Sztandar Biblijny nr 201 – 2004 – str. 171

jest to „druga śmierć”, bezwzględne, całkowite i wieczne unicestwienie, a „piekło” (stan nieświadomości podczas snu pierwszej śmierci) będzie wrzucone w to jezioro, kiedy wszyscy umarli zostaną wzbudzeni i „wyjdą” (Jana 5:28, 29; Obj. 20:12, 14, 15; 21:8).

      Wyjątek

      Kościół Wieku Ewangelii, składający się z Nowych Stworzeń spłodzonych do Boskiej natury, miał obiecane zbawienie do wiecznego życia w niebie, przy Panu, i towarzyszenie Jemu w błogosławieniu wszystkich rodzin ziemi (Jana 14:1-3; 2Kor. 5:17; 2 Piotra 1:4). To był wyjątek w odniesieniu do ogólnego zbawienia ludzkości na „nowej ziemi”, w której „sprawiedliwość mieszka” (2Piotra 3:13; Obj. 21:1-4). Ci spośród ludzkości, którzy w restytucji będą pełni dobrej woli, posłuszeństwa, podobieństwa do owcy, będą mieli swój wieczny dom na ziemi, ale każda jednostka niechętna, nieposłuszna, podobna do kozła „będzie wygładzona z ludu” (Dz. 3:22,23).

MAŁŻEŃSKIE OBOWIĄZKI I PRZYWILEJE

      P: Jakie, zgodnie z Biblią, są wspólne i wyłączne obowiązki chrześcijańskich mężów i żon względem siebie?

      O: Pismo Święte oraz „duch zdrowego umysłu”, Boska mądrość przychodząca „z góry”, ukazują mężom i żonom, że mają pewne wzajemne obowiązki (2Tym. 1:7; Jak. 3:17).

      (1) Mają się nawzajem miłować, nie jedynie miłością płciową, ale z prawdziwej dobrej woli, którą są winni sobie nawzajem (jest to miłość obowiązkowa), i niesamolubnej, dobrej woli w jej ocenie, jedności serca, sympatii i poświęceniu (1Kor. 13; Efez. 5:25, 28; Tyt. 2:4).

      Taka miłość prowadzi ich do: (2) zaufania, (3) poszanowania, (4) zadowolenia (Rzym. 15:1-3; 1Kor. 7:32-34 i (5) służenia sobie nawzajem (Gal. 5:13).

      Mężowskie obowiązki są następujące: (1) miłowanie, (2) dawanie utrzymania (Ef. 5:29; 1Tym. 5:8) i (3) bycie głową swojej żony, tak jak Chrystus jest Głową Kościoła (1Kor. 11:3-9; Ef. 5:23, 25; 1Piotra 3:7). To nie oznacza, że żona nie może mieć udziału w utrzymywaniu lub też, że w niektórych przypadkach, takich jak niezdolność do zdobycia zatrudnienia lub pracy, nie może wyłącznie ona utrzymywać rodziny. Zwierzchnictwo męża nie ma być tyranią (proszę zobaczyć Nowe Stworzenie, ss. 607-613). On powinien bardzo liczyć się ze zdaniem i opinią swej żony w różnych sprawach, chociaż odpowiedzialność podjęcia ostatecznej decyzji spoczywa na nim.

—————
w ramce

      Ci spośród ludzkości, którzy w restytucji będą pełni dobrej woli, posłuszeństwa, podobieństwa do owcy, będą mieli swój wieczny dom na ziemi
——————

      Obowiązki należące do żony są następujące: (1) poszanowanie (Ef. 5:33), (2) uległość (Ef. 5:22, 24; Kol. 3:18; 1Piotra 3:4-6 i (3) bycie pomocnicą swojemu mężowi (1Moj. 2:18; Tytus 2:5). Nie ma jednak ulegać mężowi, jeżeli prosi ją o zrobienie czegoś niesprawiedliwego i przeciwnego naukom Boga.

      Te ogólne obowiązki i przywileje mężów i żon są dobrymi wskazówkami do ustalania i podejmowania decyzji w wielu szczegółach typowych dla małżeńskiego życia. Wskutek upadku Adamowego i powstałej we wszystkich mężczyznach i kobietach niedoskonałości, mężowie i żony powinni być wyrozumiali, pobłażliwi, powściągliwi i wybaczający sobie nawzajem, a także powinni wyrabiać w sobie większe współczucie i taktowność we wzajemnym odnoszeniu się do siebie.

      Korzyść z poświęcenia

      Te obowiązki i przywileje mają zastosowanie nie tylko do chrześcijan, którzy są poświęceni lub swoje życie przeznaczyli Bogu, ale także do niepoświęconych usprawiedliwionych, a nawet do nieusprawiedliwionych. Pary małżeńskie, które są poświęcone, wskutek pragnienia, by żyć w zaparciu siebie i świata, a rozwijaniu charakteru podobnego do Chrystusa, mają przewagę nad innymi parami w wypełnianiu swoich małżeńskich zobowiązań i przywilejów.

      Oni mają szczególne przywileje i błogosławieństwa, takie jak łączenie się we wspólnej modlitwie, studiowaniu, rozpowszechnianiu Słowa Bożego oraz radość z wzajemnej społeczności. Mąż i żona, którzy wspólnie się modlą i rozmawiają o sprawach Pańskich, zachęcają się, towarzyszą sobie i wzmacniają się wzajemnie podczas kroczenia w poświęceniu, a także pomagają sobie w pogłębianiu oceny Boga, Chrystusa i Słowa Bożego. To cementuje podwójną więź miłości Chrystusowej i małżeńskiej, błogosławieństwo, które prawdziwie poświęceni mężowie i żony mogą w pełni ocenić.

      ES '04,170-171