Sztandar Biblijny nr 80 – 1994 – str. 79
opisanego w proroctwie Mal. 3:2, 3; że w tak srogich próbach tylko nieliczni (Maluczkie Stadko) okazują się całkowicie wierni Panu oraz zasadom prawdy i sprawiedliwości; że ogromna większość poświęconego ludu Pana w takich ognistych próbach nie dochowuje wystarczającej wierności, która pozwoliłaby im pozostać w Maluczkim Stadku; że ci niezupełnie wierni utracili członkostwo w Maluczkim Stadku i teraz są w Wielkiej Kompanii; że rewolucjonizm tych ostatnich przeciwko różnym naukom i zarządzeniom Pańskim objawia ich jako będących w Wielkiej Kompanii (Ps. 107:10, 11); że początek tych prób pośród Maluczkiego Stadka i Wielkiej Kompanii przypadający na 1878 rok, jako jedenasty religijny znak czasów pozostaje w harmonii z myślą, że nasz Pan powrócił w 1874 roku?
OBJAWIANIE NIEWIERNYCH CHRZEŚCIJAN
Czy wiesz, że dwunastym religijnym znakiem, o jakim mówi Biblia, jest objawianie niewiernych chrześcijan; że ogniste próby, ujawniające zupełną wierność Maluczkiego Stadka i częściową wierność Wielkiej Kompanii objawiają także niewierność klasy wtórej śmierci oraz innych niewiernych klas (Ps. 91:3-12); że niektórzy z poświęconych stają się zupełnie niewiernymi (Żyd. 6:4-6; 10:26-31; 2Tym. 3:1-9; Jan 17:12; 2Piotra 2:1-3, 10-22; 1Jana 5:16; Jud 4, 8-19); że taka niewierność zawsze zaczynała się od zaniedbywania przez nich ducha poświęcenia; że po grzechu zaniedbania następowało pielęgnowanie przez nich jakiegoś skrytego grzechu; że po ich skrytych grzechach następowały grzechy zarozumiałości; że z kolei zaczęły dominować grzechy zarozumiałości; że te grzechy ostatecznie prowadziły do wielkiego grzechu – grzechu na śmierć (Ps. 19:13, 14); że wielu takich grzeszników wyparło się Chrystusa jako Zbawiciela odkupującego swoją krwią (Żyd. 6:6; 10:29; 2Piotra 2:1; Jud 4); że wielu z nich wyparło się swego poświęcenia, tzn. swego przymierza z Panem przez ofiarę, w ten sposób traktując „krew [śmierć] przymierza” [ofiary], przez którą zostali uświęceni [poświęceni do postępowania drogą ofiary Pańskiej], za „pospolitą” (Żyd. 10:29; że wszystkie osoby poświęcone w Chrystusie, które stały się wodzami w przesiewaniu przeciwko okupowi, w przesiewaniach niewiary, kombinacjonizmu, reformizmu, kontradykcjonizmu i rewolucjonizmu – w jakich Maluczkie Stadko zwyciężało pod każdym względem, a Wielka Kompania dopiero ostatecznie – okazały przez to, iż są członkami klasy wtórej śmierci (1Kor. 3:17); że takie osoby są głównymi przedstawicielami szatana na ziemi sprzeciwiającymi się drogom Pańskim, tak jak Jannes i Jambres byli głównymi przedstawicielami faraona w sprzeciwianiu się Mojżeszowi (2Tym. 3:8); że tym złym ludziom zawdzięczamy, że niepoświęceni wyznawcy chrześcijaństwa, którzy nie żyją stosownie do swych przywilejów, są wprowadzani we wszelkiego rodzaju błędy w życiu i doktrynie (2Piotra 2:1, 2); że jest to głównym powodem widocznego wszędzie wielkiego odejścia od chrześcijańskiej wiary i życia, szczególnie wśród kleru i laikatu; że właśnie takie powszechne odejście niewiernych poświęconych, niewiernych usprawiedliwionych i obłudnych nominalnych chrześcijan jest jednym ze znaków obecności naszego Pana (Łuk. 18:8); że ruch przeciwko okupowi, pierwszy z sześciu złych ruchów ostatnich dni, rozpoczął się na wiosnę 1878 roku, a powszechne objawianie niewiernych na wszystkie strony pozostaje w harmonii z powrotem naszego Pana w 1874 roku i jest dwunastym religijnym znakiem Jego powrotu?
