Sztandar Biblijny nr 188 – 2003 – str. 118
CELE „DARÓW” DUCHA
Dlaczego te „dary”, a tym samym wszystkie inne dary Ducha, ustaną? Odpowiadamy: ponieważ cel, dla którego te „dary” były dane i stosowane został w pełni osiągnięty i dlatego dłużej nie były potrzebne. Te dary były dane z dwóch powodów:
– Stworzenia odpowiednich warunków dla wczesnego Kościoła, aby stał się rozpoznawalny w świecie jako osobliwy – szczególnie, aby przycią gnąć uwagę tych niewierzących spośród żydów i pogan, których Bóg pociągał do Jezusa (1Kor. 14:22; Jana 6:44).
– Pouczanie wczesnego Kościoła, zanim pisma Nowego Testamentu byłyby skompletowane i dodane do Starego Testamentu. Pismo Święte w swej treści było wówczas wystarczające dla chrześcijan (2Tym. 3:15-17).
WSPÓŁCZESNE MÓWIENIE JĘZYKAMI
Jeżeli dary Ducha wygasły wkrótce po śmierci Apostołów i w naszych czasach nie występują, to jak możemy wytłumaczyć dzisiejsze mówienie językami?
Nie chcemy kwestionować szczerości tych, którzy wierzą, że mówienie językami istnieje dzisiaj lub tych, którzy szukają tego daru czy też twierdzą, że mają dar mówienia językami. Jednak wierzymy, że oni działają pod wpływem złudzenia, które może stanowić potencjalne niebezpieczeństwo.
OTO DWA Z MOŻLIWYCH WYJAŚNIEŃ
WSPÓŁCZESNEGO „MÓWIENIA JĘZYKAMI”:
– Fałszywe naśladownictwo – niektórzy angażują się w działanie lub udawanie, że mówią języka mi, aby zrobić wrażenie na drugich lub ich oszukać. Niektórzy z nich zostaną później zdemaskowani.
– Psychologiczne mówienie językami – może być wy wołane przez emocjonalne uniesienie, w którym ktoś traci w pewnym stopniu na chwilę swoją świadomość oraz władzę w pełni racjonalnego myślenia i samokontroli. To się często zdarza w scenerii grupowej, w której wytwarzają się wielkie emocje.
Współczesne mówienie językami wyraźnie ustępuje apostolskiemu darowi. Jest to raczej niezrozumiałe mamrotanie aniżeli autentyczny obcy język, podczas gdy prawdziwy dar mówienia językami pozwalał rzeczywiście na mówienie w innym języku.
Jako chrześcijanie, starający się wypełniać wolę Pana, a także w świetle powyższych rozważań, usilnie zalecamy nieczynienie jakichkolwiek starań o ten dar. (Więcej szczegółów na ten temat zawiera broszurka pt. „Dar języków”).
ŚWIADECTWO DUCHA
Pytanie: Jeżeli te cudowne „dary” ducha – jak mówienie językami – wygasły na zawsze, z chwilą śmierci dwunastu Apostołów i tych, którym oni te dary przekazali, jaką pewność od tego czasu mieli poświęceni chrześcijanie, że mają ducha świętego i są dziećmi Bożymi?
Odpowiedź: W Liście do Rzym. 8:16 czytamy: „Tenże Duch poświadcza duchowi naszemu, iżeśmy dziećmi Bożymi.” Poza cudownymi darami danymi tylko wczesnemu Kościołowi, Biblia naucza o siedmiu elementach, które składają się na pełne świadectwo ducha.
Te siedem składników przez cały Wiek Ewangelii upewniało lud Boga, że znajduje się w Jego rodzinie i obecnie nadal upewnia niespłodzony z ducha lud Boży, że należy do Jego rodziny. Tymi siedmioma składnikami, dla których podajemy po kilka dowodów z Pisma Świętego, są:
1. Pełne oceny zrozumienie głębokich nauk Bożego Słowa (Mar. 4:10-12; Jana 7:17).
2. Niebiańskie aspiracje lub takie, które odpowiadają nadziejom doskonałego człowieka (Mat. 6:33; Rzym. 6:4, 5; Kol. 3:1-4).
3. Sposobności służby dawane przez Boga (Mat. 25:14-30; Jana 4:34-38; Rzym. 12:1).
4. Wzrastanie w podobieństwie Chrystusowym (Rzym. 8:9, 29; Gal. 5:22, 23; 2Piotra 1:5-11).
5. Prześladowanie ze względu na Chrystusa (Mat. 5:10-12, 44, 45; 2Tym. 3:12; 1Piotra 4:14, 16, 19).
6. Karanie za winy (Psalm 119:67; Przyp. 3:11, 12; Żyd. 12:5-13).
7. Doświadczenia związane z pokusami nieprzestrzegania woli Bożej w celu sprawdzenia postępu lub jego braku (5Moj. 8:2; 13:3; 1Piotra 4:12).
Wielu uważa za swoje „świadectwo” ducha takie rzeczy jak odczucia euforii, zwykłą pogodę ducha, głosy, które słyszą, „mówienie językami”, sny, wizje, wrażenia i wyobrażenia. Jednak kiedy nadchodzą choroby, cierpienie, straty, rozczarowania, kłopoty rodzinne, trudności, potrzeby, prześladowania i inne ciężkie nieprzewidziane doświadczenia, wówczas ich „świadectwo” często ich opuszcza – i to w chwili, kiedy najbardziej go potrzebują! Nie tak się rzecz ma z siedmioskładnikowym świadectwem wymienionym wyżej. Zamiast opuszczenia nas w próbach, ono podtrzymuje nasze serca i umysły w doskonałym pokoju przez Jezusa Chrystusa, naszego Pana, upewniając nas, że nasze sprawy są bezpieczne z Bogiem, że mamy ducha świętego i że On nadal zajmuje się nami jako członkami Jego rodziny (Izaj. 26:3; Filip. 4:7).