CZY ŻYDZI MUSZĄ STAĆ SIĘ CHRZEŚCIJANAMI,
ABY POWRÓCIĆ DO BOSKIEJ ŁASKI?

      Przyjąwszy, że słowo „chrześcijanin” zostało tu użyte w swym zwyczajnym znaczeniu (jako odnoszące się do różnych katolickich i protestanckich sekt), odpowiadamy: Nie! Według tego, co zostało w zarysie przedstawione w Biblii, nie taki ma być ich przyszły los. Nie zapominajmy, że ci, którzy zostali jako pierwsi nazwani w Antiochii chrześcijanami, wszyscy byli Żydami. Nie zapominajmy też, że „wysokie powołanie”, by stać się Duchowymi Izraelitami, „świętymi”, było otwarte dla ludzi pochodzących z każdego rodzaju, narodu i języka – tym samym było tak dla Żydów, jak i innych.

      Dokonaliśmy jednakże głębokiego rozróżnienia między chrześcijanami żyjącymi za czasów Apostołów a nominalizmem, który istnieje obecnie pod pojęciem chrześcijaństwa i istniał już w minionych wiekach. Nie znamy żadnego powodu, dla którego jakikolwiek świątobliwy Żyd nie mógłby – z całym szacunkiem dla samego siebie oraz dla religii żydowskiej – przyjąć ewangelicznego zaproszenia do stania się duchowym Izraelitą. W rzeczywistości duchowi Izraelici są świątobliwymi Żydami, którzy uznają wszystkie obietnice, jakie Bóg dał Abrahamowi i jego nasieniu i którzy uznawają Przymierze Zakonu zawarte przez Boga z Jego wybranym narodem przy górze Synaj, i którzy rozumieją nie tylko ziemskie zarządzenia nakazane przez Boga, ale również niebiańskie rzeczy, rzeczy wyższe, anty typy, rzeczywistość duchową.

      To właśnie owe rozpowszechnione błędy, które skojarzono z pojęciem chrześcijaństwa spowodowały, iż sama nazwa oraz system doktryn, jaki ono reprezentuje, stały się dla Żydów odpychające, a także dla tych, którzy nie są Żydami, czyli dla wielu myślących ludzi znajdujących się w różnych sektach tak zwanego chrześcijaństwa, jak i poza nim.

NIEKTÓRE RÓŻNICE ŻYDÓW

      Długotrwale pielęgnowanie przez Żydów wiary monoteistycznej jest szczęśliwie ich pierwszą przeszkodą. Żyd czyta w Zakonie takie oto słowa: „Słuchajże

poprzednia strona – następna strona