Sztandar Biblijny nr 46 – 1991 – str. 28

ŚWIĘTE DLA MUZUŁMANÓW PISMA I TRADYCJA

      By lepiej zrozumieć pisma i tradycje święte dla muzułmanów oraz powstanie islamskich rozłamów i sekt, przedstawimy krótki opis tych spraw. Niekiedy trudno jest dokładnie przekazać przez tłumaczenie znaczenie wschodnich słów zachodniemu czytelnikowi. Nam wystarczy racjonalne przybliżenie.

KORAN I HADITH (HADIS)

      (1) Koran, święta księga muzułmanów, zawiera nauki Mahometa, który twierdził, że zostały mu one objawione w języku arabskim (Sura 26:192-195) przez Boga za pośrednictwem anioła Gabriela. Ustępy Hadith (tradycja) dobitniej o tym mówią od Koranu. Koran zawierający 114 rozdziałów (zwanych surami) ułożonych kolejno według długości, jest nieco mniejszy od chrześcijańskie go Nowego Testamentu. Sury nie są ułożone chronologicznie, ponieważ wiele z nich to składane, ujęte w całość oświadczenia lub rozprawy pochodzące z różnych okresów nie dających się ściśle ustalić.

      Oddziaływanie Koranu nie da się przenieść przez tłumaczenie. Recytowany Arabom w języku arabskim przez wyszkoloną, osobę, Koran wywiera silny wpływ na słuchaczy, nawet po blisko 1400 latach. Tekst Koranu, który obecnie jest w powszechnym użyciu, był opracowany w pierwszym stuleciu po śmierci Mahometa i od tego czasu pozostał autorytatywną, wersją.

      (2) Słowo hadith (tradycja) literalnie znaczy wypowiedz. Używa się go by wskazać na streszczenie wypowiedzi, które były możliwe do odtworzenia na podstawie oryginalnych przekazów „towarzyszy” Mahometa, na temat tego co Mahomet mówił, czynił i/lub aprobował. Nie ma w nim obcych wpływów i w zakresie swych sześciu autorytatywnych zbiorów („alsihah alsittah”, sześć autentycznych zbiorów) w znacznym stopniu pozbawiony jest narośli pochodzących ze źródeł nie związanych z „towarzyszami”. Za autora jednego z tych sześciu najbardziej skrupulatnie opracowanego zbioru powszech nie uważa się AlBukhari’ego (zmarł w 870 r.)

SUNNA, IDŻMA I SZARIA

      (3) Surma (sposób postępowania lub zwyczaj) jest słowem przedislamskim. Mahomet zganił Mekkańczyków za kurczowe trzymanie się „sunny” swych ojców, po objawieniu jemu niezmiennej „sunny” Bożej. Ściśle mówiąc „sunna” służy do przedstawienia tych tradycjonalnych zwyczajów, które nie zostały umieszczone w Koranie. W islamskim zrozumieniu są to pierwotne zwyczaje wspólnoty przekazywane ustnie, lecz istnieją spory czy są to wyłącznie zwyczaje z czasów Mahometa, czy też powinno się uznać i te z czasów Kalifów, będących „towarzyszami” Mahometa. Hadith jest przewodnikiem dla „sunny”.

      (4) Idżma (zgoda) jest słowem, które trudno dokładnie zdefiniować. Oznacza ono powszechną zgodę i odnosi się do powszechnie i tradycyjnie przyjętych poglądów świata muzułmańskiego na to co Koran i „sunna” wyrażają w zakresie formułowanych islamskich doktryn i praktyk. W pierwszym znaczeniu idżma odnosi się do dawnych zwyczajów i tradycji, i nadaje historyczny autorytet wierzeniom i praktykom „towarzyszy” z Medyny. W drugim znaczeniu stanowi podstawę tolerowania różnych „szkół” w islamie, powstałych skutkiem nawracania się ludów o innej kulturze, które wniosły swe zwyczaje modyfikujące „sunnę” dla własnych ściśle określonych celów. „Idżma” doktorów i myślicieli w zakresie końcowej analizy zawsze była podległa społecznej „idżmie”.

      (5) Szaria (literalnie ścieżka do zdroju), obejmuje wszystko co dotyczy sposobu życia, co zostało wyraźnie lub pośrednio nakazane przez Boga i zawiera wszystkie doktryny (wierzenia) i prawa (praktykę) islamu. Jest oparta na Koranie, surmie, idżmie i „kijas” (rozumowa nie analogiczne, za pomocą którego objaśnia się treść trzech pozostałych ksiąg).

PIĘĆ ARTYKUŁÓW WIARY

      (6) Oto podstawowe dogmaty w które muzułmanie są zobowiązani wierzyć:

      (a) Istnieje tylko jeden prawdziwy Bóg – Allah, który jest wszechwidzący, wszechwiedzący i wszechmocny.

      (b) Istnieją dobrzy aniołowie pod wodzą Gabriela, który ukazał się Mahometowi, i dżinny (faktycznie upadli aniołowie) pod wodzą szatana.

      (c) Istnieją cztery przez Boga natchnione księgi: Tora (pięć ksiąg Mojżesza), Psalmy Dawida, Ewangelie Jezusa i Koran. Koran zajmuje naczelne miejsce, gdyż jest to ostatnie słowo Allaha do ludzkości.

      (d) Prorokami są: Adam, Noe, Abraham, Mojżesz, Dawid, Jonasz, Jezus i około dwudziestu innych osób. Lecz ostatnim i największym prorokiem, sumą i pieczęcią wszystkich, jest Mahomet.

      (e) W „dzień ostatni” zostaną wzbudzeni umarli i wówczas posłani przez Allaha aniołowie stróże będąświadczyć o ludzkich uczynkach i osądzą każdego, albo jako godnego wejścia do Raju (włączając w to zmysłowe przyjemności), albo w przeciwnym razie jako niegodnych skażą na potępienie w piekle, gdzie będą męczeni wiecznie. Allah ustalił co uważa za stosowne i nikt nie ma prawa zmieniać jego rozporządzeń.

PIĘĆ FILARÓW WIARY

      (7) Oto obowiązki z których muszą się wywiązać muzułmanie, by mogli dostąpić zbawienia:

      (a) Publicznie wypowiadać szahady (wyznanie wiary):

      „Nie ma żadnego innego Boga prócz Allaha, a Mahomet jest jego prorokiem”.

      (b) Modlitwy i rytualne obmywania pięć razy dziennie.

      (c) Płacenie podatku zakat – jałmużny – dziesięciny od dochodów.

      (d) Post (od świtu do zachodu słońca) w ramadanie,dziewiątym miesiącu, i wystrzeganie się niegodziwych czynów, które mogłyby unieważnić post.

      (e) Odbycie przynajmniej raz w życiu hadżdi – pielgrzymki do Mekki – uczestnictwo w jej obrzędach.