Sztandar Biblijny nr 209 – 2006 – str. 9

—————
w ramce

      „z ręki grobu wybawię ich, od śmierci wykupię ich…

Ozeasza 13:14
——————

 wiecznie trwającym życiem. Tym okresem, przewidzianym na pouczenie i podźwignięcie ma być tysiąc lat. Władza do nauczania pochodzi z Królestwa Mesjasza, którego władcami będą Chrystus, głowa i ciało – Jezus i Jego Oblubienica, stanowiąc razem z Wielką Kompanią, Druhnami, niebiańską część Jego Królestwa (Obj. 7:9-17). Podczas minionych dziewiętnastu stuleci Bóg, przez Swoje Słowo i opatrzności, powołał i zebrał małe stadko dla Chrystusa, aby stało się Jego Oblubienicą (Łuk. 12:32). Oni wszyscy zostali już wypróbowani i udowodnili swoją wierność aż do śmierci jako naśladowcy stóp swojego Mistrza i obecnie są skompletowani, przebywając w chwale ze swoim Panem i wykonując wielkie dzieło zniszczenia dwóch wielkich potworów – grzechu oraz śmierci. Pan jest, i pozostanie przez pewien czas, obecny na ziemi w Swoim Drugim Przyjściu. Jeżeli zastanawiamy się, czy tak naprawdę jest, to zauważmy znaki widoczne w dzisiejszym społeczeństwie. To jest ten obecny czas Wielkiego Ucisku, znajdujący się pod nadzorem Chrystusa – z jego wojną, rewolucją, terroryzmem i anarchią, w trakcie dokonywanego procesu niszczenia szatańskiego imperium zła. Apostoł Mateusz w żywy sposób opisuje ten czas: „Albowiem naonczas będzie wielki ucisk, jaki nie był od początku świata aż dotąd, ani potem będzie. A gdyby nie były skrócone one dni, nie byłoby zbawione żadne ciało; ale dla wybranych będą skrócone one dni” (Mat. 24:21, 22).

      Święty Paweł wskazuje nam na wielkiego Wyzwoliciela, Mesjasza, znajdującego się w chwale, w tym czasie, kiedy obejmie Królestwo pod wszelkim niebem i rozpocznie wypełnianie modlitwy, której nas nauczył: „Przyjdź królestwo twoje; bądź wola twoja jako w niebie, tak i na ziemi” (Mat. 6:10). On mówi nam, że musi panować dotąd, aż położy wszystkich nieprzyjaciół u swych stóp – „A ostatni nieprzyjaciel, który będzie zniszczony, jest śmierć” (1Kor. 15:25, 26). Znaczenie tego jest wyraźne. Królestwo Mesjasza będzie skierowane zdecydowanie na naprawianie każdej formy niesprawiedliwości, znalezionej w świecie finansów, polityki, społecznym czy religijnym. On będzie rządził światem laską żelazną, a każdy naród i każdy system lub element niezgodny z Boskim standardem sprawiedliwości, będzie połamany na kawałki tą laską żelazną (Ps. 2:9). Wskutek tego, na ziemi zacznie być ustanawiana sprawiedliwość w pośrodku czasu takiego ucisku, jakiego nie było nigdy, odkąd powstały narody. Ale takie poskramianie zorganizowanego grzechu dopiero zapoczątkuje dzieło Mesjasza. Po związaniu szatana i zatrzymaniu zorganizowanej władzy grzechu, każde wykroczenie będzie sprawiedliwie ukarane, a każde staranie się w dobrem właściwie nagrodzone. Ludzkość stopniowo będzie się podnosić z grzechu i dlatego proporcjonalnie do tego będzie wydostawać się spod władzy śmierci do czasu, aż wszyscy chętni i posłuszni zostaną w pełni wyzwoleni ze wszystkich niebezpieczeństw w odniesieniu do tego potwora, który pożerał nasz rodzaj przez ponad sześćdziesiąt stuleci. Jednak nie tylko to, ale około stu dwudziestu sześciu miliardów, które znalazły się w więzieniu śmierci, będzie uwolnionych – nie wszyscy od razu, ale stopniowo, jak oświadcza Apostoł, każdy w swoim rzędzie.

      Wówczas nadejdzie czas na wykonanie proroctwa: „Gdzież jest, o śmierci! Bodziec twój? Gdzież jest, piekło! zwycięstwo twoje?” (1Kor. 15:55). Zauważmy, kiedy ta wielka zmiana będzie miała miejsce. Nie teraz. Bodziec śmierci jest w nas wszystkich; ponieważ, jak wyjaśnia Apostoł, grzech jest bodźcem śmierci. A ponieważ wszyscy zostali użądleni przez śmierć, wszyscy umierają. Aby zupełnie wydobyć z ludzkości tę truciznę,