Sztandar Biblijny nr 76 – 1994 – str. 48

dni były „bez króla i bez książęcia, bez ofiary i bez bałwana, i bez efodu i bez terafim. [lecz zauważmy] A potem nawrócą się synowie Izraelscy i szukać będą Pana, Boga swego, i Dawida króla swego, a przestraszeni będąc pójdą do Pana i do dobrotliwości jego w ostatnie dni” (Oz. 3:4, 5).

ŁASKA PRZYWRÓCONA IZRAELOWI I ŚWIATU

      Spełniły się już powyższe i inne dowody szczególnej łaski Bożej przywracanej Izraelowi, począwszy od 1878 roku po jego „dwójnasobie”, po 1845 latach karania dla jego nawrócenia; mówi o nich Ps. 102:15-18. Psalmista po opisaniu smutnego okresu „porzucenia” Izraela przechodzi do przywracanej mu szczególnej łaski PAŃSKIEJ: „Ty powstawszy zmiłujesz się nad Syjonem; boć czas, żebyś się zlitował nad nim, gdyż przyszedł czas naznaczony [koniec 'dwójnasobu’ Boskiej niełaski i czas powrotu łaski]. Albowiem upodobały są sługom twoim kamienie jego i nad prochem jego zmiłują się. Aby się bali [czcili] poganie [ci, którzy będą błogosławieni przez nasienie Abrahamowe] imienia [władzy, charakteru, celów, planu, słów, czynów itp. ] Pańskiego, a wszyscy królowie [wielcy, władcy itp. ] ziemscy chwały twojej”.

„PÓJDŹCIE, A NAWRÓĆMY SIĘ DO PANA”

      U Ozeasza 6:1-3 znajdujemy kolejne znamienne proroctwo dotyczące Izraela w obecnym czasie, po zakończeniu się jego „dwójnasobu” Boskiej niełaski: „Pójdźcie, a nawróćmy się do Pana; bo on porwał [przez 1845 lat czasu 'dwójnasobu’ aż do 1878 roku], a [teraz] uzdrowi nas; uderzył, i zawiąże rany nasze [straszliwe prześladowania Hitlera i innych z czasów holokaustu są po 1878 roku głównie wynikiem działalności 'łowców’ (Jer. 16:16), prześladowców, na których Pan dozwolił, by zmusić Żydów do powrotu do swej ojczyzny]”.

      „Ożywi nas po dwóch dniach [po dwóch tysiącletnich dniach – porównaj Ps. 90:4], a dnia trzeciego wzbudzi nas [’dwójnasób’ Boskiej niełaski Izraela rozpoczął się w 33 roku n. e. , w piątym tysiącletnim dniu od stworzenia człowieka, a zakończył w 1878 roku, na początku siódmego tysiącletniego dnia historii ludzkości; z punktu widzenia piątego jako pierwszego tysiącletniego dnia 'dwójnasobu’ Izraela siódmy dzień jest trzecim tysiącletnim dniem. PAN podnosi obecnie Izraela dla chwalebnego celu], i żyć będziemy [wiecznie] przed obliczem [czyli w lasce] jego. Tedy poznawszy Pana starać się będziemy, abyśmy go więcej poznali; bo wyjście jego jako ranna zorza zgotowane jest, a przyjdzie nam jako deszcz [por. 5Moj. 32:2] na wiosnę i w jesieni na ziemię”.

      Z pewnością nadszedł czas, gdy wszyscy wierzący w Boskie Słowo powinni zastosować się do Jego wskazówki podanej u Izaj. 40:1, 2: „Cieszcie, cieszcie lud mój! mówi Bóg wasz. Mówcie do serca Jeruzalem: ogłaszajcie mu, że się już dopełnił czas postanowiony jego [czas smutku – Leeser], że jest odpuszczona [odpokutowana – Leeser] nieprawość jego i że wziął z ręki Pańskiej w dwójnasób za wszystkie grzechy swoje”.

NIEKTÓRE WAŻNE ROCZNICE

      Miniony 1993 rok powinien przynieść wiele radości wierzącym Żydom i poganom z powodu Izraela i jego roli w trąbieniu w Jubileuszową trąbę -Szofar oraz ogłaszaniu wolności dla siebie i rodzaju ludzkiego, dla którego on już okazuje się bardzo pomocny. Dla Izraela był to rok ważnych rocznic.

      (1) 1978 rok był setną rocznicą końca „porzucenia” Izraela w czasie „dwójnasobu”, jego niełaski oraz początkiem szczególnej Boskiej łaski stopniowo przywracanej jemu, zarówno w sferze świeckiej, jak i religijnej.

      (2) Ów rok – 1993 – był siedemdziesiątą piątą rocznicą znamiennego osiągnięcia Izraela, kiedy to w 1918 roku Bóg przez generała Allenby i jego wojska, razem z żydowskim legionem walczącym pod żydowską flagą, zakończył wypieranie Turków z obiecanej ziemi Izraela. Wówczas, w przeciągu dwóch tygodni podpisano powszechny rozejm i czteroletnia wojna (1914-1918) nagle skończyła się na całym świecie. Tak jak gdyby Bóg powiedział: „Główny cel, jeśli chodzi o mój wybrany naród, został już osiągnięty; zatem przestańcie walczyć i pozwólcie Izraelowi pójść i odbudowywać swą ojczyznę”.

      (3) Rok 1993 był również czterdziestą piątą rocznicą powstania Izraela jako państwa w 1948 roku, po wielu latach negocjacji i wygaśnięciu brytyjskiego mandatu, kiedy to dr Chaim Weizmann został wybrany pierwszym prezydentem Izraela, a Dawid Ben Gurion pierwszym jego premierem. Od tamtego czasu Izrael z powodzeniem się rozwija i w kilku wojnach odniósł cudowne zwycięstwa nad atakującymi wrogami, które zadziwiły wielu ludzi na całym świecie i wzbudziły ich podziw.

______________

      (O dalszych szczegółach na temat Boskiej łaski dla Izraela, przygotowującej wprowadzenie Wielkiego Jubileuszu Ziemi można znaleźć w naszej broszurze „Żydowskie nadzieje i perspektywy” – egzemplarze dostępne na życzenie).

     BS ’93. 1416.