Sztandar Biblijny nr 197 – 2004 – str. 109

Kagawa przygotował się do szerszego pola służby niż na początku spodziewał się podjąć.

Chrześcijanin praktyk

      Razem z pasją czytania książek Kagawa rozwijał pasję stosowania swych ideałów w praktyce. On przychodził z pomocą wyrzutkom i bezdomnym – od porzuconych kociąt po żebraków na ulicach. Dzielił z nimi żywność i łóżko, a każdemu potrzebującemu udzielał swych pieniędzy, rozdawał buty czy ubrania, aby przynieść ulgę w ich ciężkim położeniu.

      Kagawa stał się orędownikiem niepopularnych spraw, zwolennikiem socjalistycznych zasad i praktyk na spotkaniach ze studentami. Po przeczytaniu Tołstoja stał się gorliwym zwolennikiem niestosowania przemocy. W krytycznej fazie wojny rosyjsko-japońskiej nieustraszenie wykładał swe pacyfistyczne poglądy i otwarcie sprzeciwiał się wojnie, w rezultacie czego został określony zdrajcą i opuszczony przez studenckich kolegów.

Praca w slumsach

      Chociaż wcale nie cieszył się dobrym zdrowiem, to podczas gdy ranki zajmowała mu nauka w Seminarium Teologicznym w Kobe, popołudnia i wieczory spędzał głosząc na ulicach Shinkawy, najbardziej zniesławionego japońskiego slumsu. Pracując dla biednych, przez większość czasu w latach 1910-1924 mieszkał w maleńkiej chatce, w której ubodzy zawsze byli mile widziani. Dzieląc swe łóżko z żebrakiem, nabawił się jaglicy, która niemalże pozbawiła go wzroku. Głosząc o Boskiej miłości słowem i czynem, Kagawa odkrył, że pod ubóstwem i nędzą jest silny nurt człowieczeństwa, więź braterskości, chętnej do pomocy tym, którzy są w potrzebie.

      Rodzice szukali jego rad, młodzi ludzie przychodzili do niego po porady, a przestępcy uczynili go swym spowiednikiem. On otworzył mały szpital i przychodnię oraz schronisko dla życiowych rozbitków, podczas gdy sam ciągle mieszkał w małej chatce.

Talent pisarski

      Pod wpływem własnej walki z gruźlicą i doświadczeń ze slumsów w Kobe, Kagawa napisał bestseller Przez linię śmierci, który przyniósł mu uznanie i fundusze do dalszej działalności. Potem powstały następne książki: Psychologia ubóstwa, Życie Chrystusa dla dzieci, pisał również wiersze, artykuły na temat ekonomii i wydawał czasopismo Słup Obłoku.

Sprawiedliwość dla ludu

      Mając około 30 lat Kagawa zauważył, że żyjący w nędzy robotnicy, zaczynają uświadamiać sobie własną wartość i pomagał im w organizowaniu związków zawodowych wśród rolników i pracowników fabryk. Podczas strajku pracowników stoczni w Kobe, zorganizował strajkujących w unię, co spowodowało uwięzienie go na 13 dni. Na terenach wiejskich dostrzegał niedolę drobnych rolników i chłopów, i objechał Japonię walcząc w ich sprawie i wywołując wrogość właścicieli ziemskich, a czasem policji.

      Działał na rzecz powszechnego prawa wyborczego dla mężczyzn (przyznanego w 1925 roku) i walczył o poprawę losu robotników – o prawo do pracy, prawo do mieszkania, możliwości rozwoju umysłowego, swobodę zawierania małżeństw, swobodę migracji, o prawo do odpoczynku, wolność słowa i wolność religijną.

Oficjalne uznanie

      Ludzie będący u władzy uznali mądrość i zdolności Kagawy i po trzęsieniu ziemi w Tokio, w 1923 roku, poproszono go o dołączenie do Cesarskiej Komisji Ekonomicznej, w celu organizowania odbudowy. Nie będąc politykiem partyjnym, pracował w różnych rządach, jeśli czuł, że przyniesie korzyść ludziom.

      Jego pacyfistyczna działalność doprowadziła go do kłopotów z władzami podczas drugiej wojny światowej, lecz jego pomoc wciąż była ceniona i po wojnie został Doradcą Rady Ministrów. W 1955 roku międzynarodowe uznanie przyniosła mu nominacja do Pokojowej Nagrody Nobla.

Współpracownik i towarzysz życia

      W 1914 roku Toyohiko Kagawa poślubił Haru Shibę. Od dnia ślubu ona udzielała mu niestrudzonego poparcia we wszystkich jego przedsięwzięciach. Mając niskie pochodzenie, ukończyła Biblijną Szkołę dla Nauczycieli w Yokohamie i dzięki swym umiejętnościom wykonała wiele cennej pracy, demonstrując wielkie chrześcijańskie zaangażowanie.

      W 1927 roku Kagawa zapoczątkował ogromną kampanię „Królestwo Ruchu Boga”, której celem było nawrócenie tak wielkich rzeszy na chrześcijaństwo, aby wewnętrzna przemiana ich dusz spowodowała reformy społeczne, które uznawał za niezbędne do ich błogosławienia.

      Obecnie szacuje się, że zaledwie 1% Japończyków wyznaje chrześcijańską wiarę. Lecz w Boskiej ekonomii nic nie jest stracone i możemy być pewni, że kiedy Królestwo Chrystusa zostanie ustanowione na ziemi, przygotowawcza działalność Kagawy przyniesie owoce i on ujrzy swoją kampanię, która w końcu dokona wszystkiego, czego oczekiwał.
BS '04,108-109

_______________
Źródła:
http://www.justus.anglican.org/resources/bio/143.html;
http://www.unchuusha.or.Jp/zaidan/e/le.html;
http://www.abcog.org/kagawal.htm;
http://www.lib.siu.edu/spcoVinventory/SC034.html;
1994-2000 Encyclopaedia Britannica, Inc.