do wysławiania Jego, do przynoszenia chwały naszemu Zbawicielowi, do pomocy we wspieraniu Jego Planu i do błogosławienia innych. I w takim samym stopniu my również otrzymamy błogosławieństwo.

      Niech naszą modlitwą do Boga każdego ranka będą słowa: „Niech będą przyjemne słowa ust moich, i rozmyślania serca mego przed obliczem Twoim, PANIE, skało moja, i Odkupicielu mój” (Ps. 19:15). A każdego wieczora dokonujmy przeglądu dnia, oceniając nasze postępowanie, czy dominowała w nim Pańska wola, czy też nasza wola wywierała na nie wpływ. I postępujmy tak, w modlitwie prosząc o Jego odpuszczenie nam naszych niedociągnięć, a następnie dziękując Panu za siłę i łaskę, która spowodowała nasze zwycięstwo. Jako pieśń towarzyszącą wersetowi godła, proponujemy numer 244,

  BS '05,1-5

„BĄDŹ WOLA TWOJA”

O, Książę pokoju, przyjmij moją wolę;
Spraw, by to walczące ciało martwe było;
Spraw, by ustały me wątpliwości i obawy,
W pokoju ducha mego ucisz.

Ty, co kupiłeś mnie Swą krwią,
Szeroko bramę do Boga otwórz.
Pokoju pragnę, który jest na pewno,
W jedności z Tobą, mój Panie.

Niech Twoja wola, nie moja, się stanie;
Niech wola Twoja i moja jednością będzie;
Samowolę usuń z serca mego,
I udziel doskonałego pokoju Twego.

Zbawco, u Twych stóp upadam,
Ty ś moim życiem, nadzieją całą mą!
Na zawsze w jedności z Tobą
Niech sługa Twój szczęśliwy będzie.

      (Pieśni Brzasku Tysiąclecia, w jęz. angielskim)

                                     BS '05,1-5

KLĘSKI – KTO JEST ZA NIE ODPOWIEDZIALNY?

„W tym czasie przyszli niektórzy i powiedzieli Jezusowi o Galilejczykach, których krew Piłat zmieszał z krwią ich ofiar. Jezus odpowiedział im: „Czyż myślicie, że ci Galilejczycy byli gorszymi grzesznikami niż inni, ponieważ tego doświadczyli? Mówię wam, że nie! Lecz jeśli nie będziecie pokutować, wy wszyscy również zginiecie. Albo myślicie, że tych osiemnastu, na których spadla wieża w Syloe zabijając ich, byli bardziej winni niż wszyscy inni mieszkający w Jeruzalem? Mówię wam, że nie! Lecz jeśli nie będziecie pokutować, wy wszyscy również zginiecie” (Łuk. 13:1-5)

      WARTOŚCIOWI I DOBRZY LUDZIE, w oczach Boga i człowieka, przejawiają szlachetne współczucie rozbudzane przez skutki huraganów, tornad, trzęsień ziemi, powodzi oraz katastrof kolejowych i lotniczych ostatnich lat. Niewiele więcej dobra można przypisać takim klęskom oraz ich wpływowi. Istnienie dobroczynności nie wskazuje, że zwielokrotniła się liczba poświęconych dzieci Bożych – ponieważ wiele charytatywnych czynów nie pochodzi od ludu Bożego, a niektóre z nich pochodzą od niewierzących. Jednak one są dowodem, że w ludzkości istnieje jeszcze pewne pierwotne podobieństwo do Boga – że ono nie zostało zupełnie zatarte przez degradację, w wyniku upadku w grzech ani całkowicie zatrute przez szatana i błędną teologię ciemnych wieków.

      W jednym z ostatnich nieszczęść – w trzęsieniu ziemi i jego następstwach w Indonezji i Azji południowo-wschodniej, liczba ofiar wyniosła około 300.000. Pomoc płynąca obficie ze źródeł na całym świecie osiąga wartość miliardów dolarów oraz niezliczonej ilości towarów.

      Chociaż żyjemy w czasie, gdy samolubstwo i miłość pieniądza jest większa niż kiedykolwiek przedtem, to jednak pomoc hojnie płynie dla cierpiących ludzi. Jednakże wielu z tych, którzy w czasie cierpienia wywołanego katastrofą, okazują, że gdzieś w swym sercu mają czułe miejsce, w innym czasie wykorzystują czas i umiejętności na sztukę wojenną i projektowanie najbardziej strasznych narzędzi walki. Kiedy zostaną pobudzeni do zaciekłego gniewu, nieustępliwie i bezlitośnie zabijają tysiąc razy więcej ludzi od tych, których spotyka śmierć w wypadkach natury. Jednak pomimo ujawniania tych dwóch żywiołów w tych samych ludziach, cieszymy się, że współczucie jako element podobieństwa do Boga istnieje w nich jako częściowa przeciwwaga diabelskich cech samolubstwa i bezduszności, które