Sztandar Biblijny nr 212 – 2006 – str. 56

w który wszedł ojciec Adam; niedoskonałość, utrata wszystkiego czym był i co posiadał jako doskonały człowiek oraz utrata praw do tego. Pierwotnie to obejmowało jego prawo do wiecznego życia w doskonałości i posiadanie doskonałego ludzkiego ciała oraz jego prawa życiowe, które obejmowały doskonałe środowisko, panowanie nad zwierzętami, synostwo i harmonię z Bogiem. To wszystko zostało utracone, a ludzkość przez dziedziczenie podzieliła z nim tę utratę i dlatego nie otrzymała tych wszystkich praw, które on miałby, gdyby nie zgrzeszył. Ten stan, w który wszedł ojciec Adam, a my wraz z nim, jest prekursorem okupu. Chrystus nie mógłby się stać równoważną ceną dostępną za Adama, gdyby Adam nie utracił tych rzeczy. Zatem grzech ojca Adama sprowadził na niego i jego rodzaj, utratę tego wszystkiego czym był oraz wszystkich jego praw, który to stan musiał poprzedzić okup, jeśli Chrystus miał być okupem za niego.

BOSKA SPRAWIEDLIWOŚĆ

      Następnie rozważymy przyczyny okupowej ceny. Po pierwsze istniała wymagająca przyczyna, którą była Boska sprawiedliwość. Sprawiedliwość Boga wymagała okupowej ceny, jeśli Bóg ponownie miał się zająć ludzkością z punktu widzenia zbawienia. Ponieważ Boska sprawiedliwość słusznie skazała człowieka na śmierć, dlatego musiało być dokonane za człowieka to, czego wymagała sprawiedliwość, zanim Bóg mógł się nim zająć jako wolnym od Jego sprawiedliwego wyroku. Faktem jest, że Boski wyrok był sprawiedliwy; zatem niesprawiedliwe byłoby usunięcie wyroku bez spełnienia wymagań sprawiedliwości – doskonały człowiek, który miał prawo do życia wraz z prawami życiowymi, za doskonałego człowieka Adama, który stracił dla siebie prawo do życia i prawa życiowe (2Moj. 21:23-25; 5Moj. 19:21). Dlatego sprawiedliwość Boża wymagała okupu, zanim człowiek mógł zostać uwolniony od tych wykroczeń. Czytamy o tym na przykład w Rzym. 3:25,26: „Którego Bóg wystawił ubłaganiem (zadośćuczynieniem) [ubłagalnia – sprawiedliwość; którą Jezus stał się dla nas, stając się naszą sprawiedliwością (Rzym. 10:4, KJV; 1Kor. 1:30). To, że ubłagalnia reprezentuje sprawiedliwość, jest widoczne z faktu, że krew była na niej kropiona – sprawiedliwość, oznaczając zadośćuczynienie przez zasługę Chrystusa], przez wiarę w Jego krew, ku okazaniu sprawiedliwości w cierpliwości Bożej, przez odpuszczenie przedtem popełnionych grzechów; ku okazaniu sprawiedliwości swojej w teraźniejszym czasie, na to, aby On był sprawiedliwym i usprawiedliwiającym tego, który wierzy w Jezusa.” Ten fragment uczy, że to Boska sprawiedliwość wymagała ofiary Jezusa jako okupu, aby Bóg odpuścił grzech, a pomimo tego pozostał sprawiedliwy.

      Po drugie, istniała planująca przyczyna okupu, którą było działanie Boskiej mądrości. Na dowód możemy zacytować 1Kor. 1:23, 24: „Ale my każemy Chrystusa ukrzyżowanego [okup], Żydom wprawdzie zgorszenie, a Grekom głupstwo; lecz samym powołanym i Żydom i Grekom każemy Chrystusa, który jest mocą Bożą i mądrością Bożą.” Zatem Chrystus ukrzyżowany [okup] jest wskazany jako koncentracja Boskiej mądrości, jak również Jego mocy w związku ze zbawieniem człowieka. Bóg zaplanował Chrystusa „jako baranka niewinnego i niepokalanego, przejrzanego przed założeniem świata…” (1Piotra 1:18-21). Tylko Boska mądrość mogła zaplanować okup, aby mógł działać Boski plan.

      Po trzecie, istniała sprawcza przyczyna okupowej ceny – Boska miłość. Nie powinniśmy myśleć, że wyzwolenie ludzkości spod potępienia grzechu i grobu nic nie kosztuje Boga; ponieważ On, On Sam dostarczył tej ceny – w ofiarowaniu Swego Syna. Tym, co skłaniało do tego Ojca, była Jego wspaniała miłość, tak wielka, że On pozbawił niebiosa Swego najdroższego skarbu i w Swej Ojcowskiej miłości posłał Syna na świat, aby stał się za nas ofiarą. Dlatego w Rzym. 5:8 czytamy: „Lecz zaleca Bóg miłość swoją ku nam, że gdyśmy jeszcze byli grzesznymi, Chrystus za nas umarł.” Ew. Jana 3:16 jest następnym wersetem na ten temat: „Albowiem tak Bóg umiłował świat, że Syna Swego