Sztandar Biblijny nr 10 – 1984 – str. 182
Wierzę, że Biblia naucza, iż śmierć jest snem, z którego ludzkość powstanie w przebudzeniu zmartwychwstania, jedni do życia wiecznego a drudzy na wieczną śmierć. Tak w Starym, jak i Nowym Testamencie Biblia nieustannie naucza, że gdy nastąpi zmartwychwstanie z grobów, śmierć zostanie ,,połknięta w zwycięstwie”. Pod wpływem natchnienia Apostoł Paweł powiedział w 1Kor. 15:53: „Boć musi to …co jest śmiertelnego PRZYOBLEC nieśmiertelność”. Biblia uczy nie tylko o tym, że nastąpi zmartwychwstanie, lecz również o Sądzie ostatecznym, na którym zostanie określony los rodzaju ludzkiego. Zatem, jeśli człowiek otrzymuje swą nagrodę zaraz w momencie śmierci i wędruje wprost do piekła, jak wielu o tym naucza, lub prosto do nieba, to PO CÓŻ POTRZEBNE JEST ZMARTWYCHWSTANIE, PO CÓŻ SĄD? Czy Bóg zabierze wszystkich z piekła oraz nieba i ponownie pośle do grobów, tak aby mógł ich wzbudzić i sądzić, by w ten sposób dowiedzieć się czy powinni się znaleźć we wspomnianych miejscach, czy też nie?
CO TO JEST DUSZA?
Czymże jest owa „dusza”, o której mówią teologowie? Definiują ją jako pewną nieuchwytną rozumowo, niewidzialna, niematerialną, eteryczną istotę. Lecz nie tak naucza Biblia. Biblia (1Mojż. 2:7) mówi: „Stworzył tedy Pan Bóg człowieka z prochu ziemi, i natchnął w oblicze jego dech żywota. I stał się człowiek” zwróćcie uwagę, że – „STAŁ SIĘ CZŁOWIEK duszą żyjącą”.
To właśnie CZŁOWIEK jest ową duszą. Możecie przeszukać Biblie od l Księgi Mojżeszowej do Księgi Objawienia i przekonacie się, że Biblia ANI RAZU nie wspomina, by człowiek otrzymał jakąś duszę. Człowiek jest tą dusza. Skoro tak jest, to zapytajmy: czy jest on nieśmiertelny? Czy dusza ludzka jest nieśmiertelna? Nie istnieje w Biblii ani jeden werset, który potwierdzałby założenie, że dusza jest nieśmiertelna. Natomiast Biblia powiadamia nas w proroctwie Ezech. 18:4, 20, że „Dusza, która grzeszy, ta umrze”. Jeśli człowiek posiada duszę, która zachowuje świadomość po śmierci, to Bóg z pewnością wie o tym. On nas stworzył i On wie o nas wszystko. A jeśli wierzymy, że Biblia jest Słowem Bożym, to gdzieś na jej kartach powinniśmy znaleźć ową prawdę wyjaśniającą problem nieśmiertelności.
Wyrażenie „nieśmiertelność duszy” często można usłyszeć z ambon, a koła teologiczne przyjęły je jako termin wyrażający dowiedziony fakt. Jednakże, chociaż fraza „nieśmiertelność duszy” przyjęta została jako doktryna uznana obecnie przez teologów, to po przejrzeniu Starego i Nowego Testamentu w celu poznania tego, co Biblia mówi na ten temat przekonujemy się, że omawiany tu termin jest zdecydowanie niebiblijny.
Kazania i pieśni często zawierają takie wyrażenia
kol. 2
jak „dusza nieśmiertelna” czy „dusza nigdy nie umierająca”. A przecież, mimo iż wyraz „dusza” pojawia się w Biblii (KJV) 873 razy (768 razy w Starym Testamencie i 105 razy w Nowym Testamencie), to nigdy w żadnym z 873 przypadków, w których go użyto, nie występuje określenie „dusza nieśmiertelna” czy nawet „dusza nigdy nie umierająca”. Podobnie terminu „nieśmiertelność duszy” nigdy nie znaleziono w Biblii.
Często spotykamy w śpiewnikach takie wyrażenia jak „nieśmiertelny duch” lub „duch nigdy nie umierający”, lecz w Biblii – chociaż słowo „duch” powtórzone jest w niej 827 razy (442 razy w Starym i 385 razy w Nowym Testamencie) – w żadnym z 827 przypadków duch nie został określony jako „duch nieśmiertelny” czy też „nigdy nie umierający”. Jest tak na pewno! Ani razu! Tak więc Bóg miał w Swym Słowie, w Biblii, możliwość powiedzenia nam 873 razy, iż dusza jest nieśmiertelna i 827 razy możliwość twierdzenia, że duch jest nieśmiertelny, lecz nigdy tego nie uczynił.
BIBLIA A „NIEŚMIERTELNY” I „NIEŚMIERTELNOŚĆ”
A teraz, przestudiujmy słowa „nieśmiertelny” i „nieśmiertelność”. Słowo „nieśmiertelny” można znaleźć w Biblii tylko jeden raz. Czy odnosi się do duszy? Sprawdźmy. Słowo to zostało użyte w 1Tym. 1:17, gdzie czytamy „Przetoż królowi wieków nieśmiertelnemu, niewidzialnemu samemu mądremu Bogu, niech będzie cześć i chwała na wieki wieków. Amen.” Jak widzimy, wyraz ten odnosi się tu do Boga, który nazwany jest wiecznym i nieśmiertelnym, natomiast słowo nieśmiertelny nigdy nie stosuje się do człowieka.
Wyraz „nieśmiertelność” występuje w Piśmie Świętym jedynie 5 razy. Czy odnosi się do duszy? Ani razu! W 1Tym. 6:14-16 spotykamy słowo „nieśmiertelność” użyte następująco: „Które czasów swoich okaże on błogosławiony, i sam możny król królujących, i Pan panujących: Który SAM ma nieśmiertelność”.
A więc Biblia poucza nas, że Bóg i Chrystus są jedynymi istotami, które posiadają nieśmiertelność, a skoro Bóg i Chrystus są owymi Jednostkami, które mają nieśmiertelność, to czy my jesteśmy nieśmiertelni? Biblia oświadcza, że jedynie Oni ją posiadają, a skoro tylko Oni ją posiadają, to cała ta część teologii i spirytyzmu, która twierdzi, że również człowiek jest nieśmiertelny, musi być fałszywa. Jeśli wierzycie w to, co mówi Biblia, to nie możecie wierzyć, że człowiek jest nieśmiertelny. Musicie albo przyjąć Pismo Święte i zaprzeczyć twierdzeniu o nieśmiertelności duszy, albo też przyjąć doktrynę o nieśmiertelności duszy i zaprzeczyć temu, co podaje Biblia.
Słowo „nieśmiertelność” występuje również w 2Tym. 1:10, gdzie jest napisane o Jezusie, że On „…żywot na jaśnię wywiódł i nieśmiertelność przez Ewangelię”.