Chwalmy Boga za przywilej naszych obecnych błogosławieństw w zaproszeniu i sposobności identyfikowania się z tym wielkim Prorokiem przez wierność Temu, który wykupił nas swa własna cenna krwią!

     BS ’91, 4144.

UBITY OD BOGA I UTRAPIONY

Mar. 15:22-37

”Zaiste on niemoce nasze wziął na się, a boleści nasze własne nosił; a myśmy mniemali, Że jest zraniony, ubity od Boga i utrapiony” (Izaj. 53:4)

      JEZUS przepowiedział swe ukrzyżowanie mówiąc, że , jako Mojżesz węża na puszczy wywyższył, tak musi być wywyższony Syn człowieczy” – musi być ukrzyżowany. Miedziany waż został zatem użyty jako typ Jezusa. Był On rzeczywiście święty, niewinny, nieskalany, lecz zajął miejsce grzesznika – był traktowany jak grzesznik. Najsurowsza kara pod zakonem było ukrzyżowanie: „Przeklęty każdy, który wisi na drzewie”. Tak wiec, jak podaje Apostoł, Jezus stał się przekleństwem za nas (Gal. 3:13). Zajął miejsce grzesznika, choć sam nie znał grzechu. „Chrystus umarł za grzechy nasze według Pism” (1Kor. 15:3).

      Nie można oczywiście znaleźć powodu, by kwestionować zapisane w Nowym Testamencie fakty związane z ukrzyżowaniem Jezusa. Panuje jednak powszechne zamieszanie co do przewidzianych w nim przez Boga korzyści i celu. Chrześcijanie świadomi są tego, że śmierć Jezusa jest ich zbawieniem – jednak wielu nie rozumie dokładnie w jaki sposób. Prorok Izajasz podaje nam Boskie wyjaśnienie.

BOLESNA DROGA JEZUSA !

      Zbawiciel w dużym stopniu był osłabiony swa trzyipółletnia służba, w czasie której bez ograniczeń udzielał swych sił żywotnych ludziom przez leczenie ich chorób. Poza tym od chwili wysłania uczniów w celu przygotowania Paschy pozostawał bez snu pod stałym napięciem. Okres ten obejmował ciężkie doświadczenia związane z Pascha i ustanowieniem Pamiątkowej Wieczerzy, drogę do Getsemane, spędzone tam godziny bólu i słabości, następujące po nich doświadczenia, sadzenie przez najwyższych kapłanów przed Sanhedrynem, sad przed Herodem i Piłatem, biczowanie itp. – wszystko to stanowiło dla Niego ciągłe napięcie.

      Skazany na ukrzyżowanie przez tych, dla których poświęcił swój niebiański dom i chwałę, musiał jeszcze nieść swój własny krzyż (Jan 19:17). Prawdopodobnie czynił to tak długo, dopóki Jego słabość nie zmusiła Go do zatrzymania się pod jego ciężarem, ponieważ trzy z opisów Ewangelii podają, że jeden z przygodnych widzów został zmuszony do przyjścia Mu z pomocą (tekst oryginału nie podaje wyraźnie czy niósł on cały krzyż, czy idąc za Jezusem niósł tylko jego część).

      Gdzie byli Piotr, Jan, Jakub, Tomasz i inni Apostołowie, że samorzutnie nie zgłosili się do pomocy? Być może powstrzymywał ich strach. Ale jakie błogosławieństwo stracili! Tradycja podaje, że Cyrenejczyk, który z przymusu niósł krzyż, dzięki doświadczeniom tej chwili stał się przez wyciśnięcie na jego sercu prawdy poselstwa Zbawiciela jednym z naśladowców Nazarejczyka.

„NIE PŁACZCIE NADE MNĄ

      Dookoła zgromadzone były płaczące niewiasty i dziwimy się, że żadna nie przyszła z pomocą. Zwracając się do nich, Jezus powiedział: „nie płaczcie nade mną, ale raczej same nad sobą płaczcie i nad dziatkami waszymi”. Niektórzy badacze Biblii przypuszczają, że wypowiedziane przy tej okazji słowa Mistrza w pewnym sensie dotyczą wielkiego ucisku, jaki trzydzieści siedem lat później przyszedł na naród żydowski w postaci zniszczenia Jerozolimy. Zakłada się, że zniszczenie Jerozolimy było typem, który zapowiadał jeszcze większy ucisk, jaki nastąpi w czasie kończącym obecny wiek. „

      Następnie Jezus zaczął mówić o szukaniu przez nich gór i pagórków dla osłony i ochrony (Łuk. 23:30). Nie powinniśmy sadzić, że ktokolwiek mógłby się modlić. by padały na niego góry, należy raczej przyjąć, że wielu będzie szukało, pragnęło i modliło się o ukrycie ich, o ochronę przed szalejącym uciskiem. Góry reprezentuje rządy, a skałami społeczeństw są organizacje społeczne,