Sztandar Biblijny nr 204 – 2005 – str. 27
PYTANIA BIBLIJNE
DLACZEGO CHRYSTUS MUSIAŁ UMRZEĆ?
P: W 1Kor. 15:3 i 2Kor. 5:15 czytamy, że Chrystus umarł za grzechy nasze według Pism” i że ,za wszystkich umarł”. Dlaczego On musiał umrzeć, aby nas zbawić? Czy On nie mógł nas zbawić bez Swojego ucierpienia śmierci?.
O: Biblia bardzo jasno podaje, że „zapłatą [karą] za grzech jest śmierć (Rzym. 6:23). Żądło grzechu przyniosło śmierć, ponieważ „bodziec śmierci jest grzech” (1Kor. 15:56). „Zatem pożądliwość począwszy, rodzi grzech, a grzech będąc wykonany, rodzi śmierć” (Jakuba 1:15).
Adam został stworzony jako doskonała ludzka istota. Bóg wypróbował jego posłuszeństwo, mówiąc do niego wyraźnie: „Ale z drzewa wiadomości dobrego i złego, jeść z niego nie będziesz; albowiem dnia, którego jeść będziesz z niego, śmiercią umrzesz” (1Moj. 2:17). Adam, przez swój grzech nieposłuszeństwa, stopniowo umierał i ostatecznie powrócił do prochu ziemi, w którym pozostaje aż dotąd. Gdyby Adam i jego umierający rodzaj mieli kiedykolwiek otrzymać ponownie życie, inna doskonała ludzka istota musiałaby spłacić jego dług i ustalić jego uwolnienie w zgodzie ze sprawiedliwością.
Śmierć Jezusa za Adama – Rzymian, rozdz. 5
„Albowiem Chrystus [który stał się ciałem (Jana 1:14) – istotą ludzką]… według czasu umarł za niepobożne”;
Ponieważ „przez jednego człowieka grzech wszedł na świat, a przez grzech śmierć przyszła”;
„Albowiem jeśli przez upadek jednego wiele ich pomarło, daleko więcej łaska Boża i dar z łaski onego jednego człowieka Jezusa Chrystusa na wiele ich opływała”;
„Przetoż tedy jako przez jednego [Adama] upadek na wszystkich ludzi przyszła wina ku potępieniu; tak też przez jednego usprawiedliwienie [człowieka Jezusa Chrystusa, „Który dał samego siebie na okup za wszystkich, co jest świadectwem czasów jego” – 1Tym. 2:6] na wszystkich ludzi przyszedł [z pewnością przyjdzie, co potwierdzają słowa następnego wersetu: „wiele się ich stanie sprawiedliwymi] dar [odpuszczenie grzechów, tzn. uwolnienie od potępienia Adamowego] ku usprawiedliwieniu żywota” (Rzym. 5:6, 12, 15, 18).
Nasza jedyna nadzieja w przebudzeniu zmartwychwstania z nieświadomości stanu śmierci (Ps. 6:5; 146:5; Kazn. 9:5,10) i przyszłego wiecznego życia tkwi w tym, że Jezus położył Swoje ludzkie życie za okup, równoważną cenę, równowartość utraconego życia Adama.
Jezus daje świadectwo o Samym sobie w taki oto sposób: Jamci jest chleb on żywy, którym z nieba zstąpił: … a chleb, który ja dam, jest ciało moje [moje życie doskonałej ludzkiej istoty], które ja dam za żywot świata” (Jana 6:51). Jam jest [w wyniku ofiary okupu] zmartwychwstanie i żywot” (Jana 11:25; 14:6). „Kto wierzy w Syna, ma żywot wieczny; ale kto nie wierzy Synowi, nie ogląda żywota [zupełnego, doskonałego wiecznego życia], lecz gniew Boży zostaje nad nim” (Jana 3:36).
Niech będą Bogu dzięki za ten niewypowiedziany dar Jego miłości (2Kor. 9:15) i nadzieję zmartwychwstania do ponownego życia! „Albowiem jeśli uwierzymy, że Jezus umarł i zmartwychwstał [umarł w ciele, ale został ożywiony – ożył, zmartwychwstał – w duchu – jako duchowa istota – 1Piotra 3:18], tak Bóg, i tych, którzy zasnęli w Jezusie, przywiedzie z nim” (1Tes. 4:14). „Bo jeźlić zmartwychwstania nie masz, tedyć… i ci poginęli, którzy zasnęli w Chrystusie” (1Kor. 15:13, 18). Dzięki niech będą Bogu za to, że Jezus przyszedł zapłacić Adamowy dług i uczynić nas wolnymi!
BIBLIJNY POGLĄD NA ZMARTWYCHWSTANIE
P: Wśród chrześcijan występuje wiele różnych wierzeń na temat zmartwychwstania i wszyscy twierdzą, że są one oparte na Biblii. W jaki sposób mogę poznać w co wierzyć?
O: W tym oświadczeniu jest racja, chociaż istnieje różnica między wierzeniem, o którym się mówi, że jest oparte na Biblii, a tym, które naprawdę opiera się na niej.