WIARA W WIELU BOGÓW

      Z PISMA ŚWIĘTEGO dowiadujemy się, że pierwotnie ludzka rodzina była monoteistyczna, że oni czcili i wierzyli w Najwyższą Istotę, Jehowę jednego i jedynego prawdziwego Boga. W okresie przedpotopowym, przez ponad tysiąc sześćset lat od pojawienia się człowieka na ziemi, nie było żadnego śladu politeizmu – czczenia i wiary w wielu bogów.

      Niektórzy sugerują, że widoczna obecnie wyższość nowoczesnego świata zachodniego jest dowodem, że ludzkość nieustannie ulepsza się społecznie i religijnie i wykazuje oznaki religijnego wzrostu od bardzo prymitywnych poglądów „jaskiniowca” do współczesnej chrześcijańskiej wiary w najwyższe bóstwo.

      Niedawne znaleziska archeologiczne wskazują w każdym wypadku, że najpierw praktykowano monoteizm, a później wypaczono go do politeizmu. W tym miejscu musimy zauważyć, że nawet dzisiaj większość ludzkiej rodziny jest nadal politeistyczna. Tylko jeden naród – Izrael, wieki po potopie, pozostał monoteistyczny i z tego narodu inni otrzymali monoteizm – nie przez ewolucję, lecz przez przyjęcie go.

      Apostoł wyjaśnia, jak błędy politeizmu zastępowały i zanieczyszczały kult jednego, prawdziwego Boga. „Ponieważ od stworzenia świata Boskie niewidzialne zalety – Jego wieczna moc i Boska natura – są wyraźnie dostrzegane; będąc rozumiane na podstawie tego, co zostało uczynione, tak aby ludzie nie mieli wymówki. Bo chociaż znali Boga, jednak nie czcili Go jako Boga ani nie dziękowali Jemu, lecz ich myśli stały się próżne, a ich nierozsądne serca pogrążyły się w ciemności. Chociaż twierdzą iż są mądrzy, zgłupieli i zamienili chwałę nieśmiertelnego Boga w obrazy przedstawiające śmiertelnego człowieka i ptaki, czworonożne zwierzęta i gady. Dlatego Bóg pogrążył ich w grzesznej pożądliwości ich serc ku nieczystości, aby bezcześcili swoje ciała między sobą” (Rzym. 1:20-24, KJV).

POCHODZENIE DOKTRYNY O TRÓJCY

      Politeizm miał swój początek zaraz po potopie i w umyśle zachowało się pojęcie „politeizmu”, które oznacza mnogość bogów i które różni się od biblijnej wiary w jedynego Boga. Piotr kieruje naszą uwagę na ten punkt, mówiąc: „Albowiem nie baśni jakich misternie wymyślonych naśladując, uczyniliśmy wam znajomą Pana naszego Jezusa Chrystusa moc i przyjście” (2Piotra 1:16).

      Niektórzy, być może, są zdania, że kredo wyznaniowe chrześcijaństwa są początkiem poglądu o „Trójcy”, lecz praktycznie, w całym politeizmie istnieje trzech bogów, którzy są przedstawiani jako stanowiący jednego, ich najwyższego boga. Poniżej znajduje się zwięzła ich lista:

      INDIE – Brahma, Wisznu, Siwa – zwani Trimutri, co oznacza Trójcę

      BABILONIA I ASYRIA – Anos, Illinos, Aos (Anu, Enilil, Ea)

      FENICJA – Ulomus, Ulosuros, Eliun

      EGIPT – Kneph, Ptah, Ozyrys

      GRECJA – Zeus, Posejdon, Adonis

      RZYM – Jowisz, Neptun, Pluton

      NARODY CELTYCKIE – Kriosan, Biosena, Siwa

      PLEMIONA GERMAŃSKIE – Thor, Wodan, Frikko

      MEKSYKANIE – Czcili słońce pod trzema postaciami, które nazywali Ojcem, Synem i Bratem Słońcem. Jednego ze swych wielkich bożków nazywali „Tangalanga” – czyli jeden w trzech i trzy w jednym.

      Pogańskie trzy bóstwa w jednym zostały wprowadzone do chrześcijańskiej społeczności w pierwszych stuleciach Wieku Ewangelii przez papiestwo i tym samym stały się wyznaniową Trójcą. Ona stanowi sfałszowanie jedynego prawdziwego Boga i zastąpienie Go naukami pogańskimi. Tak więc szatan wprowadził Marię jako najwyższą z bogiń i kanonizował świętych,