Sztandar Biblijny nr 73 – 1994 – str. 24
prowadzi do jaśniejszego zrozumienia, ucząc nas w jaki sposób otrzymywać błogosławieństwa, które On przeznaczył dla swego ludu. To oświadczenie nie ignoruje wypowiedzi naszego Pana, że gdy przyjdzie Duch Święty, on poprowadzi swój Kościół we wszelką Prawdę (Jan 16:13). Od śmierci Apostołów Duch Święty jedynie tym, którzy go mają, umożliwia zrozumienie rzeczy napisanych wcześniej dla naszego napomnienia (Rzym. 15:4; 1Kor. 10:11). A my, oświeceni Duchem, dlatego mamy oczekiwać rozjaśnienia naszego zrozumienia, abyśmy mogli orientować się i pojąć jaka jest długość, szerokość, wysokość i głębokość tych rzeczy i poznać miłość Chrystusową, która przewyższa wszelką wiedzę – i żebyśmy mogli być napełnieni wszelką zupełnością Bożą (Efez. 3:17-19).
BÓG POMAGA PRZEZ SWEGO DUCHA
Jeśli chodzi o wpływ Bożego Ducha Świętego w oświecaniu naszych umysłów i rozjaśnianiu rozumienia pozwalającego na ocenienie Słowa Bożego i sposobu wpływania tego oświecenia na całe chrześcijańskie życie w walce przeciwko słabościom ciała, rozumiemy, że Bóg woli działać wewnątrz swego ludu według zasad nowej woli, nowego serca. Dał swemu ludowi pobudki, propozycje, aby mu umożliwić walkę w dobrym boju aż do samego końca. A ponadto, jak to Apostoł Piotr powiada, Bóg dał swemu ludowi wielkie i kosztowne obietnice, aby mógł uniknąć skażenia, jakie jest na świecie w pożądliwościach (2Piotra 1:4). Samo czytanie tych obietnic nigdy nie dałoby wielkiej łaski. Musimy przyłożyć swoje serca i uczucia do rzeczy pochodzących z góry (Kol. 3:1, 2), a gdy te będą właściwie rozumiane, będziemy przez nie prowadzeni, aby dostosować swoje życie do warunków przywiązanych do tych obietnic. Rezultatem tego sposobu postępowania jest odrzucenie przez nas rzeczy nie podobających się Bogu. Ponadto nauczyliśmy się dodawać do naszej wiary cnotę, wiedzę, samokontrolę, cierpliwość, miłość braterską, miłość bezinteresown – jak to w związku z tym Apostoł podsuwa myśl. Bo jeśli my te rzeczy czynimy będzie nam dane hojne wejście do Królestwa Pana naszego i Zbawiciela Jezusa Chrystusa (2Piotra 1:5-11). Mamy pozwolić obietnicom Pisma Świętego wypracować w naszych sercach i życiu moc nadrzędną. Nasz Pan się modlił „Poświęćże je w Prawdzie twojej; Słowo twoje jest Prawdą” (Jan 17:17). To jest ta moc, która ma uświęcić nasze serca.
W taki sposób Bóg pomaga swemu ludowi poprzez swego Ducha, mocą którego On ożywia nas w wiedzy, łasce i służbie. Duch Boży odbija się w usposobieniu jego dzieci. Boskie usposobienie, łącząc w sobie mądrość, sprawiedliwość, miłość i moc w doskonałej harmonii, podtrzymuje nas i pobudza. Prawdę powiedziawszy „nie dał nam Bóg ducha bojaźni, ale mocy i miłości i zdrowego zmysłu” (2Tym. 1:7).
