Sztandar Biblijny nr 58 – 1992 – str. 96
i Ducha Bożego zarodkowe nowe stworzenie jest ożywiane przez otrzymanego ducha Prawdy (Efez. 2:1, 5; Kol. 2:13). Jeśli ten proces rozwoju trwa nadal, jeśli to nowe serce, umysł i wola, ów skarb spłodzony i ożywiony w swym ziemskim naczyniu (2Kor. 4:7), nie przestaje się rozwijać „wzmacniając się w Panu, i sile mocy jego” (Efez. 6:10), to spłodzone, ożywione, rozwinięte, wzmocnione, zrównoważone i udoskonalone w cierpieniu (1Piotra 5:10) nowe stworzenie, narodziło się w zmartwychwstaniu jako istota duchowa, tak samo jak Jezus jako nowe stworzenie (Żyd. 2:10).
„Co się narodziło z ciała, ciało jest, a co się narodziło z Ducha, duch jest” (Jan 3:6). „Ciało i krew [istoty ludzkie] królestwa Bożego odziedziczyć nie mogą” (1Kor. 15:50), bowiem w duchowym królestwie nikomu nie jest potrzebne ciało, krew, kości, muskuły, płuca, żołądek, naturalne nogi do chodzenia, itd. Takie ciała, składające się z krwi i kości, czyli ciała ludzkie, nie mogłyby w nim istnieć. W związku z tym „Jeśliby się kto nic narodził z wody (z Prawdy] i z Ducha [z duchowym umysłem w duchowym ciele], nie może wnijść do królestwa Bożego” (Jan 3:5).
Nowe stworzenie (podobnie jak istota ludzka) rodzi się, gdy otrzymuje swoje własne odrębne ciało. Duchowe ciało otrzymuje się w czasie zmartwychwstania. Tak jak Jezus jako Nowe Stworzenie był „pierworodnym z umarłych” (Kol. 1:18; Dz. 26:23; Obj. 1:5) i w zmartwychwstaniu otrzymał swoje duchowe ciało, tak podobnie Kościół Pierworodnych (Żyd. 12:23) odradza się ze stanu śmierci i otrzymuje duchowe ciało w zmartwychwstaniu, po czym może przychodzić i odchodzić niewidzialnie, podobnie jak wiatr, bowiem „Wiatr, gdzie chce [zgodnie ze swą wolą] wieje, i głos jego słyszysz, ale nie wiesz, skąd przychodzi i dokąd idzie; takżeć jest każdy, który się narodził z Ducha” (Jan 3:8). Nie wiemy więc jaka jest istota duchowa, ale przemawiając do tych, którzy zostali spłodzeni z Ducha jako nowe stworzenia, Apostoł Jan powiedział (1Jana 3:2): „Najmilsi! teraz dziatkami Bożymi jesteśmy, ale się jeszcze nie objawiło, czym będziemy; lecz wiemy, iż gdy się on objawi, podobni mu [jako istoty duchowe] będziemy; albowiem ujrzymy go tak, jako jest [nie takim, jakim był – w ciele, ale jakim jest – istotą duchową]”.
KLASYFIKACJA PRAWDZIWYCH CHRZEŚCIJAN
Podczas gdy istnieje tylko „maluczkie stadko” prawdziwych chrześcijan, którzy tworzą Ciało Chrystusowe, czyli Oblubienicę (Efez. 5:28-32), Małżonkę Barankową (Obj. 19:7; 21:2, 9), owe 144 000 wybranych spośród rodzaju ludzkiego, którzy zasiądą z Jezusem na Jego tronie i staną wraz z Nim na górze Syjon (Obj. 3:21; 14:1, 4), jako wielkie Nasienie Abrahamowe (Gal. 3:8, 16, 29), w celach błogosławienia wszystkich rodzin ziemi (1Moj. 12:3; 22:18; Obj. 5:10; 22:17), to również wyłoni się z chrześcijan jakiś „lud wielki”. Ci, którzy nie byli dostatecznie wierni, aby otrzymać w nagrodę stanowisko wśród członków Oblubienicy Chrystusowej i zasiąść na tronie Jego chwały i mocy. którzy jednakże jako zwycięzcy zostaną nagrodzeni „palmami” zwycięstwa i będą służyć przed tronem „we dnie i w nocy w kościele jego” (Obj. 7:9, 15). Oni również są prawdziwymi chrześcijanami, wiernymi aż do śmierci, lecz nie byli „więcej niż zwycięzcami”, „nie stali się uczestnikami Boskiego przyrodzenia” (2Piotra 1:4). Są oni przedstawieni w dzieweczkach (1Moj. 24: 61), które jechały wraz z Rebeką na wielbłądach, gdy ona podróżowała przez pustynię (podróżowanie w Wieku Ewangelii) w celu poślubienia swego oblubieńca, którego jeszcze nie widziała (Izaaka przedstawiającego Jezusa). W mniejszym lub większym stopniu członkowie Wielkiej Kompanii pozwolili na to, aby ich „szaty zbawienia” (Izaj. 61:10) – płaszcz sprawiedliwości – zostały splamione cielesnością (Jud 23). Dlatego też musieli omyć swe szaty we krwi Barankowej (Obj. 7:14).
Oczywiście nie odnosi się to do świata, świat bowiem nie przywdział szaty Chrystusowej sprawiedliwości, szaty zbawienia. Są one w rzeczywistości noszone tylko przez Pańskie panny – zarówno te mądre, jak i głupie – które znajdą się w gronie „zwycięzców” bądź to na tronie, bądź przed tronem, gdyż panny, towarzyszki Oblubienicy, które postępowały za nią, zostały przyprowadzone do pałacu królewskiego z weselem i radością (Ps. 45:15, 16).
WIDZIALNA FAZA KRÓLESTWA
Podczas gdy właściwa klasa królestwa – Jezus i Kościół – podczas swego panowania będzie niewidzialna dla ludzkości, to jednak na całej ziemi będzie widzialnie reprezentowana przez pewne ludzkie istoty – Starożytnych Godnych i Młodocianych Godnych – podobnie jak w czasie swego panowania szatan i jego aniołowie byli widzialnie reprezentowani przez pewne ludzkie istoty, wśród których znaleźli się uciskający władcy, fałszywi nauczyciele religijni oraz łupieżczy arystokraci. Lecz zanim Starożytni i Młodociani Godni staną się widzialnymi przedstawicielami panującego na ziemi Królestwa Niebiańskiego (1Moj. 13:14, 15; Dz. 7:5; Żyd. 11:39, 40), przedtem jednak na podstawie osiągniętej podczas próby w obecnym życiu wierności, będą musieli dowieść swej lojalności wobec Prawdy i Sprawiedliwości. Tak więc w przyszłym wieku będą oni odpowiednimi i odpowiedzialnymi przedstawicielami niewidzialnych Władców. Będą książętami – lecz nie królami – którzy będą panować w sądzie – zgodnie z zasadami prawdy i sprawiedliwości (Izaj. 32:1). Starożytni Godni będą książętami – a nie królami -po całej ziemi (Ps. 45:17) i w tym za swych współpracowników będą mieli Młodocianych Godnych (Joel 2: 28; Żyd. 11:38). Sprawujący taką władzę Starożytni i Młodociani Godni będą władcami podlegającymi Chrystusowi, natomiast świat w tym czasie nie tylko, że wcale nie będzie sprawował władzy, ale poddany będzie tym Godnym. Starożytni i Młodociani Godni staną przed światem jako Jego widzialni władcy i za takich świat ich uzna i okaże im posłuszeństwo. (c.d.n. )