Sztandar Biblijny nr 60 – 1993 – str. 10
wywierający bardzo duży wpływ na odrzucanie zła i stanowienie dobra – umysłowo, moralnie i religijnie. Jako przewód Ducha karcący świat z punktu widzenia grzechu, sprawiedliwości i nadchodzącego sądu (Jan 16:8-11), tworzy warunki prowadzące do tego, że wielu porzuca zło i czyni dobro.
Wpływ Biblii na zasady rządzenia zawsze jest pozytywny. Biblia oczywiście popiera demokrację jako idealny rząd, tak jak szatan w swym królestwie przedkłada autokrację. W miarę jak wpływ Biblii wzrastająco szerzył ducha wolności, szerzył także ducha demokracji, chociaż z powodu braku doświadczenia niektórych narodów przez pewien czas, kiedy dojrzewają
| W Ameryce kolonialnej kazanie było głównym sposobem porozumiewania się i kształcenia. |
do demokracji, preferuje dla nich taką formę rządu, jakiej wymagają ich warunki. Należy bowiem zawsze pamiętać, że Biblia nie szerzy swego wpływu rewolucyjnie przeciwko nieidealnym warunkom, ale powoli procesem edukacyjnym przygotowuje charakter jednostek i narodów do bardziej idealnych warunków. Jej wpływ zawsze był w kierunku pomagania i podnoszenia słabszych narodów i ras, pomimo samolubnych skłonności narodów wyzyskujących, dążących w przeciwnym kierunku.
Wpływ Biblii sprzyjał oczywiście kształceniu mas oraz klas społecznych i był tak powszechny, że niemal usunął analfabetyzm z krajów protestanckich, podczas gdy papieskie kraje z powodu sprzeciwiania się wielu biblijnym zasadom zdołały utrzymać masy w stanie analfabetyzmu, co można zauważyć w Hiszpanii, Portugalii i Ameryce Łacińskiej. Pod jej wpływem stale postępowała liberalizacja rządu, w każdym protestanckim kraju i większości krajów papieskich ludzie otrzymali prawo wyborcze, we wszystkich takich krajach lud otrzymał konstytucje ograniczające władzę rządzących, zwiększające wolność i władzę ludu. Jej wpływ na prawa chrześcijaństwa zawsze był budujący i uszlachetniający. Dzięki wpływowi Biblii rządy coraz częściej zobowiązywały się do popierania fizycznej, umysłowej, moralnej i religijnej pomyślności swoich narodów. Biblia naprawdę jest potężnym reformatorem rządów.
W październikowym numerze przeanalizowany został związek między Konstytucją USA a religią z punktu widzenia samego dokumentu, Konwencji Konstytucyjnej oraz życia tych, którzy go tworzyli. Obecnie związek między Konstytucją USA i religią zbadany zostanie z szerszej perspektywy.
BIBLIA A WCZESNA AMERYKA
Najbardziej czytaną książką Ameryki sprzed czasów Konstytucji była Biblia. Jaki był jej wpływ na amerykański rząd? O znaczeniu Biblii mówiło wielu prezydentów USA:
George Washington: „Niemożliwe jest rządzić światem bez Boga i Biblii”.
Andrew Jackson: „Ta księga [Biblia], panowie, jest opoką, na której opiera się nasza republika”.
Ulysses S. Grant: „Biblia jest kotwicą naszych swobód”.
Niektórzy być może lekceważą takie świadectwa uważając je jedynie za puste słowa sprytnych polityków w celu zebrania głosów. Ale czy ich słowa coś znaczą? Przeanalizujemy wpływ Biblii na wczesny rząd USA, szczególnie w jego republikańskiej formie, rozpoczynając od wpływu starożytnego rządu żydowskiego, poprzez rząd chrześcijański, szczególnie protestancki, i na końcu na wpływ kongregacjonalizmu.
ZAKON ŻYDOWSKI A PURYTANIE
W Ameryce kolonialnej grupą pozostającą pod największym wpływem rządu starożytnego Izraela byli purytanie. Purytanie o światopoglądzie kalwinistycznym otrzymali swą nazwę dzięki wysiłkom „oczyszczenia” [angielskie „purify”] kościoła anglikańskiego z pozostałości praktyk katolickich. Jako skrupulatni badacze Biblii próbowali stosować jej zasady do wszystkich dziedzin życia, łącznie z rządem i prawem cywilnym. Kodeks prawny Massachusetts z 1640 roku i kodeks Connecticut z 1650 powoływały się na Biblię jako na źródło. Kodeksowi Connecticut zarzucano przedkładanie prawa Mojżeszowego ponad zwyczajowe prawo angielskie.
Punkt kulminacyjny wpływów hebrajskich osiągnięty został w Kodeksie Praw New Haven w 1655 roku. Połowa z 47 praw z ogółu 79 praw opartych na Piśmie Świętym pochodzi wyłącznie ze Starego Testamentu. Purytański kaznodzieja John Eliot w książce Pańsko Chrześcijańskie przedstawił rząd cywilny oparty na Biblii.
Lecz purytanie z okresu wczesnej Ameryki doprowadzili swój entuzjazm dla prawa Mojżeszowego do krańcowości. Mniemając, że obowiązuje ono wszystkie narody, połączyli państwo i kościół w teokrację, która karała grzeszników i heretyków. Popełnili w tym miejscu błąd: Zakon Mojżeszowy był dany jedynie starożytnemu Izraelowi z powodu szczególnego przymierza z Jehową. Co więcej, purytanie nie byli rządzeni przez demokrację, lecz teologiczną arystokrację. Pomogli jednak zasiać nasienie dla późniejszego rozwoju wolności religijnej i demokracji.