Sztandar Biblijny nr 173 – 2002 – str. 77
prawoznawstwa na całym świecie i tworzy podstawę wielu praw, które dzisiaj przyjmujemy.
Warunkowa forma przymierza jest często stosowana w naszym współczesnym świecie. Z powodu wielkiej liczby ludności oraz zawiłości stosunków narodowych i międzynarodowych oraz wielu poziomów społecznego porządku i współdziałania, w dzisiejszym świecie prawdopodobnie obowiązuje więcej przymierzy niż kiedykolwiek w historii człowieka.
Są liczne przykłady prawnych i moralnych umów: umowa sprzedaży, porozumienie zwrotu pożyczki, przyjęcie warunków licencji na instalację oprogramowania – one wszystkie są przymierzami i większość z nich wiąże przynajmniej dwie strony porozumienia.
Jednakże przymierze bezwarunkowe ma charakter obietnicy, na mocy której jedna strona przyrzeka wykonać pewne czyny lub coś innego dla dobra drugiej strony, bez żadnego zobowiązania w zamian za to. Przymierzem tego rodzaju jest obietnica uczyniona Noemu potwierdzona tęczą i przymierze uczynione z Abrahamem (1Mojż. 8:20-22; 9:9-17; 12:13). W następnym artykule podamy szczegóły dotyczące tych dwóch przymierzy.
Przyrzeczenie lojalności wobec drugiej strony, oświadczenie o szczerości i wierności – są to elementy przymierza obietnicy. Konstytucja Stanów Zjednoczonych (1787) jest przykładem jednostronnego narodowego przymierza, przygotowanego i podpisanego przez jego twórców dla „narodu Stanów Zjednoczonych, ” aby „zapewnić Błogosławieństwa Wolności nam i naszym Potomkom. „
Lecz miłość matki do swojego dziecka prawdopodobnie jest największym ziemskim przykładem bezwarunkowej obietnicy – miłość matki nie ustaje. Rzeczywiście, Bóg używa tego symbolu, aby opisać swoją miłość do Izraela, u Izaj. 49:13-16. We wszystkich przymierzach, przyrzeczenie lub zobowiązanie (ustne lub pisemne) wiąże zarówno tego, który go udziela jak też daje zapewnienie drugiej stronie o jego intencjach i szczerości.
To ten niemożliwy do odwzajemnienia aspekt jednostronnego przymierza najlepiej ilustruje miłosierne i miłujące usposobienie Boga. On wychodzi nam naprzeciw w naszym stanie i przemawia do nas naszym językiem – jak matka pocieszająco zwraca się do swego dziecka. Boska miłość do nas jest bezwarunkowa i zacienia nas nawet wtedy, gdy schodzimy na złą drogę. Całe pocieszenie i pewność, jaka znajduje się w matczynej miłości, przenika słowa Niebiańskiego Ojca do swoich dzieci. On nigdy się nie zmienia. Przez całą wieczność On będzie tym samym Bogiem, tym samym Ojcem i tym samym Przyjacielem dla swego ludu jak na początku. To pokrewieństwo jest budowane na niezawodnym fundamencie, na Chrystusie, przez którego mamy naszą ucieczkę. A Jezus powiedział, że nikt nie może nas wyrwać z ręki naszego Ojca (Jana 10:28, 29; por. Rzym. 8:31-39).
PRZYMIERZE POŚWIĘCENIA
Nic nie daje większej satysfakcji niż być przyjaciółmi Boga. W normalnych warunkach jest to niemożliwe, ponieważ cała ludzka rodzina od upadku Adama została pozbawiona społeczności z Bogiem i jest pod przekleństwem śmierci (Rzym. 5:12-14).
Abraham był przyjacielem Boga z powodu swojej wiary. „Wiara Abrahamowa” jest w Piśmie Świętym użyta do opisania wiary, która usprawiedliwia czyli uznaje grzesznika za sprawiedliwego w oczach Bożych (Rzym. 4:16).
Dla tych, którzy uznają, że nie są w harmonii z Bogiem i którzy są przygnębieni dotkliwą świadomością grzechu, drzwi otwarte przez ofiarę Chrystusa są upragnionym uwolnieniem. Jezus powiedział „Jam jest ta Droga, i Prawda, i Żywot” – nie ma żadnego innego dostępu do zbawiennej łaski (Jana 10:9; 14:6, 15; Dz.Ap. 4:12).
Odpowiedzią ze strony wdzięcznego serca jest rezygnacja z własnej woli i serdeczne przyjęcie woli Bożej – co nie jest łatwe do wykonania dla naturalnego umysłu. Lecz Jezus zapewnia nas, że On nie nakłada na nas ciężkiego jarzma. Służba dla Niego, choć często uciążliwa, jest radością i rozkoszą dla uświęconego serca. To przymierze poświęcenia – umowa pomiędzy grzesznikiem i jego Bogiem, przez Chrystusa – jest przymierzem do życia. Obecne radości chrześcijańskiego życia są przewyższane jedynie przez przyszłe rozkosze, chociaż nie służymy dla nagrody.
Podobnie jak innym, temu bardzo osobistemu przymierzu towarzyszą elementy przymierza, które w chrześcijańskiej tradycji sięgają czasów Nowego Testamentu: wyznanie wiary; znak zanurzenia w wodzie; a wszystko to w obecności świadków.
UMOWA SPOŁECZNA
Innym typem przymierza – coraz częściej łamanym – jest porozumienie dokonywane domyślnie przez każdego obywatela z ogółem społeczeństwa, które zobowiązuje jednostkę do prawego