Sztandar Biblijny nr 19 – 1986 – str. 96
przychodzi w swojej drugiej obecności „rozgniewały się narody” (Obj. 11:18) i dalekie będą one od nawrócenia się, że wówczas Jezus i Jego Kościół pokruszą je jako naczynia garncarskie, podporządkują sobie i będą nad nimi panować laską żelazną (Ps. 2:8, 9; Obj. 2:26, 27), i że wówczas „On musi królować, pókiby nie położył wszystkich nieprzyjaciół pod nogi jego” (1Kor. 15:23-25), a tak On podporządkuje sobie wszystkie rzeczy (Filip. 3:21).
Statystyki pokazują w sposób oczywisty, że świat obecnie nie jest nawrócony. Dane statystyczne za rok 1886 wskazywały, że ludność świata była szacowana na miliard czterysta dwadzieścia cztery miliony, włączając w to osiemset pięćdziesiąt sześć milionów (około siedemdziesiąt dwa procent) pogan, licząc tych wszystkich, którzy nie są żydami, ani chrześcijanami lub muzułmanami, ale poganami (zobacz Boski plan wieków, str. 24-28). Odpowiednie statystyki sporządzone na początku lat osiemdziesiątych XX wieku ustalają liczbę ludności świata na cztery miliardy czterysta czternaście milionów dziewięćset tysięcy, włączając w to trzy miliardy czterysta siedemnaście milionów czterysta tysięcy (ponad siedemdziesiąt siedem procent) pogan [zobacz World Almanac (Almanach świata) z roku 1982 i Encyclopedia Britannica (Encyklopedię Brytyjską) z roku 1981]. Liczba ludności umierającej bez wiedzy o Chrystusie w 1886 roku była oceniana na sto tysięcy dziennie. Obecnie jest o wiele więcej.
WYBORCZE DZIEŁO BOŻE W WIEKU EWANGELII
Pytanie: Skąd wiemy, że dzieło Boże wieku Ewangelii miało być dziełem selekcji a nie dziełem nawrócenia świata?
Odpowiedź: Wiele ustępów Pisma Świętego wskazuje, że dzieło Boże w wieku Ewangelii miało być i było dziełem selekcji, pracą wybierania spośród rodzaju ludzkiego przedtysiącletniego nasienia (dzieci) Abrahamowego, tych którzy wytrwale praktykowali wiarę, tak jak Abraham (Rzym. 4:1-25). Za pośrednictwem tego nasienia, w nadchodzącym tysiącletnim pośredniczącym panowaniu Chrystusa, Bóg będzie sądził i nawracał świat (1Moj. 12:3; 22:16-18; Gal. 3:8, 16, 29; Ps. 22:28-31; 72; 86:9; Izaj. 2:2-4; 11:6-10; 25:6-9; 35; 65:17-25; Dan. 2:31-45; 7:11-27; Miche. 4:1-4)Jezus podczas swej pierwszej obecności głosił poselstwo królestwa w celu dokonania dzieła selekcji, a nie dzieła nawrócenia świata. Celowo mówił On w przypowieściach „tym, którzy są obcymi”; „Aby patrząc patrzeli, ale nie widzieli, i słuchając słyszeli, ale nie zrozumieli, by się snąć nie nawrócili, a byłyby im grzechy odpuszczone” (Mar. 4:11, 12; Mat. 13:10-17). Inaczej mówiąc, Jezus celowo nie starał się wszystkich nawrócić.
W wielkim poleceniu Jezus powiedział: „Idąc tedy, nauczajcie [czyńcie uczniami, zobacz
kol. 2
margines ASV] wszystkie narody, chrzcząc je” (Mat. 28:19). Tutaj znowu wskazane jest dzieło selekcji, a nie usiłowanie nawrócenia świata. Dz.Ap. 3:19-21 wykazują, że podczas drugiej obecności Chrystusa nastąpią „czasy restytucji [odnowienia ASV] wszystkich rzeczy”. Ta restytucja wskazuje na nawrócenie świata, ale nie w wieku Ewangelii, lecz potem, w wieku Tysiąclecia.
Dz.Ap. 15:14-17 wskazują na Boskie dzieło selekcji w wieku Ewangelii w odniesieniu do niektórych z ludzi – „aby z nich wziął lud imieniowi swemu”. Potem, w pośredniczącym tysiącletnim panowaniu, nastąpi przywrócenie królestwa izraelskiego i ustanowienie zarządzeń w celu błogosławienia i nawrócenia „tych, co pozostali z ludzi [reszty, po wybraniu niektórych spośród nich w wieku Ewangelii]”. Nie ma tu żadnej wzmianki o nawróceniu świata w wieku Ewangelii!
Rzym. 8:19-23 wskazuje na tych, którzy zostali wybrani podczas wieku Ewangelii, jako tych, „którzy mają pierwiastki Ducha”. Są oni wyraźnie pokazani jako oddzieleni od „stworzenia”, od rzesz ludzkości w ogóle, które otrzymają drugorzędne owoce Ducha w wieku Tysiąclecia (Joel 2:28) i „będzie uwolnione z niewoli skażenia [od wyroku śmierci Adamowej]” do chwalebnej wolności dzieci Bożych. Innymi słowy, świat będzie nawrócony w wieku Tysiąclecia a nie wcześniej.
Obj. 5:9, 10 wyraźnie opisuje Jezusa jako wybierającego swój Kościół w wieku Ewangelii, „żeś był zabity, i odkupiłeś nas Bogu przez krew swoją ze wszelkiego pokolenia, i języka, i ludu, i narodu”. A dlaczego oni zostali wybrani spośród ludzkości? Aby mogli „Bogu naszemu być królami i kapłanami, i królować … na ziemi”. Obj. 20:4, 6 mówi, że ci wybrani na królów i kapłanów „będą z nim królować tysiąc lat”. Oni nie będą królować jedni nad drugimi, ale będą królować nad ludzkością świata, będą błogosławić i nawracać nie wybranych w Tysiącleciu.
Można by podać więcej ustępów Pisma Świętego wskazujących, że po dziele wyboru wieku Ewangelii (zobacz Epiphany Studies …, t. 17, pod tytułem Millenium) nastąpi nawrócenie świata w wieku Tysiąclecia, ale te przytoczone powyżej powinny wystarczyć.
Pamiętajmy o tym, że obecnie przy końcu wieku Ewangelii Bóg dokonuje szczególnego dzieła gromadzenia i tworzenia Jego klejnotów (Mal. 3:17; Ps. 50:5; Izaj. 56:8). Niech każdy z nas stara się być świecącym światłem w tym ciemnym i złym świecie, wytrwale podtrzymującym Słowo Życia (Filip. 2:15, 16), ustnie lub słowem drukowanym, w celu wybrania wiele więcej klejnotów, których Pan poszukuje, jako przedtysiącletniego nasienia Abrahamowego, ale jednocześnie zdając sobie sprawę z tego, że obecnie nie jest czas na nawrócenie świata, lecz będzie podczas nadchodzącego tysiącletniego pośredniczącego panowania Chrystusa.
BS ‘83,70 – 71.