Sztandar Biblijny nr 142 – 1999 – str. 92
30 roku życia, kiedy pierwszym Jego krokiem było zupełne poświęcenie się.
„OTO IDĘ, ABYM CZYNIŁ, O BOŻE, WOLĘ TWOJĄ”
W wieku 30 lat nasz Pan miał z pewnością wielką wiedzę, której nie posiadał Adam, kiedy był na próbie. Nasz Pan miał pewną wiedzę o tym, czym jest grzech i kara za niego. On miał również znajomość tego faktu, że Bóg przygotował odkupienie ludzkości przez wielkiego Pośrednika Nowego Przymierza – Zbawiciela, Odkupiciela, Wyzwoliciela. On wiedział, że niezdolność innych do zachowania Boskiego Prawa zapisanego w Dekalogu oraz Jego zdolność do zachowania tego prawa, stanowiła różnicę pomiędzy Nim i innymi.
Niewątpliwie matka naszego Pana opowiedziała Jemu o Jego cudownych narodzinach i o wiadomości, jaką otrzymała przez Gabriela oraz o proroctwach Anny i Symeona. A On zachowywał w umyśle proroctwa odnoszące się do Niego i do przyszłości wielkiego Mesjasza, który miał przyjść i wyzwolić świat. Cała ta wiedza była bardzo cenna.
Lecz rzeczą, której naszemu Panu z pewnością brakowało, była znajomość głębszych spraw Pisma Świętego. Widocznie znajdował w Biblii niejasności, ponieważ wtedy jeszcze nie otrzymał Ducha Świętego. Chociaż mógł być lepiej przysposobiony do zrozumienia tych rzeczy, niż upadła ludzkość, to jednak, jak mówi Apostoł, „cielesny człowiek nie pojmuje tych rzeczy, które są Ducha Bożego. . . i nie może ich poznać, przeto, iż duchownie bywają rozsądzone” (1Kor. 2:14). Jezus nie był wówczas spłodzony z Ducha Świętego, dlatego nie zrozumiał proroctw i symboli.
„OTO SIĘ MU OTWORZYŁY NIEBIOSA”
Cała ta wiedza zaczęła na Niego spływać kiedy został spłodzony z Ducha Świętego. On zaczął zrozumiewać wyższe rzeczy, głębokie sprawy Boże. On w pewnej mierze rozumiał, że Baranek był zabity jako ofiara za grzech oraz sprawy związane z usunięciem grzechu, lecz nie mógł ustalić, kto miał być Owym wielkim Wyzwolicielem ani wyjaśnić wspaniałych obrazów w Piśmie Świętym. Zaraz po spłodzeniu z Ducha Świętego On zaczął dostrzegać, że jeżeli miałby panować, to nastąpiłoby to po zamanifestowaniu lojalności wobec Boga i sprawiedliwości. Skoro tylko został oświecony, zrozumiał te rzeczy, które odnosiły się do cierpienia.
Podczas swej ziemskiej służby nasz Pan przez to, co wycierpiał nauczył się posłuszeństwa (Żyd. 5:8). I w ten sposób doświadczył wielkiego oświecenia, które było tak potężnym dodatkiem dla Niego – tak jak dla nas jest wielkim oświeceniem zrozumienie określeń i warunków obecnego powołania tak więc musimy postępować śladami naszego Pana, jeśli chcielibyśmy być w Królestwie.
W jaki sposób wyższe rzeczy zostały objawione naszemu Panu, tego dokładnie nie wiemy. Niewątpliwie nasz Pan otrzymał objawienia, lecz co i jak zostało Jemu objawione, aby mógł zrozumieć swoje przedludzkie warunki, itd. , tego po prostu nie wiemy. Podobnie jak nie wiemy, w jaki sposób wszystkie Jego czyny i doświadczenia z poprzedniego okresu Jego egzystencji, zanim stał się ciałem, mogły nagle zostać odciśnięte w Jego umyśle. Bóg był w stanie to uczynić.
Przypomnienie sobie poprzednich doświadczeń nie nastąpiło w czasie Jego dzieciństwa, gdyż wtedy On wzrastał w wiedzy, postawie i łasce u Boga i u ludzi. Wierzymy, że tę wiedzę otrzymał podczas chrztu w Jordanie i że tam nie tylko była Jemu dana wiedza o Jego przeszłych doznaniach u Ojca i o odległej przeszłości, lecz także otrzymał światło na temat Pisma Świętego tak, aby mógł zupełnie pojąć znaczenie tego, co uczynił, kiedy oddał samego siebie w poświęceniu.
W miarę tego, jak „niebiosa” się otwierały dla naszego Pana, On dostrzegał, że doświadczenia Mesjasza, które nie były wymagane pod Przymierzem Zakonu, miały jednak być dla Niego przywilejem, jeżeli zrozumie je jako Boską wolę i będzie widział, że były Boskim Zakonem w proroctwach. Jak owca jest niema przed tymi, którzy ją strzygą, tak Pan nie sprzeciwiał się, kiedy odbierano Jemu Jego prawa. On wiedział, że miał umrzeć i że miał być niewinną ofiarą. On miał być Tym ukrzyżowanym, antytypem węża miedzianego.
JEZUS ODDAŁ SWOJE LUDZKIE PRAWA
Poświęcając się, aby wypełnić wszystkie rzeczy zapisane w Księdze, Jezus był w pełni przygotowany na każde doświadczenie. Dostrzegamy także, że takie jest znaczenie pięknego obrazu z Objawienia o zwoju zapieczętowanym siedmioma pieczęciami. Ogłoszono odezwę „Kto jest godzien otworzyć te księgi, i odpieczętować pieczęci ich?” (Obj. 5:2). Do tamtego czasu nie znaleziono nikogo, kto mógłby otworzyć Księgę Boskiego zrozumienia. Lecz wtedy nasz Pan okazał się godny otwarcia tej Księgi i Jemu była udzielona cała wiedza