowi, ani przez żadnego z proroków. Pośrednio wskazał na nią mówiąc do Abrahama: „rozmnożę nasienie twoje, jako gwiazdy niebieskie, i jako piasek, który jest na brzegu morskim” (1Moj. 22:16-18). Jednak ani Abraham, ani inni nie zauważyli, że te dwie ilustracje nie należały do tego samego narodu, lecz do dwóch różnych Izraelów. Ziemskie obietnice należały do cielesnego Izraela. Ostatecznie wszyscy ludzie błogosławieni pod panowaniem Mesjasza, staną się Izraelitami – nasieniem Abrahamowym w najszerszym tego słowa znaczeniu.
W ten sposób nasienie Abrahamowe z uwagi na wielką liczbę będzie jako piasek na brzegu morza. Lecz wszyscy ludzie, zanim będą mogli osiągnąć doskonałość, jako członkowie nasienia, muszą osiągnąć taką wiarę i posłuszeństwo, jakie miał Abraham. Pierwsi otrzymają błogosławieństwo Starożytni Godni Abraham, Izaak, Jakub oraz wszyscy prorocy i święci z przeszłości. Dzięki mocy Bożej będą oni, wzbudzeni z martwych – nie niedoskonali i upadli, lecz jako doskonali ludzie, całkowicie przygotowani do zrozumienia wszystkich owych wspaniałych ideałów, które poprzednio tylko niejasno rozumieli. Będzie to ich Tysiącletnia nagroda za chodzenie wiarą a nie widzeniem. O tym czytamy, że zamiast być ojcami, będą dziećmi, których Mesjasz uczyni książętami po całej ziemi – Jego przedstawicielami w mocy, władzy i autorytecie (Ps. 45:17). W tym czasie błogosławieństwo, które na wiele wieków, zostało odsunięte od Izraela, powróci do niego.
ZBRODNIE POPEŁNIANE W IMIENIU JEZUSA
Prawdziwi chrześcijanie ze wstydem muszą przyznać, że większość okropnych zbrodni w ciemnych wiekach popełniono w imieniu Jezusa. I co gorsze, nadal trwa zastraszająco błędne interpretowanie wszystkiego, co wiąże się z imieniem Jezus. W imię chrześcijaństwa wyrządzano niesprawiedliwość nie tylko Żydom w dawnych latach w Rosji i innych krajach w odleglejszych czasach, ale nawet w naszym pokoleniu tak zwani chrześcijanie w Niemczech, Polsce, Rumunii, itd., postępowali wobec Żydów jak prawdziwe demony. Dobrze udokumentowane opisy podają, że profanowano żydowskie cmentarze. Wiele ciał, które zostały pochowane, w ciągu dwóch miesięcy było wykopywanych, a rozkładające się i zniekształcone zwłoki podrzucane na podwórza i progi domów, w których mieszkały rodziny zmarłych.
Podczas pierwszej wojny światowej, idący do bitwy żołnierze rosyjscy pędzili przed sobą grupy żydowskich kobiet i dzieci, jako ochronę przed kulami. Pogromy w Rosji, w Polsce i innych tak zwanych krajach chrześcijańskich doprowadziły do spalenia tysięcy Żydów. Podczas drugiej wojny światowej, otrzymawszy błogosławieństwo papieża, Hitler zgładził według zachowanych danych przeszło sześć milionów Żydów, zamieniając ich ciała w nawóz. Czyż można się dziwić, że w wielu przypadkach Żydzi rozwinęli nienawiść do słowa chrześcijanin i imienia Jezus?
Jak powszechnie wiadomo, imię Jezus jest jedynie inną formą imienia Jozue (Joshua lub Jehoshua; 4Moj. 13:17), które oznaczają Wyzwoliciel Jehowy. Imię Chrystus pochodzi od greckiego odpowiednika imienia Mesjasz. Każdy Żyd właściwie poinformowany o charakterze i naukach Jezusa jest zobowiązany do uznawania Go oraz Jego bezpośrednich naśladowców za najwybitniejszych Żydów, jacy kiedykolwiek żyli. Nie należy osądzać Żydów według ich wypowiedzi, co jest powszechnie wśród wielu tak zwanych chrześcijan. I nie należy tego zapominać, że gdy rzesze chrześcijan niewłaściwie interpretowały ich nauki, doktryny i praktyki, tylko nieliczni święci przez cały wiek Ewangelii szli wiernie śladami Jezusa.
ŻYDZI WKRÓTCE UZNAJĄ SWOJEGO MESJASZA
Głosząc ewangelię nie nalegamy na Żydów, aby zostali, chrześcijanami, ale staramy się rozwinąć przed nimi Boski sztandar i pomóc im w przygotowaniu się na wypełnienie wspaniałych obietnic, które do nich należą. Niesiemy im pociechę, głosząc zgodnie z naszym wersetem, że właściwy czas wypełnienia obietnic jest tuż. Prorok oświadcza, że po powrocie Żydów do ich ziemi i po czasie wielkiego ucisku, jaki ogarnia obecnie chrześcijaństwo, Żydzi uznają, że ów wielki Mesjasz chwały, wielki Michał z Dan. 12:1, na którego królestwo wciąż czekają, nie jest nikim innym jak jednym z ich narodu (Izaj. 7:14; 9:6, 7), „człowiekiem Chrystusem Jezusem, który dał samego siebie na okup za wszystkich” (1Tym. 2:5, 6), obecnie wywyższony do prawicy Boga (Psalm 110:1). Wówczas Bóg szczęśliwie otworzy im oczy zrozumienia. Zgodnie ze słowami Proroka „patrzeć będą na mnie, którego przebodli” (Zach. 12:10) i dostrzegą, że ów Jezus, który został złożony w ofierze za grzechy Izraela i świata, i w chwale Mesjasz to ta sama osoba.
Czego w międzyczasie dokonał Bóg? O, to znowu jest Tajemnicą! Wszędzie, wśród Żydów i pogan, dzięki głoszeniu o posłannictwie Chrystusa, były wyszukiwane i znajdowane
„Każdy Żyd właściwie poinformowany o charakterze i naukach Jezusa
jest zobowiązany do uznawania Go
oraz Jego bezpośrednich naśladowców
za najwybitniejszych Żydów, jacy kiedykolwiek żyli”