Sztandar Biblijny nr 178 – 2002 – str. 140
z Patriarchami – takimi jak Abraham, Izaak i Jakub – jest pierwszym z trzech wieków składających się na drugą dyspensację, teraźniejszy zły świat. Ten Wiek rozpoczął się wraz z końcem potopu, a zakończył przy śmierci Jakuba. Obejmował w sobie trzy cele: (a) Bóg ujawnił Abrahamowi Swój Plan przez Przymierze, które zawarł z nim i jego Nasieniem, (b) On dostarczył wiele typów będących zarysem licznych szczegółów Jego Planu i (c) wybrał pewne jednostki, które będą książętami w ziemskiej fazie Jego Królestwa podczas Wieku Tysiąclecia.
(6) Czerwiec: O panowaniu grzechu i śmierci przez ponad 6.000 lat mówi się gdzieniegdzie jako o czasie „Boskiego dozwolenia na zło”. W 4Moj. 21:4-9 Bóg podał typiczną ilustrację przekleństwa grzechu i sposobu jego uleczenia. Wskazane wersety opisują przypadek, który miał miejsce na pustyni, kiedy Izraelici zostali pokąsani przez węże ogniste, w wyniku czego umierali. Bóg pouczył Mojżesza, aby wystawił miedzianego węża na drzewcu, zapewniającego życie tym ludziom, którzy by na niego spojrzeli. Węże ogniste przedstawiają grzech, który doprowadza ludzi do śmierci, a miedziany wąż wyobraża Chrystusa i to, że wiara w Niego i Jego pojednanie za grzech jest jedynym sposobem uzyskania wyzwolenia od potępienia, mocy i skutków grzechu, zarówno w tym Wieku, jak i w Wieku przyszłym.
(7) Lipiec: Bóg realizuje Swój Plan poprzez wiele różnych przymierzy. Pięć ważnych przymierzy to: (a) Przymierze Adamowe – umowa między Bogiem i Adamem, którą Adam złamał przez nieposłuszeństwo, sprowadzając śmierć na siebie i swój ród; (b) Przymierze Tęczy – obietnica, którą Bóg uczynił Noemu, jego rodzinie oraz wszystkim stworzeniom na ziemi, że już nigdy nie nastąpi zniszczenie wszelkiego ciała spowodowane potopem; (c) Przymierze Abrahamowe – obietnica, którą Bóg złożył Abrahamowi, że jego potomstwo będzie błogosławić cały świat ludzkości; (d) Przymierze Zakonu – porozumienie między Bogiem i Izraelem na mocy którego Bóg obiecał im życie wieczne pod warunkiem zupełnego posłuszeństwa Jego prawom; i (e) Przymierze Nowe – umowa dla nadchodzącego Wieku Tysiąclecia między Bogiem i światem ludzkości, w której Bóg obiecał jej życie wieczne pod warunkiem posłuszeństwa prawom Jego Królestwa.
(8) Sierpień: Duch święty jest Bożą: (a) mocą i wpływem i (b) Jego usposobieniem. Ochotnych i posłusznych spośród ludzkości podczas Wieku Tysiąclecia święty duch Boży najpierw doprowadzi do pokuty, wiary w Chrystusa i poświęcenia. Wówczas poświęceni jako istoty ludzkie będą obdarowani nowym sercem, umysłem i wolą osiągając w charakterze na podobieństwo Chrystusa i Boga pełnię mądrości, mocy, sprawiedliwości, miłości oraz innych chrześcijańskich łask.
(9) Wrzesień: Biblia naucza o dwóch piekłach: (a) pierwsze piekło jest Adamowym stanem śmierci i zostanie zniszczone, kiedy wszyscy umarli w Adamie zostaną wzbudzeni z tego stanu w Wieku Tysiąclecia, (b) drugie piekło, lub Wtóra Śmierć, odnosi się do wiecznego unicestwienia i jest sprowadzona przez grzech zupełnie rozmyślny. W następnym Wieku, kiedy niewybrani znajdą się na próbie do życia, posłuszni uzyskają życie wieczne, podczas gdy nieposłuszni pójdą na wtóra śmierć – wieczne nieistnienie.
(10) Listopad: Wiele Wieków z Boskiego planu – Wiek Żydowski, Ewangelii i Tysiąclecia – ma ważną cechę przy końcu każdego z nich, nazywaną żniwem. Jest to okres próbowania wszystkich wyznawców Boga, oddzielając Jego prawdziwy lud od tych, którzy są tylko jego ludem z imienia, i ostatecznego nagrodzenia wiernych i ukarania niewiernych.
Obecnie rozważymy trzy części z Abak. 2:2:
„NAPISZ WIDZENIE”
Słowo „widzenie” w tej pierwszej części pochodzi od hebrajskiego słowa chazown, oznaczającego „objawienie”. O jakim objawieniu jest tutaj mowa? Odpowiedzią jest Boski Plan Wieków dotyczący zbawienia Kościoła i świata, którego centrum stanowi Jezus Chrystus oraz Jego ofiara okupu.
W obecnym czasie w świecie jest dostępna ogromna ilość wiedzy na różne tematy, ale jedynym miejscem, w którym Bóg objawił informacje dotyczące Jego Planu jest Jego natchnione Słowo.
Bóg nie sprawił, aby Jego Słowo było zapisane w taki sposób, dzięki któremu każdy czytający je mógłby z łatwością rozpoznać jego Plan. Zostało to napisane na podstawie Izajasza 28:10: „Ponieważ podawał im przykazanie za przykazaniem, przykazanie za przykazaniem, przepis za przepisem, przepis za przepisem, trochę tu, trochę ówdzie.”
Bóg miał mądry cel w tym, że dotychczas nie dał światu w ogólności poznać Swojego Planu. Gdyby On życzył sobie, aby tak było, świat niewątpliwie znałby go, gdyż mamy zapewnienie, że wszystkie cele Boga będą spełnione (Izaj. 46:11). Nie, czas przeznaczony na poznanie Jego Planu przez wszystkich nastanie podczas Tysiącletniego Pośredniczącego Panowania Chrystusa, kiedy „ziemia będzie napełniona znajomością Pańską, tak jako morze wodami napełnione jest” (Izaj. 11:9). Obecnie jest ono przeznaczone jedynie dla cichych (Psalm 25:9) – dla tych, których wybiera Bóg i którzy będą użyci do pomocy światu ludzkości w podróżowaniu Gościńcem Świątobliwości