PRZYJŚCIE PROROKA ELIASZA
Czy wiesz, że jako trzynasty religijny znak wskazujący na powrót Jezusa Biblia zapowiada przyjście proroka Eliasza przed wielkim i strasznym dniem Pańskim i jego usiłowanie nawrócenia świata do Pana, bo gdyby Eliasz odniósł powodzenie w tej misji, nie nastąpiłby czas ucisku, lecz gdyby mu się nie powiodło, miał nadejść ucisk (Mal. 4:5, 6); że Eliasz, który miał przyjść, nie mógł być jednostką – wielkim izraelskim prorokiem reformatorem – ponieważ jedna osoba nie mogłaby ogarnąć wszystkich narodów swego własnego pokolenia, by je nawrócić, nie mówiąc już o narodach z innych pokoleń; że Bóg Jezusowi i Kościołowi powierzył misję podjęcia dzieła nawrócenia świata (Mat. 9:13; 28:18, 19; Łuk. 24:46, 47; Dz. 1:8), i dlatego Jezus i Kościół są Eliaszem z Mal. 4:5, 6; że Jan Chrzciciel przyszedł w duchu i mocy Eliasza, ponieważ usiłował nawrócić Izrael (Mat. 17:12; Łuk. 1:17); że Eliasz, o którym Jezus powiedział „który ma przyjść” (Mat. 11:14), według tych słów jeszcze nie przyszedł, chociaż Jan Chrzciciel już przybył; że Eliasz, o którym mówił Jezus, to Kościół, i że to zdanie powinno być przetłumaczone „Onci [Jan Chrzciciel] jest [przedstawia] Eliasz, który ma przyjść”; dlatego zarówno Eliasz, jak i Jan byli typami na Kościół?
Czy wiesz, że Izabela ze Starego Testamentu, która połączyła się ze swym mężem Achabem niezgodnie z Boskim prawem (2Moj. 34:12-16; 1Król. 16:31, 32), przez pośrednictwo władzy Achaba wprowadziła do Izraela fałszywą religię i prześladowała wszystkich przeciwników, szczególnie Eliasza (1Król. 17:1-3; 18:1-4, 9-19); że Izabela z Obj. 2:20 (napisanego długo po tym, jak umarła Izabela ze Starego Testamentu) jest antytypiczną Izabelą – kościołem katolickim, który stał się symboliczną nierządnicą (Obj. 2:20-23; 17:1-6; 18:3-11) z powodu nieprawnej unii z antytypicznym Achabem – władzą cywilną – niezgodnie z Boskim prawem, które wymagało od Kościoła, by pozostał czystą panną, oczekującą na poślubienie przez Chrystusa w czasie Jego drugiego adwentu (2Kor. 11:2; Obj. 19:7-9); że również antytypiczną Izabela przez władzę antytypicznego Achaba wprowadziła do duchowego Izraela swą fałszywą religię i prześladowała swych przeciwników, szczególnie antytypicznego Eliasza – prawdziwy Kościół; że tak jak Eliasz przez prześladowania Izabeli i Achaba został zmuszony do ucieczki na literalną pustynię na okres trzech i pół proroczych lat – 1260 dni (Jak. 5:17, 18), tak i prawdziwy Kościół musiał uciekać przed prześladowaniami kościoła katolickiego oraz władzy cywilnej do stanu izolacji począwszy od 539 do 1799 roku – 1260 symbolicznych dni lub inaczej 1260 literalnych lat (Obj. 12:6; 13:5)?
Czy wiesz, że w czasie 1260 lat pozostawania przez