Sztandar Biblijny nr 48 – 1992 – str. 13
Ci, którzy starannie i bez uprzedzenia zbadali świadectwo Pisma Świętego (Jan 5:39; 2Tym. 2:15), odrzucili biedy zaszczepione w chrześcijaństwie w ciemnych wiekach, łącznie z inspirowanymi przez demony bluźnierczymi pogańskimi naukami o wiecznych mękach w ognistym piekle. Pierwsze kłamstwo szatana „żadnym sposobem śmiercią nie pomrzecie” (1Mojż. 3:4; Jan 8:44) dało podstawę, do rozwoju pośród ludzi takich okropnych błędów jak świadomość umarłych, nieśmiertelność duszy i wieczne męki. (W celu dokładnego zbadania tego całkowicie źle rozumianego tematu i rozważenia wszystkich wersetów biblijnych w których występuje słowo piekło, zobacz Ter. Pr. Nr 339/6; 359/16; 343/8).
Mahomet wierzył i nauczał uwłaczającej Bogu doktryny o wiecznych mękach w ognistym piekle jako Boskim karaniu niewierzących i grzesznych. Koran oświadcza: „Tym, którzy nie uwierzyli. (…) Tacy będą mieszkańcami ognia, w którym będą przebywać na wieki”. „On powie: wejdźcie między narody, dżinnów i ludzi, które już przeminęły przed wami – w ogień! Za każdym razem, kiedy wchodzi jakiś naród, przeklina swój siostrzany naród (. . . ) ostatni z nich będzie mówił do pierwszego: Panie nasz! To oni sprowadzili nas z drogi, daj im więc podwójna karę ognia! On powie: Niech będzie dla każdego podwójna”. „I spełniło się słowo twojego Pana: Ja z pewnością napełnię Gehennę dżinnami i ludźmi”. „Zaprawdę, Gehenna to miejsce spotkania ich wszystkich! Posiada ona siedem bram, do każdej bramy jest przydzielona jakaś ich część” (Sura 3:116; 7:36-39; 11:119; 15:43, 44).
RAJ
W Biblii słowo Raj występuje jako inna nazwa ogrodu Eden, błogosławionego mieszkania naszych pierwszych rodziców, Adama i Ewy. Arabska biblia podaje: „Założył Bóg raj na wschodzie w Eden” (1Mojż. 2:8). Na skutek grzechu Adam utracił Raj dla siebie i swego potomstwa. Biblia oświadcza, że gdy Królestwo Boże ponownie będzie ustanowione na ziemi, w „czasach naprawienia wszystkich rzeczy” (Dz. 3:21), wtedy cała ziemia stanie się Rajem, podobnym do ogrodu Eden (Ezech. 36:35, 36; Izaj. 35:1, 2; Obj. 21:14; 22:3). Ludzkość będzie poddana restytucji (będzie przywrócona do pierwotnego stanu) i wszyscy ludzie będą żyli szczęśliwie w pokoju i harmonii z Bogiem i bliźnimi.
W Biblii występuje także wyrażenie „raj Boży” (Obj. 2:7) w znaczeniu symbolicznym, w celu przedstawienia chwalebnego stanowiska w niebie dla Kościoła wybranego podczas wieku Ewangelii, czyli wieku Kościoła. Ale ani ten Raj, ani ten przywrócony na ziemi nie są przedstawione w Biblii jako miejsca zaspokajania zmysłowej, seksualnej żądzy. Faktycznie, Biblia dowodzi, że ci którzy zamieszkają w Raju będą „jako Aniołowie Boży w niebie” – to znaczy, bezpłciowi (Mat. 22:30; Luk. 20:34-36).
Lecz stan Raju, obiecanego wiernym muzułmanom w Koranie, różni się bardzo i w znacznym stopniu jest pośledniejszy od opisanego w Biblii, i przygotowanego dla wiernych, przyszłego Boskiego Raju. Mahomet opisuje Raj jako miejsce zupełnych rozkoszy dla mężczyzn. Stan kobiet nie jest przedstawiony, jest on inny od stanu żon wiernych muzułmanów, którym towarzyszyć będą do Raju (aby oglądały swoich mężów obsługiwanych przez czarnookie dziewice?)
Rozumowanie Arabów było zabarwione przez biedny, jałowy grunt i bezwodny żar pustynnych obszarów, na których większość z nich zamieszkiwała. Koran powiada: „Dwa ogrody (. . . ) W nich są dwa płynące źródła (. . . ) W nich będą dwa rodzaje wszystkich owoców. (. . . ) Będą tam dziewice (. . . ) których nie dotknął przed nimi ani żaden człowiek, ani dżinn. (. . . ) Oprócz tych dwóch będą jeszcze inne dwa ogrody (. . . ) dwa ogrody o ciemnej zieleni. (. . . ) W nich będą dwa źródła tryskające obficie wodą (. . . ) owoce i palmy, i granaty. (. . . ) dziewice dobre i piękne. (. . . ) Nie dotknął ich przed nimi ani żaden człowiek, ani dżinn. (. . . ) Będą oni wypoczywać wsparci na łokciach na zielonych poduszkach i na pięknych kobiercach abkari” (Sura 55, zobacz także 56).
Jakże to jest różne od obiecanego w Biblii wzniosłego i świętego stanu odrodzonej ludzkości, gdy pod działaniem Nowego Przymierza, wspomaganego Duchem Świętym (Joel 2:28) i pod kierownictwem Chrystusa zostanie ona wyprowadzona z błotnistego dołu grzechu do bezgrzesznego i bezpłciowego stanu na wyobrażenie i podobieństwo Boże (1Mojż. 1:26, 27)!
NIEBIAŃSKIE I ZIEMSKIE ZBAWIENIE
Ponadto Mahomet wykazał brak wiedzy o zasadniczych różnicach pomiędzy niebiańskim i ziemskim zbawieniem. Nigdzie w Koranie nie ma wzmianki o istnieniu klasy Boskich istot, o Kościele, czyli Oblubienicy Chrystusowej, wywyższonym do stanu nieśmiertelności (stanu nie podlegającego śmierci), wybranym spośród tego złego świata (Dz. 15:14; Obj. 5:9, 10) w celu realizowania przyszłych zamiarów Bożych i dodatkowym wyborze ze świata innych klas jako pomocniczych części Jego wiecznego zamysłu i Planu (Efez. 1:11; 3:9-11). Koran obiecuje nagrodę w postaci „Ogrodu Rozkoszy” z fontannami, owocami i ciemnookimi hurysami. Takich nagród i warunków nie można porównać z nagrodami i warunkami Tysiącletniego Królestwa Chrystusowego, prowadzącego do wieków chwały, w których znajdą się rzeczy jakich umysł ludzki nie jest w stanie sobie wyobrazić, lecz jakie znajdują się w zamyśle Boga aż, według Niego, nadejdzie czas właściwy na ich realizację. Z pewnością, nagrody za posłuszeństwo obiecane w Koranie faktycznie uwłaczają Bogu, gdy weźmiemy pod uwagę prawdziwe nagrody zarówno dla wybranych (1Kor. 2:9, 10; 1Jana 3:2), jak i dla nie wybranych (Izaj. 35:10; Obj. 21:17), które On w swej wielkiej miłości przedkłada swoim stworzeniom (Żyd. 11:6).
PRAWDZIWA NADZIEJA LUDZKOŚCI
Gdy prześledzimy historię Kościoła to zauważymy, że