Sztandar Biblijny nr 180 – 2003 – str. 24
sprawy tego świata, na próżne rzeczy, żywiąc się „plewami”, błahostkami bez żadnej wartości – zbierając jedynie rozczarowanie! Jak wielu nie może się opamiętać i pomyśleć trzeźwo, dopóki nie zostaną upokorzeni przez kłopoty, dopóki miłujący i wszechmądry Ojciec Niebiański nie dozwoli, aby przyszły na nich w życiu pewne nieszczęścia! Jaką pociechą jest znajomość tego, że kiedy uświadomimy sobie nasze błędy i braki, wielkie lub małe, i ze skruchą zwrócimy się do naszego Niebiańskiego Ojca, On szybko i z zadowoleniem wybacza nam i pozwala rozpocząć wszystko od początku – wychodzi nam naprzeciw dalej niż w połowie drogi.
W Liście do Żydów 7:25 jest powiedziane: „Przetoż i doskonale zbawić może tych, którzy przezeń przystępują do Boga.” Jesteśmy wdzięczni, że rozumiemy, iż Bóg w swojej miłości zarządził, przez Chrystusową ofiarę Okupu, że każdy oraz wszyscy, którzy mają w sercu skruchę, mogą przyjść do Niego lub do Niego powrócić.
Pytanie: Jednym z tytułów Jezusa jest ,;syn człowieczy”. Co ten tytuł oznacza?
Odpowiedź: Nasz Pan użył tytułu ,;syn człowieczy”, kiedy powoływał się na Swoją osobę (Mat. 13:41; 25:31). Grecki tekst wskazuje, że gdy Jezus stosował ten zwrot, uczynił to z naciskiem, „ten syn, tego człowieka [w ang. tłumaczeniu Emphatic Diaglott]. Synem jest w tym przykładzie Jezus, a człowiekiem jest Adam.
Ten tytuł odnosi się do naszego Pana jako wybitnej jednostki spośród potomków Adama – wyznaczonego przez Boga na głowę i pierwszego ojca oraz dawcę życia dla rodzaju ludzkiego (Psalm 8:5-9). Jednak wskutek nieposłuszeństwa Adam utracił możliwość przekazania swoim potomnym trwałego życia. Żydzi rozumieli ten tytuł jako synonim słowa Mesjasz.
Lecz ktoś mógłby zapytać, jak można powoływać się na Jezusa jako potomka Adama, skoro Pismo Święte wskazuje, że On był Synem Bożym – że nie otrzymał swojego ludzkiego życia pierwotnie od Adama, ale w sposób cudowny bezpośrednio od Boga (Łuk. 1:30-35)?
Odpowiadamy: prawdą jest, że związek łączący Jezusa i rodzaj ludzki nie nastąpił przez Adama. Gdyby Jezus był biologicznym potomkiem Adama, byłby grzesznikiem. W ten sposób Jego niedoskonała istota uczyniłaby Go niezdolnym do stania się ofiarą Okupu za Ojca Adama. Każdy, kto miałby być Okupem, lub równoważną ceną za Adama, a w rezultacie Zbawicielem świata, musiałby być doskonały, a Pismo Święte zapewnia nas, że Jezus był taką doskonałą Ofiarą (Żyd. 7:26; 1Piotra 1:18, 19).
Dzięki Swojej ofierze Jezus stał się dziedzicem praw i przywilejów, które pierwotnie należały do ojca Adama, lecz które Adam utracił przez swój rozmyślny {świadomy} grzech (Rzym. 5:19; 1Kor. 15:21, 22). W ten sposób Jezus uzyskał prawo do imienia.
DRUDI ADAM
Kiedy Jezus został wzbudzony ze śmierci jako duchowa istota w Boskiej naturze, otrzymał dodatkowy tytuł – Drugi Adam (1Kor. 15:45-47; porównaj Mat. 19:28). Jako drugi Adam zajął miejsce pierwszego Adama i stał się nową głową, lub ojcem, rodzaju ludzkiego – otrzymał urząd, który do najwyższego stopnia będzie pełnił w nadchodzącym czasie „restytucji” (Dz. 3:20, 21).
Te oba zwroty przypominają o wierności, pokorze i posłuszeństwie względem wszystkich zarządzeń Niebiańskiego Ojca, nawet do śmierci na krzyżu. Tak czyniąc, stał się ofiarą Okupu za Adama (i cały niezrodzony rodzaj ludzki w nim), a także zapewnił sobie prawo do wszystkich obecnych i przyszłych bogactw w zaszczycie, chwale, godności i mocy.
BS '03,21-22