Sztandar Biblijny nr 179 – 2003 – str. 11
mocną podstawę dla jego wiary. W świecie wiara jest zbyt swobodnie – i nieściśle – definiowana jako wierzenie w coś pozbawionego naukowej słuszności. Nie ma rzeczywistej podstawy do łatwowierności
Łatwowierność, natomiast, jest zbyt swobodnym przyjmowaniem tego, co nie jest poparte dowodami lub ma zbyt słabe czy niewystarczające oznaki prawdziwości. Jest to wniosek wyciągany przez poleganie na czyjejś opinii, powiedzeniu czy przekornej prawdzie, która nie pochodzi z wiarygodnego źródła. Łatwowierność ma słabą, natomiast wiara ma niezawodną podstawę.
Wierzenie w niemożliwe do zrozumienia i niepojęte rzeczy jest łatwowiernością, a nie wiarą. Szatan chce, abyśmy wierzyli, że łatwowierność jest szczytem wiary, natomiast Bóg Jehowa ceni wiarę budowaną na zrozumieniu tego, co On nam objawia i zaprasza nas „Przyjdźcie teraz i rozsądzajmy razem” (Izaj. 1:18, KJV).
Możemy powiedzieć, że szatan postępuje jak oszust, który jako swoje ofiary wybiera naiwne i nierozsądne osoby. Bóg jest mądrym Ojcem i nie pragnie powołać niemądrych, lecz inteligentne dzieci.
On cichym głosem mówi o swych tajemnicach – wspaniałych zarysach mądrości, zawartych w Jego Słowie – do słuchających uszu tych, którzy Go czczą i oznajmia im swoje przymierze (Ps. 25:14).
ZAZDROŚĆ, ZAWIŚĆ I POŻĄDLIWOŚĆ
Pytanie: Zazdrość, zawiść i pożądliwość normalnie są uważane jako wady. Czy gdziekolwiek w Biblii one są użyte w pozytywnym znaczeniu?
Odpowiedź: O zazdrości Biblia mówi: „Twarda jako grób zawistna miłość [zazdrość, KJV]; węgle jej jako węgle ogniste i jako płomień gwałtowny” (Pieśni 8:6; Przyp. 6:34). (Hebrajskie słowo ginah może też znaczyć zawiść.) Jednakże, istnieje właściwa zazdrość i Pismo Święte często wspomina o zazdrości Jehowy. To znaczy, że Bóg pragnie, aby nasze religijne uczucia, poświęcenie i lojalność były oddawane tylko Jemu. W 2Moj. 20:5 czytamy, „Ja PAN Bóg twój, Bóg zawistny w miłości”, a 2Moj. 34:14 mówi: „Nie będziesz się kłaniał Bogu innemu, przeto, że PAN jest, zawistny imię Jego, Bóg zawistny jest.” Odnosząc się do Kościoła, Apostoł mówi: „Albowiem gorliwym [zazdrosnym, KJV] jestem ku wam gorliwością [zazdrością, KJV] Bożą; bom was przygotował, abym was stawił czystą panną jednemu mężowi Chrystusowi” (2Kor. 11:2).
ZAWIŚĆ NIGDY NIE JEST DOBRĄ CECHĄ
Zawiść może być zdefiniowana jako pełna urazy lub niezadowolenia świadomość i pożądanie czyjejś korzyści lub dóbr. W Piśmie Świętym zawiść nigdy nie jest przedstawiana jako dobra cecha, lecz jest wymieniona jako jeden z uczynków ciała, który, jeśli nie zostanie przezwyciężony, uniemożliwi odziedziczenie udziału w Królestwie (Gal. 5:19-21, 26). Ten kto jest opanowany przez zawiść często usiłuje zniszczyć reputację drugiego, aby go poniżyć.
Inne wersety Biblii ostrzegające przed zawiścią to: Przyp. 14:30; Jak. 3:14-16 i 4:5. Kilka biblijnych przykładów zawiści to zachowanie Kaina w stosunku do Abla (1Moj. 4:8); braci Józefa zawistnych wobec niego (1Moj. 37:11, 18-20; Dz. 7:9); Saula wobec Dawida (1Sam 18:8, 9, 29; 20:31) i kapłanów w stosunku do Jezusa (Mat. 27:18; Mar. 15:10; Jana 11:47-54).
POŻĄDLIWOŚĆ – DOBRA I ZŁA
Pożądliwość pod wieloma względami jest podobna do zawiści. Ona może być zdefiniowana jako: (1) usilne dążenie do zdobywania i posiadania dóbr oraz korzyści należących do innych; a (2) w wiekach średnich ona znaczyła tak samo usilne, lecz nie grzeszne pragnienie. W tym dobrym (lecz obecnie rzadkim) znaczeniu, mówi o niej Apostoł w 1Kor. 12:31 (KJV): „pożądaj usilnie lepszych darów” (porównaj 1Kor. 14:39). (Nowa Międzynarodowa Wersja mówi „żarliwie pragnij”)
Inną sprawą jest chcieć to, co posiada ktoś inny, jeśli to jest na sprzedaż, lecz grzech pojawia się wtedy, kiedy nie przestajemy pragnąć rzeczy, do których nie mamy żadnego prawa lub z którymi ktoś nie chce się rozstać. Przykładem tego jest opis o Królu Achabie i winnicy Nabota z 1 Królewskiej 21.
Obecnie to słowo prawie wyłącznie jest używane w negatywnym znaczeniu. A oto kilka z licznych wersetów biblijnych napominających przed pożądliwością: 2Moj. 20:17; Kazn. 5:10, 11; Łuk. 12:15-21; 16:14; Żyd. 13:5.
Wśród biblijnych przykładów pożądliwości w złym znaczeniu jest Ewa, pożądająca zakazanego owocu (1Moj. 3:6); Dawid, który wziął Betsabę (2Sam. 11:2-5); Judasz zdradzający Jezusa (Mat. 26:15, 16; Mar. 14:10, 11; Łuk. 22:3-6) oraz Ananiasz i Safira zatrzymujący część pieniędzy obiecanych ze sprzedaży pola (Dz. 5:1-10).
Musimy pozbywać się grzesznej zazdrości, zawiści i pożądliwości jako uczynków ciała i diabła, które uniemożliwią nam osiągnięcie wiecznego życia, jeśli będziemy w nich trwać. Zamiast tego, starajmy się o ducha ufności i niesamolubnej miłości, który pomoże nam osiągnąć nasze dziedzictwo w Królestwie Bożym. Powinniśmy tłumić nasze własne preferencje oraz pragnienia i być zadowoleni z tego, co mamy.