związane z Krzyżem Chrystusowym! Zobaczmy, jak on jest „mocą Bożą ku zbawieniu każdemu wierzącemu” (Rzym. 1:16). Nasz werset stwierdza, że „mowa o krzyżu tym, którzy giną, jest głupstwem; ale nam, którzy bywamy zbawieni, jest mocą Bożą”; „każemy Chrystusa ukrzyżowanego, Żydom wprawdzie zgorszenie, a Grekom [poganom] głupstwo; lecz samym powołanym i Żydom, i Grekom każemy Chrystusa, który jest mocą Bożą i mądrością Bożą” (1Kor. 1:18, 23, 24). Zwróćmy uwagę na wspaniałą łaskę Boga pozwalającą grzesznikom, znajdującym się na najniższym poziomie, dostąpić usprawiedliwienia z wiary, wejść w społeczność z Nim przez poświęcenie się oraz przygotowanie ich przez Niego do chwalebnego udziału w Jego Królestwie (Efez. 2:10; Filip. 2:13; Żyd. 13:20, 21)!

Gdyby nawet obecna łaska, docierająca jedynie do mających słyszące ucho oraz oceniające serce, była wszystkim – gdyby była końcem triumfu krzyża Chrystusowego, byłby to wspaniały triumf, chociaż pozostała część ludzkości zginęłaby, nigdy nie doznając łaski Bożej i nigdy nie osiągając życia wiecznego na jakimkolwiek poziomie. Lecz Bóg z naciskiem stwierdza, że nie jest Jego wolą, by ktokolwiek zginął, lecz aby wszyscy mogli zwrócić się do Niego i żyć (Ezech. 18: 23; 2Piotra 3:9). W pełni zabezpieczył On (1Jana 2:2) każdemu członkowi rodziny Adamowej zbawienie od potępienia Adamowego i doprowadzenie do znajomości prawdy, aby w ten sposób wszyscy mieli możliwość uzyskania życia wiecznego. „Który chce, aby wszyscy ludzie byli zbawieni i ku znajomości prawdy przyszli” (1Tym. 2:4; 4:10).

Wybór obdarzonego łaską nasienia Abrahamowego jest jedynie początkiem wielkiego Boskiego dzieła zbawienia przez Krzyż Chrystusa. Gdy Bóg zakończy przygotowywanie klas wiary oraz wypróbuje i doświadczy je, zacznie obowiązywać Przymierze Nowe, zapieczętowane zasługą drogocennej krwi. Ziemskie błogosławieństwa przymierza odebrane cielesnemu Izraelowi, gdy nasz Pan został ukrzyżowany (Mat. 23: 37-39) zostaną im przywrócone pod Nowym Przymierzem (Jer. 31:31-34; Rzym. 11:25-29; Żyd. 8:6-12). Przy końcu czasu wielkiego ucisku świata, w kulminacyjnym punkcie ucisku Jakubowego (Jer. 30:7) Izrael pozna i przyjmie Mesjasza, swego wyzwoliciela, i „będą patrzeć na Tego, którego przebodli, i zapłaczą nad nim” (Zach. 12:10). Wtedy i przez całą pozostałą część Wieku Tysiąclecia będą „opowiadać sprawy jego z wesołym śpiewaniem” (Ps. 107:17-22) i wyznawać wielkie posłannictwo Prawdy zawarte z proroctwie Izajasza 53.

BŁOGOSŁAWIEŃSTWA NOWEGO PRZYMIERZA

Wówczas wszystkie rodziny ziemi zostaną zachęcone do przyjścia do harmonii z Bogiem przez stanie się „prawdziwymi Izraelitami” pod warunkami Przymierza Nowego. „I pójdzie wiele ludzi, mówiąc: Pójdźcie, a wstąpmy na górę [Królestwo] Pańską, do domu Boga Jakubowego, a będzie nas uczył dróg swoich, i będziemy chodzili ścieżkami jego; albowiem z Syjonu wyjdzie zakon, a słowo Pańskie z Jeruzalemu” (Izaj. 2:3).

Nasienie Abrahamowe ostatecznie będzie błogosławić życiem wiecznym na ziemi wszystkich tych, którzy z serca miłują sprawiedliwość, którzy przy pełnej znajomości i próbie zademonstrują swą miłość do sprawiedliwości, a nienawiść do zła. Cóż zatem dziwnego jest w tym, że kiedy inni lekceważąco mówią o Krzyżu Chrystusowym twierdząc, że nie było żadnej potrzeby odkupienia, że człowiek nigdy nie upadł i nigdy nie zostanie podniesiony – cóż zatem dziwnego w tym, że my, którzy dostrzegamy coś z „szerokości, długości, głębokości i wysokości” miłości Boga i Chrystusa (Jan 3:16; Efez. 3:17-19) – chlubimy się krzyżem Chrystusowym!

BS ’92, 1923.

PSALM

1. Przewodnikowi chóru. Na struny. Psalm. Pieśń.

2. Oby zmiłował się Bóg nad nami i błogosławił nam, oby ukazał nam rozjaśnione swoje oblicze. Sela.

3. Aby poznali na ziemi drogę Twoją, ludzie wszystkich narodów zbawienie Twoje.

4. Niech wielbią Ciebie ludy, Boże, niech wielbią Ciebie ludy wszystkie.

5. Niech się ucieszą i rozradują plemiona, bo sądzić będziesz ludy w prawości i plemiona ziemi poprowadzisz. Sela.

6. Niech wielbią Ciebie ludy, Boże, niech wielbią Ciebie ludy wszystkie.

7. Ziemia wydała urodzaj, pobłogosławił nam Bóg, Bóg nasz.

8. Niech błogosławi nam Bóg i niech mają bojaźń przed nim wszystkie krańce ziemi.

(Psalm 67, wg tlum. Cz. Miłosza)