Sztandar Biblijny nr 187 – 2003 – str. 105
słonego, zostały odcięte i zanikły, a lud przeszedł przez rzekę naprzeciw Jerycha” (KJV).
Wierzący Pismu Świętemu nie odrzucają z lekceważeniem niczego z jego prezentacji, lecz raczej starają się znaleźć sensowne wyjaśnienia dla pozornie nienaturalnych wydarzeń. Nawet wtedy, gdy być może mamy rozsądne wyobrażenie jak ten cud był dokonany, to w najmniejszym stopniu nie powinniśmy umniejszać jego znaczenia.
Z 16 wiersza dowiadujemy się, że wody nie zgromadziły się w odległości kilku stóp od Izraelitów, gdy przechodzili przez rzekę, lecz w znacznej odległości, niedaleko miasta Adam. W tym miejscu Jordan przepływa przez głęboki wąwóz, a osunięcie się ziemi prawdopodobnie sformowało zaporę i zatrzymało strumień; wody utworzyły „spiętrzenie” lub ogromne jezioro, które napełniało się dopóki zapora się nie rozerwała.
DOKUMENTALNY DOWÓD
W Encyklopedii Biblijnej pod hasłem „Jerycho” znajdujemy opis podobnego zatamowania Jordanu w 1266 roku: „Strzeliste wzgórze, które wznosiło się na zachodniej stronie rzeki, osunęło się i zatamowało ją w czasie, kiedy wody Jordanu wezbrały, jak za dni Jozuego. Wody rozlały się w wielkie jezioro, podczas gdy rzeka poniżej zapory wyschła. Zapora wytrzymała od północy aż do czwartej rano.”
POŚWIĘĆCIE SIĘ
Tak rozpoczął się nowy rozdział w imponującej historii dzieci Izraela. Jozue powiedział ludowi, „Poświęćcie się; albowiem … uczyni PAN między wami dziwne rzeczy” (Joz. 3:5). Poświęcić się, to znaczy odłączyć się i Boskim zamiarem było, aby obiecana ziemia Chanaan była zdobyta i stała się szczególnym miejscem mieszkania dla Jego wybranego ludu. Oni nie mieli się połączyć z żyjącymi tam mieszkańcami, którzy mieli być wywłaszczeni.
Jak Bóg powiedział później przez proroka Izajasza, „wyście świadkowie moi” (43:10) i to było głównym Jego celem, aby cześć oddawana prawdziwemu Bogu nie była skażona przez wpływ bezbożnych plemion. Pozytywne postępowanie i zaniedbania Izraela w tym względzie są opisane w Piśmie Świętym, dostarczając fascynującej historii Boskich działań wobec ludu, który często był buntowniczy i nieposłuszny, a także wielu lekcji zamierzonych dla wiernych późniejszych okresów.
IZRAEL REPREZENTUJE LUDZKOŚĆ
Z punktu widzenia, że „te wszystkie rzeczy przydały się im za wzór … dla napomnienia naszego” (1 Kor. 10:11), możemy myśleć o śmierci Adamowej jako o barierze, która musi zostać pokonana i o przybyciu do Chanaanu obrazującym wejście tych wszystkich, którzy miłują Pana, w błogosławieństwa i przywileje Wieku Tysiąclecia. Jozue, którego imię znaczy Zbawiciel, reprezentowałby naszego Pana Jezusa, a kapłani niosący arkę mogliby przedstawiać prawdziwy Kościół, członków Ciała Chrystusa, którzy odegrają swoją rolę we wprowadzaniu świata w nową dyspensację – w ich ziemię obietnicy.
Będą tam wciąż wrogowie do pokonania, słabości do przezwyciężenia i dopóki jednostka nie usunie grzechu, błędu i samolubstwa z fortecy serca, jej obywatelstwo jest na próbie. Panowanie nad sobą jest prawdziwym podbojem.
GDZIE MY BĘDZIEMY SIĘ NADAWAĆ?
Jest jeszcze inne – bardziej bezpośrednie – Biblijne zastosowanie, które możemy przyjąć. Przypuśćmy, że lud Izraela, który ufał Jozuemu, przedstawia usprawiedliwionych wierzących w Jezusa, którzy pragną podążać tam, gdzie On prowadzi i zachowywać Jego przykazania. Jednak niektórzy instynktownie czują, że wymaga się od nich więcej i przyznają, że nie okazują zupełnej gotowości ofiarowania wszystkiego dla sprawy Ewangelii. Jak w przypadku pewnego młodego człowieka, któremu Jezus poradził „sprzedaj co masz, a rozdaj ubogim” (Mar. 10:17-22), odczuwa się pewien żal i ból, że pewne cenne rzeczy, pewne osobiste przyjemności, pielęgnowane uczucia, pozycję społeczną, trzeba ofiarować dla Chrystusa. Podjęcie krzyża nie jest łatwe i sympatia Pana była tu widoczna: „Jezus spojrzawszy nań, rozmiłował się go” (w. 21).
Podjęcie kroku zupełnego poświęcenia znaczy tak wiele i wydaje się być ogromnym zadaniem. Jest to nasze przejście przez Jordan, które znaczy śmierć ludzkiej woli i nasze odłączenie się w celu czynienia woli Bożej, niezależnie od tego, co może być od nas wymagane. Jozue mówi, „Poświęćcie się, albowiem … uczyni Pan między wami dziwne rzeczy.”
OBAWY
Lecz rzeka jest tak wezbrana! I czyż szpiedzy nie opowiadali nam o mieszkających tam olbrzymach – wojowniczych mężczyznach o ogromnej sile i wielkiej posturze? A jeśli wejdziemy i będziemy tonąć? A jeśli rzeczywiście przejdziemy, lecz zginiemy w walce?
„Gdy nad Jordanu brzeg się zbliżyłem, Niepokojący lęk zaczął ustępować.”