Sztandar Biblijny nr 173 – 2002 – str. 74
PRZYMIERZE DLA ŻYCIA
 |
| Na okładce: Trzy znaki przymierza: zanurzenie w wodzie – znak osobistego przymierza poświęcenia lub oddania; ślubne obrączki – znak przymierza małżeńskiego, związku ustanowionego przez Boga i tęcza – znak przymierza uczynionego z Noem, w którym Jehowa zagwarantował ludzkości, że już nigdy więcej nie będzie powszechnego potopu. |
Temat Przymierza ma duże znaczenie zarówno w Starym jak i w Nowym Testamencie. W celu zrozumienia Biblii oraz postępowania Boga z Jego ludem i ze światem, konieczne jest zrozumienie zasady przymierza. W rzeczywistości, tak Stary jak i Nowy Testament są dokumentami przymierza; słowo „testament” jest innym określeniem słowa przymierze. Starożytny Izrael był w pokrewieństwie przymierza z Jehową, a podczas Wieku Ewangelii Kościół Chrześcijański także jest w pokrewieństwie przymierza z Nim. Przymierze żydowskie i chrześcijańskie znacznie różniły się od siebie i każde z nich zostało zapoczątkowane dla odmiennych dyspensacyjnych celów.
W ogólności występują dwa typy Boskich przymierzy: (1) jednostronne – bezwarunkowe, wiążące tylko stronę udzielającą Przymierza; i (2) dwustronne – warunkowe, wiążące przynajmniej dwie strony na warunkach tego porozumienia. (Następny artykuł, „Bóg Przymierzy, ” dotyczy pięciu szczególnych biblijnych przymierzy obejmujących okres od stworzenia Adama do końca Tysiąclecia. )
Wszystkie Boskie przymierza są zamierzone w celu udzielenia życia – to znaczy, one gwarantują i podkreślają pokrewieństwo między Nim i Jego ludem. Wszyscy, którzy przybliżają się do Boga, muszą postępować w zgodzie z przymierzem.
Zawieranie przymierzy sięga czasów starożytnych. Prawdopodobnie, można bezpiecznie stwierdzić, że większość narodów przez całą swą historię zawiera prawne przymierza lub kontrakty w celu zarządzania sprawami handlowymi, finansowymi oraz w sferze współdziałania społecznego. W hebrajskiej kulturze zawieraniu przymierzy towarzyszyły różne znaki, takie jak układanie kamieni w stos, aby sformować ołtarz, krwawa ofiara oraz posiłek ze świadkami tej transakcji (1Moj. 31:44-46, 54; 2Moj. 24:4-11). Pismo Święte obfituje w przykłady przymierzy pomiędzy jednostkami i grupami. (Zobacz 1Sam. 23:16-18 – przymierze pomiędzy Dawidem i Jonatanem; 2Król. 11:4, 17 – przymierze pomiędzy Jojadą i przedstawicielami ludu oraz królem i ludem.)