Sztandar Biblijny nr 27 – 1987 – str. 151
oddzieleni, jak to w typie pokazuje rozdzielenie się dwóch proroków Bożych, Eliasza i Elizeusza (2Król. 2:11). Jeszcze inni opuścili Babilon zanim nastąpiło niszczenie chrześcijaństwa obejmujące kolejno różne kraje. Ta część Wielkiej Kompanii stanowi antytyp opuszczenia przez Lota Sodomy (1Moj. 19:17; Łuk. 17:28-30; 2Piotra 2:7), bowiem miasto Sodoma przedstawia w typie „miasto ono wielkie Babilon” (Obj. 11:8; 18:10). Drudzy, pokazani obrazowo w przypowieści o głupich pannach tkwili w błędzie (mieli wygasłe lampy, Mat. 25:8), w Babilonie, co najmniej do czasu rozpoczęcia wielkiego ucisku. Nie mieli dostatecznej miary ducha zrozumienia Prawdy, ducha poświęcenia i świątobliwości (oliwy) w sobie (w swych naczyniach), wobec czego kupują ją na targowisku, w szkole doświadczenia w wielkim ucisku. Wszetecznica Rachab przedstawia w typie tę część Wielkiego Ludu, która pozostawała w nominalnym kościele, w nominalnym Syjonie, w antytypicznym Jerycho aż do upadku jego murów , w którym to czasie część ta zostanie również wyzwolona (Joz. 6). Tym samym więc, podczas odczuwania przez nominalny Syjon bólów porodowych, które rozpoczęły się w 1914 roku, Wielki Lud wychodzi na widownię, jest wyzwalany w swych różnych grupach – „alić porodził synów swych”.
Zesłany na nominalny Syjon ból rodzenia rozwijając się, będzie coraz bardziej uwalniał prawdziwe dzieci Boże, które nadal się w nim znajdują, a które wyrobią sobie szersze poglądy, dojdą do głębszego zrozumienia Boga i Jego wspaniałego planu zbawienia przygotowanego dla dzieci ludzkich. Będą one odczuwać szacunek dla wyższych zasad i intensywnie rozwijać szlachetniejsze charaktery. Rządy żelaznej laski (Obj. 2:26, 27) szybko wszystko sobie podporządkują niszcząc zupełnie obecny porządek rzeczy (2Piotra 3:10) i dokonując proces wyrównywania nierówności (Izaj. 40:4, 5). Proces ów stanowić będzie przygotowanie pokojowych rządów sprawiedliwości (Izaj. 2:4; 9:6, 7), w czasie których Wielki Lud osiągnie błogosławione stanowisko zwycięzców, bowiem jego członkowie stać będą przed tronem i przed Barankiem, ubrani w szaty sprawiedliwości z palmami zwycięstwa w dłoni, służąc Bogu w Jego świątyni we dnie i w nocy, a Ten, który siedzi na tronie mieszkać będzie między nimi (Obj. 7:9-17). Niewątpliwie mowa tu o owych pannach, towarzyszkach Oblubienicy, które pójdą za nią, będą wprowadzone z weselem i radością i otrzymają dziedzictwo niebiańskie, bowiem wejdą do pałacu Króla (Psalm 45:15, 16)!
WIELKIE TYSIĄCLETNIE PANOWANIE
Rozpocznie się wtedy wielkie tysiącletnie panowanie sprawiedliwości, a każdy człowiek otrzyma dzięki wierze i posłuszeństwu pełną, dającą równe szanse sposobność osiągnięcia życia wiecznego. Żaden człowiek nie otrzyma
kol. 2
sposobności trwającej mniej niż sto lat, jednakże jeśli zmarnuje cały ten czas nie poczyniwszy żadnego kroku w kierunku przeprowadzenia reformy, będzie uznany za niegodnego życia i zostanie odeń odcięty przez zastosowanie wobec niego śmierci wtórej (Izaj. 65:20). Ale posłuszni spożywać będą dobra ziemi (Izaj. 1:19). „Pobudują też domy, a będą w nich mieszkali [nie będzie się już więcej wynajmować domów w tych czasach, natomiast istnieć będzie więcej wygodnych i zadbanych domostw, w których właściciele będą wygodnie i z przyjemnością zamieszkiwać]; nasadzą też winnic, a będą jeść owoce ich. Nie będą budować tak, aby tam inszy mieszkał; nie będą szczepić, aby inny jadł; bo dni ludu mojego będą jako dni drzewa [„nabywają nowej siły” – Izaj. 40:31], a dzieła rąk swoich do zwietrzenia używać będą wybrani moi [wszyscy wierni i posłuszni]. Nie będą robić próżno, ani płodzić będą na postrach; bo będą nasieniem [dziećmi] błogosławionych [Chrystusa] od Pana [Jehowy], oni i potomkowie ich z nimi. Nadto stanie się, że pierwej niż zawołają, Ja się ozwę; jeszcze mówić będą, a Ja wysłucham [tak blisko będzie Pan, i tak będzie brał pod uwagę wszystkie ich sprawy]. Wilk z barankiem paść się będą społem [powyższe słowa mogą się odnosić do ludzi, którzy posiadali poprzednio charaktery podobne do tych jakie posiadają wilk i baran, lub też do zwierząt, albo do obydwu przypadków – w każdym jednak razie wyrażenie tu użyte oznacza rządy pokoju]; lew jako wół plewy jeść będzie, a wężowi proch będzie chlebem jego [kolejne wyrażenie podobne do „nieprzyjaciele jego proch lizać będą” (Psalm 72:9), oznacza zniszczenie węża, lub raczej szatana, którego symbolizuje wąż]; nie będą szkodzić ani zatracać na wszystkiej górze świętej mojej [w Królestwie], mówi Pan” (Izaj. 65:21-25).
Tak więc, zrodzenie mężczyzny przez nominalny Syjon oraz późniejsze narodzenie się Chrystusa z ducha – w pierwszym zmartwychwstaniu – stanowią prawdziwe przyczyny radości panującej wśród wszystkich, którzy miłują sprawiedliwość. Chociaż mężczyzna ów rozwieje jak proch długo zachowywane przez wielu nadzieje, to jednak Jego Królestwo jest brzaskiem prawdziwej nadziei dla całego świata. Królestwo to upokorzy pysznych, pozbawi ich wszelkiej własności i przywilejów, do których są tak przywiązani, a które zdobyli w niewłaściwy sposób i nauczyli się je oceniać jako należne im prawa. Zniszczy wszystkie wychwalane przez nich społeczne, religijne i prywatne instytucje oraz całkowicie skruszy wszystkie nadzieje, które pokładają w tych stworzonych przez człowieka instytucjach doprowadzając do tego, że w końcu nadzieję widzieć będą jedynie w nowym porządku rzeczy, zainaugurowanym przez Królestwo Boże. „Chwalcie Boga naszego wszyscy słudzy jego, i którzy się go boicie, i mali i wielcy. I słyszałem głos jako ludu wielkiego [łącznie z dziećmi, urodzonymi podczas obecnego czasu bólów porodowych] …