Sztandar Biblijny nr 176 – 2002 – str. 117
wówczas nie jesteśmy gotowi, aby przyjść do Boga i uczyć się o Nim.
CAŁE SŁOWO BOŻE JEST POTRZEBNE
Fragmentaryczna interpretacja Biblii jest przyczyną wielu nieporozumień wśród chrześcijan. To przyczyniło się do powstania profanującego przysłowia, że „Biblia jest jak stare skrzypce, na których można zagrać każdą melodię”. Bardzo niewielu używa często Biblii. Większość korzysta z kilku praktycznych przykazań i tylko tylu spośród doktryn, aby poprzeć jakieś poszczególne wierzenia. Tacy prawie obwiniają Boga za danie takiej obszernej księgi, podczas gdy mała, jak sądzą w zupełności by wystarczyła.
W działaniu wielu, zajmujących się nauczaniem, nie widać więcej konsekwencji niż u tego starszego człowieka, który twierdził, że Apostoł Paweł usprawiedliwił jego kradzież. Ów człowiek zacytował List do Efez. 4:28: „kto kradł, niech kradnie”. Słowa „więcej nie”, razem z pozostałą częścią tego wersetu, nie służyły jego celowi. Podobnie kaznodzieja, który uznaje raczej usprawiedliwienie przez uczynki, a nie przez wiarę, na poparcie swoich słów odwołał się do Rzym. 4:4: ,A robiącemu zapłata bywa przyczytana”. Przekręcenie tego wersetu jest wyraźne, gdy wgłębimy się w jego kontekst.
Musimy być ostrożni, aby nie używać wersetu bez odwołania się do jego kontekstu, w przeciwnym razie używamy go jako pretekstu. Werset ma w zasadzie małą wartość jako dowód jakiejś doktryny, jeśli nie jest rozpatrywany w harmonii z kontekstem i z wszystkimi pozostałymi wersetami Biblii, które odnoszą się do tego samego zagadnienia, oraz jeśli nie będziemy dobrze rozbierać słowa Prawdy” (2Tym. 2:15), i jeśli nie przyporządkujemy każdemu wersetowi odpowiedniego czasu i miejsca w Boskim wspaniałym Planie Wieków. Kalwinista, arminianin i uniwersalista mogą na poczekaniu zacytować jeden lub więcej wersetów, które, zdają się im, że podtrzymymać ich teorie; niewierny zaś powie, że te trzy wersety przeczą sobie nawzajem.
Dlatego więc kalwinista, ze swoją teorią indywidualnej predestynacji do zbawienia lub potępienia, może odwoływać się do takich wersetów jak: Rzym. 8:28-30, Ef. 1:5 i do słów samego Jezusa u Jana 6:44: „Żaden do mnie przyjść nie może, jeśli go Ojciec mój, który mnie posłał, nie pociągnie.” Z drugiej strony, arminianin, podtrzymując że zbawienie jest dane wszystkim i wszędzie, może zwrócić uwagę, że „ktokolwiek chce” może przyjść i „wziąć wodę żywota darmo” (Obj. 22:17), i że sam Jezus powiedział (Jana 12:32): „A ja jeśli będę podwyższony od ziemi, pociągnę wszystkich do siebie.” Obaj, choć nie zgadzają się ze sobą na tym punkcie, to są zgodni co do tego, że tylko ci, którzy wierzą w obecnym życiu mogą być zbawieni, i że wszyscy inni są wiecznie i bezpowrotnie zgubieni (choć arminianie często powiedzą, że Bóg przebaczy wielu z uwagi na ich niewiedzę). Uniwersalista posługuje się następującymi wersetami: Żyd. 2:9, 1Tym. 2:4-6 i 1Tym. 4:10 udowadniając, że Jezus ,za wszystkich śmierci skosztował”, że Bóg „chce, aby wszyscy ludzie byli zbawieni, i że On jest „zbawicielem wszystkich ludzi, a najwięcej wiernych”. Każdy z nich stoi w swoim własnym sekciarskim narożniku, a broniąc swoich doktryn przytaczają ulubione wersety. Każdy z nich z lekceważeniem pominie lub zignoruje teksty zbijające ich doktryny, które są cytowane przez drugich, i będą szukać innych wersetów, aby podtrzymać swoje własne teorie, chociaż nie są w stanie ich zharmonizować ze świadectwem Biblii.
Biblia jest prawdziwa, dlatego więc musi istnieć sposób na to, aby zharmonizować ze sobą te wszystkie wersety i wszystkie inne wersety Słowa Bożego, a nie ignorować, nie brać pod uwagę lub pomniejszać znaczenie jakiegokolwiek z nich. Z pewnością Bóg nie przeczy samemu Sobie. Dlatego więc jeśli wydaje się, że jego Słowo pod jakimkolwiek względem przeczy sobie, możemy być pewni, że błąd tkwi w nas, a nie w Nim. Bóg ma konkretny cel i plan do spełnienia. Nie możemy w sposób właściwy dzielić Słowa Prawdy i odpowiednio dostosowywać różnych wersetów do wieków, dyspensacji i czasów, do których się odnoszą, jeśli nie rozumiemy Bożego „postanowienia wiecznego, które uczynił w Chrystusie Jezusie” (Efez. 3:11).
Podczas gdy Bóg szczerze pragnie, aby Jego lud poznał Jego Plan Wieków, nie pozostawia nas, abyśmy błądzili po omacku bez pomocy. On łaskawie dał nam dwunastu Apostołów, generalnych proroków i nauczycieli, takich jak Zwingli, Luter, Wesley itd., ewangelistów, lokalnych pastorów i nauczycieli, „ku spojeniu świętych, ku pracy usługiwania, ku budowaniu ciała Chrystusowego; A iżbyśmy się wszyscy zeszli w jedność wiary… Abyśmy więcej nie byli dziećmi, chwiejącymi się i unoszącymi się każdym wiatrem nauki przez