wielki Plan Boga dotyczący ludzkiego odkupienia będzie spełniony i że zanim ktokolwiek będzie podlegać wielkiej karze – wtórej śmierci – powinien przedtem widzieć to wielkie światło. My, którzy zostaliśmy zaszczyceni, powołani przez Boga w obecnym czasie, którzy oczyma wiary ujrzeliśmy prawdziwą Światłość i zostaliśmy oświeceni Duchem Świętym, których kroki były prowadzone po ścieżce wiary, w świetle Lampy, radujmy się coraz bardziej z dobrodziejstwa naszego Boga i postępujmy po dobrej drodze, uprawiając owoce i łaski Ducha a tym sposobem bądźmy przygotowani do użytku Mistrza, by uczestniczyć w błogosławieniu wszystkich narodów ziemi.

kol. 2

„Był człowiek posłany od Boga, któremu imię było Jan. Ten przyszedł na świadectwo, aby świadczył o tej światłości, aby przezeń wszyscy uwierzyli. Nie byłci on tą światłością, ale przyszedł, aby świadczył o tej światłości. Tenci był tą prawdziwą światłością, która oświeca każdego człowieka, przychodzącego na świat. Na świecie był, a świat przezeń uczyniony jest; ale go świat nie poznał. Do swej własności przyszedł, ale go właśni jego nie przyjęli. Lecz którzy go kolwiek przyjęli, dał im tę moc, aby się stali synami Bożymi, to jest, tym, którzy wierzą w imię jego”.

Ewangelia według Świętego Jana 1:6-12

kol. 1

BOSKI PLAN UKRYTY W ABRAHAMIE I JEGO RODZINIE

,,I wprowadził ją Izaak do namiotu Sary, matki swojej; i wziął Rebekę, i była mu żoną, i miłował ją” – (1Mojż. 24:67).

      Kiedy mówimy o Abrahamie, Izaaku i innych jako o typach, to nie powinno wynikać z naszych słów, że byli oni jedynie typami, a odnoszące się do nich opowiadania zostały wymyślone. Osoba lub rzecz jest wtedy typem, gdy Pismo Święte wskazuje, że obok rzeczywistych przeżyć taka osoba lub rzecz przedstawia lub ilustruje w małej skali inną osobę lub rzecz, która pojawi się dopiero w przyszłości. Na przykład, Adam w pewnych wypadkach jako głowa rasy był typem Mesjasza, drugiego Adama. Pierwszy Adam był głową naszej rasy, ale nie zdołał przekazać upragnionego wiecznego życia. W Boskiej opatrzności Mesjasz ma być drugim Adamem w tym sensie, że odrodzi Swe dzieci, wszystkich posłusznych potomków pierwszego Adama. Proroctwo stwierdza, że Mesjasz jest w ten sposób Wiecznym Ojcem rodzaju ludzkiego – Ojcem lub lepszym od Adama Dawcą życia, który obdarzy rasę ludzką wiecznym życiem w miejsce dziedzicznych słabości, niedoskonałości i śmierci. Podobnie Mojżesz, który był nie tylko rzeczywistą postacią, przywódcą narodu Izraela, lecz ponadto typem większego Pośrednika – Mesjasza. Tak jak Mojżesz pośredniczył w przekazaniu Przymierza Zakonu Izraelowi, tak Mesjasz, Prorok podobny Mojżeszowi, jego antytyp (Dz.3:23), ma stać się pośrednikiem Nowego Przymierza dla Izraela. Na mocy tego Przymierza Izrael otrzyma błogosławieństwa Abrahamowe, które przekaże wszystkim rodzajom ziemi (Jer. 31:31). Podobnie Aaron był typem wyższego kapłaństwa i jego lepszych ofiar związanych z Nowym Przymierzem. Zgodnie z tym kapłani i lewici, dodatkowo do własnych doświadczeń w Boskiej opatrzności posłużyli jako typy wyższych instytucji, dzięki którym już wkrótce
kol. 2
na całej ziemi nastąpi inauguracja Nowego Przymierza.

      Z tego powodu zachęcamy do zwrócenia uwagi na Abrahama, który znany jest w Piśmie Świętym jako przyjaciel Boga, jako ojciec wierzących. Zwrócimy też uwagę na jego syna Izaaka, Syna Obietnicy, zrodzonego cudownie aczkolwiek w naturalny sposób, gdy jego ojciec i matka byli już starzy oraz na żonę Izaaka – Rebekę – wybraną przez Abrahama na towarzyszkę i współdziedziczkę dziedzictwa należnego jego synowi Izaakowi. Osoby te przeżyły życie całkowicie nieświadome faktu, iż Bóg ich użył i pokierował ich sprawami tak, aby mogły stanowić proroczy obraz Jego własnego wielkiego Planu Wieków. Owe typowe obrazy mają zawsze być odczytywane w całkowitej harmonii z natchnionymi pismami Biblii i nigdy nie mają być rozumiane jako sprzeczne z nimi. Jednakże nie wszystko, co czynił Abraham może być uznawane za typowe. W ogólnym sensie ten wielki człowiek przeszłości pojawia się w naszej pamięci jako pomnik wiary, prawości i sprawiedliwości. Błogosławieństwa mające zgodnie z obietnicą przejść przez niego na jego nasienie, co stanowiło go ojcem wielu narodów i jak wskazuje Apostoł Paweł uczyniło z niego typ Wszechmogącego, od którego pochodzi wszelki dobry i doskonały dar, od którego pochodzi błogosławieństwo, spływające ostatecznie przez Mesjasza, Jego Syna i poprzez Izraela, Jego lud, na wszystkie rodziny ziemi (Gal. 3:8, 16, 29; 4:22-31; Rzym. 4:17 – patrz margines; Rzym 9:7-9). Przypuszczalnie wszyscy chrześcijanie zdają sobie sprawę, że Święty Paweł traktuje Abrahama i jego rodzinę jako typy. Tak jak Abraham w typie przedstawiał Boga, tak jego żona była typem przymierza, dzięki któremu

poprzednia strona – następna strona