Sztandar Biblijny nr 52 – 1992 – str. 47

      W religiach tych szatan skopiował tyle, ile mógł zrozumieć z nielicznych obietnic o Mesjaszu, podanych przed rozpoczęciem przez niego tego kopiowania. Prawdziwy Bóg zajął tam miejsce diabła, diabeł miejsce Boga, a ci naprawdę nikczemni zostali przedstawieni jako dobrzy, podczas gdy sprawiedliwi sprzeciwiający się niegodziwcom zostali pokazani jako czyniciele zła. Do czasu śmierci Nemroda (Ozyrysa) podane zostały tylko dwie obietnice dotyczące przewidzianego przez Boga wyzwolenia: 1) nasienie niewiasty w stanie walki z wężem i pocierające głowę węża, a wąż pocierający jego piętę (1Moj. 3:15) i 2) główne błogosławieństwo dla tych, reprezentowanych przez Sema i mniejsze błogosławieństwa dla tych, reprezentowanych przez Jafeta oraz przekleństwo dla tych, reprezentowanych przez Chama (1Moj. 9:25-27).

SZATAN SFAŁSZOWAŁ BOSKIE OBIETNICE

      Gdy Bóg podał kolejne obietnice dotyczące prawdziwego wyzwoliciela i Jego dzieła wyzwalania, szatan przerobił je na swoje imitacje. Wracając po tych uwagach do Nemroda (Ozyrysa) i Semiramidy (Izydy) możemy zauważyć, w jaki sposób powstało wokół nich to sfałszowanie. Semiramida została fałszywie przedstawiona jako matka nasienia niewiasty z 1Moj. 3:15, podczas gdy Nemrod pokazany jako jej nasienie. Melchizedek, jako główny z pasterskich królów przeciwnych Ozyrysowi, był rzekomym nasieniem węża. Jego słuszny sprzeciw wobec podłego postępowania Ozyrysa był przedstawiany jako wrogi stosunek nasienia węża do nasienia niewiasty. Potarcie głowy węża miało być śmiercią sprowadzoną przez fałszywe nasienie niewiasty na rzekomego węża (w rzeczywistości Boga), a śmierć Ozyrysa była rzekomo potarciem stopy nasienia niewiasty, podczas gdy podniesienie Ozyrysa po jego śmierci do stanu boskiego było rzekomym uwielbieniem nasienia niewiasty.

      Błogosławienie tych, których reprezentował Sem zostało sfałszowane przez rzekome szczęście tych nielicznych wybranych, którzy zostali wtajemniczeni w pogańskie „misteria”. Błogosławieństwa wylane na tych, których reprezentował Jafet zostały przeniesione na rzekome szczęście zwolenników tak „wtajemniczonych wybranych”. Przekleństwo rzucone na tych, których reprezentował Cham zostało pokazane w cierpieniach doznawanych przez rzekome nasienie węża. W miarę jak Bóg przez patriarchów, prawodawcę, proroków, Chrystusa i apostołów podawał dodatkowe informacje odnośnie mającego nadejść Wyzwoliciela szatan wprowadzał je do swoich imitacji, które popierał. Osiągnęły one szczyt w papiestwie – arcydziele szatana w fałszowaniu każdego zarysu prawdziwego Nasienia, Jego dzieła i panowania.

      W mitach politeizmu zdolność polowania wyzwalającego boga (Nemroda) jest wyraźnie widoczna w skórach lamparta, w jakie według opisu ubrani byli on i jego kapłani, w broni jaką nosił oraz w jego rzekomej walce z wężem. Pojawiają się one w „misteriach” egipskiego Ozyrysa, rzymskiego Bachusa, greckiego Adonisa i syryjskiego Tammusa (Ezech. 8:14). Melchizedek jest pokazany w dziku, który zabił tego fałszywego wyzwoliciela (który jest jedną i tą samą osobą pod tymi różnymi narodowymi imionami). Smutek Semiramidy przedstawiony jest w smutku Izydy po Ozyrysie, Wenus po Bachusie, Astarte po Adonisie i Astarot po Tammusie. Fakt, że Semiramida była myśliwym pokazany jest w kołczanie pełnym strzał i haku egipskiej Izydy, greckiej Artemis, syryjskiej Asher i rzymskiej Diany.

POLITEIZM JEST DEMONIZMEM

      Bez względu na różne imiona nadawane tym postaciom przez różne narody, były one tymi samymi dwiema jednostkami. Pomimo różnych miejscowych kolorytów im nadawanych byli oni tymi samymi ludźmi, którzy siebie wynieśli do stanu bogów. Pod ich imionami, oraz innych rzekomo przemienionych w bogów ludzi, szatan i jego demoniczni współpracownicy zdobyli dla siebie kult i służbę pogan.

      Dlatego pomimo niewielkich różnic w religiach pogańskich panowała jedność. Różnice te były lokalnym ubarwieniem, w którym szatan starał się zalecić swą religię uczuciom pogan. We wszystkich istotnych elementach udało mu się jednak stworzyć tę samą religię wszędzie i we wszystkich narodach. To dlatego pogańskie religie prawie nigdy wzajemnie się nie prześladowały. To dlatego pod różnymi imionami wszystkie one uznawały swoich bogów za te same istoty. To właśnie dlatego (na przykład) Rzymianie mogli przyjmować religie podbijanych narodów z wyjątkiem religii Żydów.

CO BABILON MA WSPÓLNEGO Z CHRZEŚCIJAŃSTWEM?

      Ważne jest, byśmy pamiętali że politeizm powstał w Babilonie i stamtąd przeniósł się do innych krajów, a szczególnie do Egiptu. Jeśli będziemy o tym pamiętać, zrozumiemy w jaki sposób Babilon w typie (Jer. 51:7) i antytypie (Obj. 17:5; 18:2, 3) upijał narody fałszywymi doktrynami. Bóg użył go jako typu na katolicyzm, mistyczny Babilon z proroctw, właśnie dlatego, że fałszywe religie (politeizm) miały w nim swój początek i w nim osiągnęły swój największy wpływ.

      To nie wszystko. Szatan wprowadził do mistycznego Babilonu tyle obrzędów politeizmu, ile to tylko było możliwe, i nadał im chrześcijańskie nazwy, zachowując jednak możliwie najwięcej ich pogańskich zewnętrznych i wewnętrznych cech. W ten sposób rzymski kościół nauczał wyznaniowego trynitarianizmu, narzucając go kościelnictwu. Data i obrzędy świąt tzw. Bożego