wyrażenie ,,pragnąc” itd. powinno zawierać się wewnątrz nawiasów. Dodatkowo dowodzą one, że werset ów nie zajmuje się świadomością umarłych, i dlatego też nie powinien być przytaczany na potwierdzenie owej fałszywej doktryny, Ponadto, rozważania nasze wyraźnie potwierdzają nauki Apostoła wykazujące, że wniebowstąpienie i nagroda przeznaczona tak dla niego jak i innych członków Ciała nie nastąpi przed Wtórym Adwentem Pana, podczas niego (2Tym. 4:8).

kol. 2

[Oto inne teksty Biblii (nie omawiane w tym wykładzie) przeznaczone do uważnego przestudiowania i rozważenia, które jak twierdzą niektórzy, nauczają o świadomości umarłych, o otrzymaniu nagrody przez Chrześcijan zaraz po śmierci oraz o tym, że niepobożni są po śmierci poddani wiecznym mękom: Kazn. 12:7; Mat. 17:1—9; Łuk. 16:19—31; 23:42, 43, 46; Dz.7:59, 60; 2Kor. 4:6—5:10; 12:1—4; Jud. 7; Obj. 14:9—11; 20:10, 14, 15; 21:8].
BS '83,15.

PSALM 32

1. Pieśń Dawidowa nauczająca. Błogosławiony człowiek, któremu odpuszczono nieprawość, a którego zakryty jest grzech.
2. Błogosławiony człowiek, któremu nie poczyta Pan nieprawości, a w którego duchu nie masz zdrady.
3. Gdym milczał, schnęły kości moje w narzekaniu mojem na każdy dzień.
4. Ponieważ we dnie i w nocy ociężała nademną ręka twoja, obróciła się wilgotność moja w suszę letnią. Sela.
5. Przetoż grzech mój oznajmiłem tobie, a nieprawości mojej nie kryłem. Rzekłem: Wyznam na się przestępstwa moje Panu, a tyś odpuścił nieprawość grzechu mego. Sela.
6. Oto się tobie będzie modlił każdy święty, czasu, którego możesz być znaleziony, a choć wzbiorą powodzi wód wielkich, przecież go nie dosięgną.

7. Tyś jest ucieczką moją; od uciśnienia zachowasz mię, i piosnkami radosnego wybawienia uraczysz mię. Sela.
8. Dam ci rozum, i nauczę cię drogi, po której masz chodzić; dam ci radę, obróciwszy na cię oko moje.
9. Nie bądźcież jako koń, albo jako muł, którzy rozumu nie mają, których gęby uzdą j wędzidłem kiełznać musisz, aby się na cię nie porywały.
10. Wiele boleści przypada na złośnika; ale ufającego w Panu miłosierdzie ogarnie.
11. Weselcie się w Panu, i radujcie się sprawiedliwi, a wykrzykajcie wszyscy, którzyście serca szczerego.

Jak piękną, chwalebną radosną jest wieść,
Ze Chrystus na ziemi Królestwo ma wznieść;
Ze miłość Chrystusa odrodzić ma świat,
Gdy rządzić nam będzie przez ciąg tysiąc lat.

Chcę cierpieć z Chrystusem i życie swe dać,
Za prawdę i wierną w Chrystusie mą brać;
Chcę w Pańskie iść ślady i cierpieć wraz z Nim,
By Pan we mnie mieszkał, a ja w Panu mym.

Chcę czystej mądrości, co z górnych jest stron,
Bym zawsze tak czyimi, jak każe nam On.
Chcę Ducha Chrystusa, bym wiernie mógł żyć,
W harmonii z Jehową i z słowem wciąż być.

Chcę wyzbyć się świata i ziemskich mych praw,
A za to Ty, Panie, w wieczności mnie zbaw,
Od grzechów mnie zwolnij i daj Boski stan,
Boś Ty jest nasz Zbawca i Król nasz i Pan.

poprzednia strona – następna strona