Sztandar Biblijny nr 175 – 2002 – str. 108
nastanie w przyszłym wieku podczas Pośredniczącego Panowania Chrystusa i Jego Kościoła. Wówczas zostaną przywróceni ze stanu śmierci i postawieni na próbie do życia. Ci, którzy przejdą tę próbę pomyślnie otrzymają w nagrodę na wieczność doskonałe ludzkie życie na ziemi.
Pismo Święte wskazuje, że niektórzy przechodzący próbę podczas Wieku Ewangelii mieli doznać niepowodzenia i że niektórzy upadną podczas swojej próby w Wieku Tysiąclecia, co w rezultacie doprowadzi do wtórej śmierci. Różnica pomiędzy pierwszą i wtóra śmiercią polega na tym, że z tej pierwszej zostało przewidziane wybawienie, uleczenie, i sposobność do uzyskania życia wiecznego. Jednak nie będzie żadnego wybawienia z drugiej śmierci. Ci, którzy umrą wtóra śmiercią zostaną unicestwieni, przestaną istnieć.
GRZECH NA ŚMIERĆ
W 1Jana 5:16 (druga część), 17 czytamy: „Jestci grzech na śmierć; nie za tym, mówię, aby się kto modlił. Wszelka niesprawiedliwość jest grzech; ale jest grzech nie na śmierć.” Ten tekst mówi o dwóch rodzajach grzechu – tych, które nie są na śmierć i tych na śmierć.
Grzech, który nie jest „na śmierć”, określa te grzechy, które przynajmniej częściowo są przypisane odziedziczonej po Adamie słabości i niedoskonałości, i które wszyscy popełniamy. Czasami te wykroczenia są w pełni Adamowe i niezależne od nas; innym razem jest zmieszane z nimi trochę samowoli.
Z drugiej strony, grzech na śmierć oznacza zupełnie samowolny, rozmyślny i zamierzony grzech przeciwko pełnej wiedzy i światłu, w którym słabość i niedoskonałość Adamowa nie mają żadnego udziału. Niewybaczalna natura rozmyślnych grzechów jest w innym miejscu określona jako „bluźnierstwo przeciwko Duchowi”, jest to grzech, który nie może być odpuszczony ani tym, którzy popełniają go w Wieku Ewangelii, ani tym popełniającym go podczas Wieku Tysiąclecia (Mat. 12:31, 32). (Jedynie spłodzeni z ducha mogą popełnić grzech na śmierć w tym życiu.) Ta rozmyślna część grzechów mieszanych wymaga oczyszczenia z charakteru danej jednostki przez karające doświadczenia, które Bóg wiernie dostarczy. Grzech całkowicie rozmyślny potępiłby daną osobę na wtórą śmierć. Bardzo ważną rzeczą jest zrozumienie, że czyjeś uczucie smutku z powodu popełnienia grzechu jest gwarancją, że nie zgrzeszyliśmy na śmierć (Żyd. 6:6).
Dla tych, którzy są na próbie do życia podczas Wieku Ewangelii, Biblia przedstawia myśl, że grzech na śmierć może mieć przystęp w jednej z dwóch form: (1) upadek na punkcie doktrynalnym i (2) upadek na punkcie moralnym (Żyd. 6:4-6; Żyd. 10:26-29). Wydaje się, że 2Piotra 2:20-22 odnosi się jednocześnie do obu tych klas. Ważną sprawą jest zachowanie w umyśle tego, że stan kwalifikujący kogoś do wtórej śmierci, może być osiągnięty zarówno w tym Wieku, jak i w Wieku przyszłym jedynie w sposób stopniowy. Psalm 19:13-14 opisuje ten stopniowy upadek.
WSPÓŁCZESNE ODPOWIEDZIALNOŚCI I OSTRZEŻENIA
Rozumiemy, że ani lud Pana, ani świat w ogólności nie są obecnie na próbie do życia, gdyż ich próba nadejdzie w następnym Wieku. Chociaż obecnie nikt nie podlega wtórej śmierci, nie zwalnia to jednak nikogo od odpowiedzialności. Tak jak każdy krok w kierunku sprawiedliwości uszlachetnia charakter, tak każdy krok w kierunku niesprawiedliwości degraduje charakter, a każdy krok prowadzący w dół trzeba będzie w stosownym czasie cofnąć, co będzie przychodzić z wielką trudnością. Szczególnie niebezpieczne dla ludu Pana jest pogwałcenie sumienia, wskazujące na pewną miarę rozmyślności. Chociaż Uczeni w piśmie i Faryzeusze nie byli na próbie do życia, to Pan wątpił w ich ostateczne uleczenie z powodu stanu ich serc, które były głęboko zdegradowane (Mat. 23:13-33).
To jest lekcja dla wszystkich, a szczególnie dla ludu Pana, aby rozwijał czyste serca, wrażliwe sumienia i uczciwe życie (1Tym. 1:5).
BS '02,106