Sztandar Biblijny nr 203 – 2005 – str. 13

podczas Sabatu, czyli siódmego tysiącletniego okresu (Tysiąclecia) i do stanu jej absolutnej wiecznej doskonałości po Tysiącleciu. Po Tysiącleciu, pod kierunkiem Chrystusa, na udoskonalonej ziemi zostaną dokonane ostatnie szlify i będzie w pełni gotowa, aby odkupiona ludzkość mogła z niej korzystać, cieszyć się nią i zarządzać. Człowiek jest narażony na te klęski oraz wypadki i nie jest przed nimi chroniony przez Wszechmogącego Stworzyciela, ponieważ: (1) człowiek jest grzesznikiem potępionym na śmierć i nie ma być przed nią oszczędzony, lecz dozwolono, by przez nią przeszedł; i (2) przez obecne doświadczenie z kłopotami, smutkiem i bólem, które są jedynie czynnikami prowadzącymi do śmierci, ludzkość uczy się lekcji i gromadzi doświadczenie z grzechem i wynikającym z niego smutkiem, bólem i śmiercią, które okaże się wartościowe w Wieku Tysiąclecia, kiedy od każdego będzie wymagany wybór pomiędzy dobrem a złem. Na temat zła ludzkość uczy się obecnie; dobro i wynikające z niego błogosławieństwa i nagrody, choć obecnie słabo dostrzegane, wówczas będą w pełni objawione.

DLACZEGO BŁOGOSŁAWIENIE ŚWIATA JEST ODKŁADANE

      Niektórzy mogą zapytać, jeśli taki jest Boski plan odkupienia świata przez śmierć Jego Syna i usprawiedliwienie oraz przywrócenie wszystkich, którzy wierzą w Niego i przyjmują Go oraz są posłuszni i miłują sprawiedliwość, to dlaczego tysiącletnie panowanie Chrystusa z jego korzystnymi warunkami i potężnymi ograniczeniami, nie zostało wprowadzone od razu, gdy tylko Chrystus złożył cenę okupu na Kalwarii? Dlaczego On zmusza tych, którzy pójdą za sprawiedliwością, by ,żeglowali przez krwawe morza” i cierpieli dla sprawiedliwości? Czy inaczej, dlaczego nie odroczył złożenia okupu aż do końca 6.000 lat zła i inauguracji tysiącletniego panowania? Lub przynajmniej, jeśli obecny porządek wydarzeń jest najlepszy w Boskiej mądrości, dlaczego Bóg w szczególny sposób nie chroni od klęsk, wypadków, smutku, bólu, śmierci, itp., tych, którzy zupełnie przyjęli Chrystusa jako ich Zbawiciela, ofiarowali się i zużywają swoje ludzkie wszystko w służbie dla Niego?

      Bóg odłożył obiecane błogosławieństwa dla świata (Gal. 3:8, 16, 29; Dz. 3:19-21; Izaj. 35), aby najpierw wybrać Oblubienicę dla Swojego Syna (Dz.  15:14-18; Rzym. 8:22, 19; Obj. 21:9, 10, 2; 19:6-9). Jednostki poświęcone Bogu,

—————
w ramce

      Pod tym błogosławionym i mądrym rządem Chrystusa jako Króla narodów… wszystkie źle, zdeprawowane skłonności, odziedziczone z powodu upadku i w ciągu 6 000 lat degradacji, zostaną powstrzymane, zahamowane, przez nadludzką mądrość, miłość i moc.
——————

Kościół Wieku Ewangelii, są „ludem szczególnym”, różniącym się od reszty rodzaju, i postępowanie Boga z nimi jest również szczególne i odmienne. Klęski, wielkie i małe, wciąż dotyczą zarówno sług, jaki ludzi światowych, i na pozór dzieje się to wszystko przez przypadek. Lecz tutaj Bóg próbuje naszą wiarę – zamierzając albo nas zawrócić, jeżeli okazuje się, że nie mamy dość wiary, pozwalającej na dalszy rozwój, albo nas rozwinąć, wzmocnić, powiększyć naszą wiarę, jeżeli ją mamy i będziemy ją ćwiczyć pod Jego kierownictwem.

DLACZEGO CHRZEŚCIJANIE CIERPIĄ

      Pan zapewnia swoje prawdziwie poświęcone dzieci, że „wszystkie rzeczy dopomagają ku dobremu” im (Rzym. 8:28). Bóg zapewnia ich, że odkąd weszli w nowe pokrewieństwo z Nim, wszystkie ich sprawy są Jego sprawami i troską. W ten sposób mogą sobie uświadomić, że jakkolwiek świat w obecnych niedoskonałych warunkach pod przekleństwem może być areną przypadkowych wydarzeń, to „maluczcy” Boga są pod Jego specjalną opieką. Nawet włos na ich głowach nie dozna uszczerbku bez jego wiedzy i przyzwolenia (Łuk. 12:7; Jana 10:28, 29). Jakże to jest cudowne! I jak rozumne, jeśli przypomnimy sobie to zapewnienie: „Jako ma litość ojciec nad dziatkami, tak ma litość Pan [miłość pełną współczucia] nad tymi, którzy się go boją [mają dla Niego cześć]” (Ps. 103:13).

      Istnieją dwa powody, dla których lud Boży nie jest uwolniony od dolegliwości życiowych powszechnych w świecie:

      Takie uwolnienie przyciągnęłoby do Kościoła wszystkie rodzaje charakterów z pobudek samolubnych. Podczas gdy Bóg zaplanował zaoferowanie Swoich błogosławieństw w sposób ogólnie dostępny dla wszystkich we właściwym czasie, On działa w zgodzie ze Swoim planem, w którym przeznaczył Wiek Ewangelii na