Sztandar Biblijny nr 214 – 2006 – str. 92

WIELKA NAGRODA

      Czy nałożenie na zastępcę kary za grzech Adama jest sprawiedliwe? Czy spowodowanie, by niewinny cierpiał za winnego nie było niesprawiedliwe? O, tak! Bez zastrzeżeń takie postępowanie byłoby niesprawiedliwe. Lecz nie taki jest Boski program. Wprost przeciwnie, Boska mądrość ukazała przed naszym Panem wielką i cenną nagrodę, jeśli dobrowolnie podejmie się ofiary koniecznej do uwolnienia ludzkości z Adamowego grzechu i śmierci. Jezus z zadowoleniem to uczynił – „który dla wystawionej sobie radości podjął krzyż, wzgardziwszy sromotą i [w konsekwencji] usiadł na prawicy stolicy Bożej” (Żyd. 12:2). Mówiąc nam o Jezusie, Apostoł Jan zapewnia nas, że On opuścił chwałę, jaką miał u Ojca (Jana 17:5), stał się ciałem (Jana 1:14) i dał Samego Siebie jako „ubłaganie [zadośćuczynienie] za grzechy nasze; a nie tylko za nasze, ale też za grzechy wszystkiego świata” (1Jana 2:2; Jana 6:51).

      Apostoł Paweł zapewnia nas, że Len, który był bogaty [który był niebiańską istotą], dla naszej korzyści stał się ubogi, abyśmy przez Jego ubóstwo mogli się stać bogaci (2Kor. 8:9) i że obecnie On został wspaniale nagrodzony za Swą wierność w czynieniu ojcowskiej woli (Żyd. 1:2-4). Apostoł pisze także, że Jezus dobrowolnie uniżył Samego Siebie i stał się posłuszny aż do śmierci, i to śmierci na krzyżu, a następnie dodaje: „Dlatego też Bóg nader Go wywyższył, i darował Mu imię, które jest ponad wszelkie imię; aby w imieniu Jezusowym wszelkie się kolano skłaniało, tych, którzy są na niebie i tych, którzy są na ziemi, i tych, którzy są pod ziemią. A wszelki język, aby wyznawał, że Jezus Chrystus jest Panem ku chwale Boga Ojca” (Filip. 2:7-11).

SPRAWIEDLIWOŚĆ, MĄDROŚĆ, MIŁOŚĆ I MOC

      Są to podstawowe Boskie atrybuty. Pierwsze trzy zostały nam szczególnie okazane w działaniu. Zachwycamy się i uwielbiamy Boską sprawiedliwość, która jest niezmienna, Boską mądrość, która jest niezgłębiona i Boską miłość, która jest ponad wszelką miarę. Tym, co jeszcze będzie okazane, będzie ostateczna demonstracja Boskiej mocy w działaniu, w uwolnieniu ludzkości z niewoli Adamowego grzechu i śmierci. Namiastka tej Boskiej mocy w działaniu, w obudzeniu zmarłych, została udzielona naszemu Panu we wzbudzeniu Łazarza ze snu śmierci (Jana 11:1-44), ilustrując niektóre wspaniałe błogosławieństwa z ziemskiej części nadchodzącego Królestwa.

      Boska moc była jeszcze bardziej zademonstrowana w zmartwychwstaniu naszego Pana; w Jego natychmiastowej „przemianie” z ziemskich do niebiańskich warunków, w okamgnieniu (1Kor. 6:14; por. 15:52 ). Dziełem Wieku Ewangelii był wybór najwierniejszych spośród ludzkości, i jest w tym dalsza demonstracja Boskiej sprawiedliwości, mądrości, miłości i mocy; jednak Jego moc nadal oczekuje na swą pełną manifestację w Wieku Tysiąclecia. Kiedy ten atrybut będzie miał przewagę i nastąpi jego pełna manifestacja, będzie to oznaczało „wielką radość dla wszystkich ludzi”, o której świadczy nasz werset.

RÓWNOWAŻNA CENA

      Boska miłość szukała pomocy dla świata i dostarczyła naszego Pana Jezusa Chrystusa, który złożył drogocenną ofiarę Okupu. Adam był przestępcą i wszyscy jego potomkowie zostali objęci karą z nim, a ponieważ znajdowali się w jego biodrach, dlatego cierpią. Jezus złożył Okup, równoważną cenę za ojca Adama, a zatem za całe jego potomstwo (w jego zdolnościach rozrodczych) i całe jego dziedzictwo. Nasz chwalebny Pan zajął miejsce Adama i po Swym zmartwychwstaniu, jako Drugi Adam (1Kor. 15:45), stanie się Ojcem, Dawcą życia (Izaj. 9:6) dla wszystkich dzieci Adama (Mat. 19:28), pod warunkiem, że Go przyjmą, i w Restytucji przywróci dla nich to wszystko, co utracił ojciec Adam. Powinniśmy pamiętać, że niezależnie od tego, w jakim stanie się urodziliśmy, niezależnie od tego, jak głęboka jest nasza degradacja, nasze prawa jako dzieci Adama były doskonałymi ludzkimi prawami i one pozostałyby naszymi, gdyby Adam nie utracił ich przez nieposłuszeństwo. Zatem restauracja, którą nasz Pan zamierza uczynić, nie jest tylko powrotem każdej jednostki do stanu, który posiada jako członek umierającego rodu Adama, lecz także przywróceniem wszystkiego, co prawnie się jemu należało pod pierwotnym Boskim zarządzeniem, a co Adam przez grzech utracił. Alleluja! Co za Zbawca! On jest naprawdę zdolny „doskonale zbawić tych,… którzy przezeń przystępują do Boga” (Żyd. 7:25). Lak jak została wypełniona pierwsza część Boskiego programu, ukazując Boską sprawiedliwość, mądrość i moc, tak na pewno wypełni się reszta Boskiego planu przez proces Restytucji dla całej ludzkości w Wieku Tysiąclecia, w którym Boska moc będzie w pełni zamanifestowana.

DLACZEGO TAK DŁUGA ZWŁOKA?

      W pochopnym rozumowaniu, które należy do naszego krótkotrwałego i umierającego stanu, niektórzy dziwią się, dlaczego Boska moc nie działa z większym pośpiechem w postępowaniu zmierzającym do uwolnienia Adama i jego rodzaju z niewoli grzechu i śmierci – dlaczego Mesjasz, po dostarczeniu ceny odkupienia za świat i wszystkiego, co się z tym wiąże, nie śpieszy się, by wziąć go w posiadanie (Ps. 2:8), lecz zamiast tego Bóg dozwolił