BÓG POMAGA PRZEZ SWOJĄ OPATRZNOŚĆ
Mogłoby się nasunąć następujące pytanie: Czy Bóg kiedykolwiek wywierał wpływ niezależnie od swego Słowa i Ducha, w tym celu, aby umożliwić nam przezwyciężenie pewnych słabości cielesnych, jakich nigdy sami z siebie nie pokonaliśmy? Odpowiadamy, że jeśli Bóg widzi, iż my nie zwyciężymy, jeśli nadal będziemy przywiązani do pewnego sposobu postępowania, dostarcza nam potrzebnej pomocy, abyśmy mogli zwyciężyć – pod warunkiem, że w tej sprawie ufaliśmy Jemu. Ale gdy Bóg widzi, że my możemy zwyciężać bez szczególnej pomocy zewnętrznej, może powiedzieć „Moja łaska jest wystarczająca dla ciebie”. Używając zdolności jakie Bóg nam daje, otrzymamy większe błogosławieństwa i w ten sposób staniemy się silniejsi w Panu.
Zawsze powinniśmy szukać Boskiej pomocy do przezwyciężania swoich słabości. Zawsze powinniśmy prosić Boga o potrzebną łaskę pomocy w czasie potrzeby. Pomoc ta zostanie dostarczona ze Słowa lub nawet przez anioła lub przez jakikolwiek środek, jaki Pan zechce użyć. Możemy też cieszyć się ze wzrostu w łasce i wiedzy – wzrastać w Niego. Tak więc Bóg również pomaga nam przez ludzkich sług Prawdy (Ps. 91:11).
Ktokolwiek nie poddaje swego serca prowadzeniu i nauczaniu Pańskiemu nie ma autorytetu Ojcowskiego do nauczania drugich, aby tak czynili, tacy zaś, którzy sądzą, że w ten sposób postępują, jak to czynili faryzeusze i doktorzy Prawa, są hipokrytami, na co sam Mistrz wyraźnie wskazał. Tylko ci, którzy zupełnie poświęcili się Bogu i otrzymali pomazanie Jego Duchem Świętym, są upoważnieni do głoszenia Ewangelii i jako pomocnicy Boży do służenia domownikom wiary. I tylko tacy, którzy ustawicznie i wiernie poddają się kierownictwu Bożemu (których Bóg wyprowadza ze starych ścieżek grzechu i nieczystości na ścieżki świętości), są godni i zdolni wykonać tę wspaniałą służbę usługiwania domowi Pańskiemu.
Jakie cudowne, głębokie, mądre, sprawiedliwe, miłujące, potężne i owocne jest Słowo Boże, Duch i Opatrzności! Powinny one skłonić nas do dziękowania, sławienia, oceniania, czczenia, wielbienia, adoracji i służby, teraz i zawsze!
BS ’94, 56.
DATA PAMIĄTKI ŚMIERCI JEZUSA W 1994 ROKU
Pamiątkę śmierci naszego Pana w 1994 roku będziemy obchodzić 24 marca, w czwartek, po godz. 18°°. Datę tę obliczono następująco (według czasu Greenwich): Wiosenne zrównanie dnia z nocą będzie 20 marca o godz. 20. 29. Nów księżyca najbliższy tego wiosennego zrównania będzie 12 marca o godz. 7. „5 (do tego dodajemy 2 godziny i 21 minut, aby ustalić czas jerozolimski na godz. 9. 26). Tak więc l Nisan trwa od 11 marca godz. 18°° do 12 marca godz. 18°°, a 14 Nisan rozpoczyna się pełnych 13 dni później, tj. 24 marca o godz. 18°° (kończy się w piątek 25 marca o godz. 18. „”). Dlatego Pamiątka powinna być obchodzona 24 marca po godz. 18. °°. Niech Bóg błogosławi swój poświęcony lud, tych wszystkich, którzy będą brali udział w tej dorocznej uroczystości. Prosimy o przysyłanie sprawozdań.
Data ta może niektórym osobom wydać się zbyt wczesna, ale podkreślamy, że nasze wyliczenie l Nisan zawsze jest oparte na nowiu księżyca najbliższym wiosennego zrównania. Najbliższy nów przed wiosennym zrównaniem pojawia się 12 marca, następny jest dopiero po 11 kwietnia. (Daty Pamiątki na ogół przypadają między 19 marca a 19 kwietnia. )
Przypomina się, iż sprawozdania należy przesłać do brata Jerzego Steglińskiego pod adresem: ul. Jaśminowa 16, 9188 Łódź.