Sztandar Biblijny nr 39 – 1989 – str. 154
Uważni badacze Pisma Świętego rozumieją że Boska obietnica dana Abrahamowi ma się wypełnić przez dwa rodzaje nasienia: jedno to klasa niebiańska, a drugie – klasa ziemska, z Mesjaszem jako Głową nad wszystkimi. Przez ponad osiemnaście stuleci Bóg darzył łaską nasienie Abrahamowe, naród Izraela. Doświadczał on kar i strofowań w sprawiedliwości, jednak przez cały ten czas Żydzi cieszyli się łaską Bożą, jak to zostało pokazane w Zakonie oraz w proroctwach i przywilejach, jakie były im dane zgodnie z Przymierzem Zakonu, włączając coroczny dzień pojednania, który zapewniał im dalszą Boską łaskę.
Natomiast w ciągu ponad osiemnastu stuleci dyspensacji (czyli wieku) Ewangelii, podczas której Bóg odrzucił Izraela, Ewangelię głoszono poganom w celu wyboru duchowego domu.
Ów okres łaski dla Izraela, zgodnie z posiadaną przez nas wiedzą, zakończył się mniej więcej w czasie śmierci Jezusa w 33 r.n.e. A 1845 lat później, w 1878 roku, przyszedł Król i łaska zaczęła ponownie powracać do Żydów.
W 36 r.n.e., kiedy Korneliusz był pierwszym nawróconym poganinem (Dz.Ap. 10), łaska została cofnięta cielesnemu Izraelowi i Ewangelia dana poganom. W 1845 lat później, w 1881 roku utracił ją nominalny duchowy Izrael.
Trochę później, w 69 r.n.e., nastąpiło spustoszenie Izraela przez wojska rzymskie. Wobec tego okres równoległy po 1845 latach nastąpił w 1914 roku, jak to wyraża nasz werset, gdyż tak jak 69 r.n.e. był końcem żniwa wieku żydowskiego oraz państwa żydowskiego, tak 1914 rok był końcem żniwa Ewangelii i początkiem obalania chrześcijaństwa, wyrażającego się pierwszą częścią wojny .światowej oraz początkiem czasu wielkiego ucisku (Dan. 12:1; Mat. 24:21).
Tak więc nadszedł czas na przywrócenie Bożej łaski, i proces ten już się rozpoczął. Przez ponad osiemnaście stuleci Żydzi nie byli pokrzepieni ani tak podniesieni na duchu jak obecnie. Ale błogosławieństwo to jest jedynie początkiem. Wkrótce Boska łaska we właściwym według Boga czasie, spełni wszystkie drogocenne obietnice Zakonu i Proroków na rzecz Jego Ludu Wybranego. Żyd już się budzi uświadamiając sobie tę wielką prawdę.
Syjonizm rozpoczął się jako ruch polityczny, zaowocował w ruchu religijnym i w rezultacie błogosławieństwa Boskiej opatrzności uporządkują sprawy Żydów. Słowa Księgi, słowa Boskiej obietnicy, odczytywaniu których przez tak długi czas towarzyszyła ignorancja i zaślepienie, już wkrótce rozbłysną i zajaśnieją światłością, kierując Żydów na ścieżki przez Pana wytyczone i prowadzące do odbudowy ich ziemi obiecanej i osiągnięcia przez nich wznioślejszych ideałów.
ŻYDZI POZOSTANĄ ŻYDAMI
Z puszczy dochodzi głos i wszyscy Żydzi, gdziekolwiek się znajdują, słuchają go. Nie nawołuje on, aby się stali chrześcijanami, ale aby pozostali Żydami i jako Żydzi zdali sobie sprawą z ideałów przedstawionych im przez Pana
kol. 2
w Zakonie i Prorokach. Dla wszystkich właściwie wyćwiczonych przez te ideały wspaniałe błogosławieństwo jest bliskie, które będzie więcej niż zadośćuczynieniem za smutek i ból przeszłości. Izrael nie osiągnie swego wielkiego zwycięstwa ani mieczem, ani bronią palną, ani przy pomocy samolotów, pocisków lotniczych i bomb atomowych, ani pieniędzy, władzy i oddawaniu czci złotemu cielcowi finansów lub pokładanie ufności w armii dowodzonej przez człowieka, ale przez poleganie na Panu, od którego otrzymają pomoc (Psalm 121:1, 2).
Duchowe królestwo Mesjasza, które już wkrótce zostanie założone, zwiąże szatana, ograniczy wszelkie zło i podniesie sztandar dla narodów (Izaj. 49:22; 62:10) błogosławiąc Izraelowi i ustanawiając z nim Nowe Przymierze (Zakonu), w miejsce Starego Przymierza Zakonu (Jer. 31:31-34; 32:36-40), pod zwierzchnictwem, lepszego Pośrednika, zdolniejszego od wielkiego Mojżesza (5Moj. 18:15, 18, 19), Pod wodzą tego większego Króla, jeszcze mądrzejszego od Salomona i bardziej umiłowanego przez Boga niż Dawid. To wielkie niebiańskie imperium będzie ustanawiane na świecie w czasie ucisku z wielkim autorytetem, w czasie ziemskiej udręki, którą proroctwa opisują jako przerażającą (Dan. 12:1; Jer. 25:29-33; Sof. 3:8, 9), Żydzi i poganie, bogaci i biedni, są odpowiedzialni za doprowadzenie do tego okropnego ucisku z powodu samolubstwa, które obecnie rządzi światem i które zostanie wykorzystane przez Pana do zniszczenia obecnej wspaniałej cywilizacji – wspaniałej przynajmniej powierzchownie.
Socjalistyczna artyleria słów i kościelnych bomb o podobnym charakterze jedynie zaostrza walkę. Systemy i środki finansowe dotąd miały i nadal będą miały wpływ na rozpad sił rządzących cywilizacją w czasie ucisku, w którym panowanie grzechu, nieprawości, niesprawiedliwości i samolubstwa na zawsze upadnie i nigdy się nie podniesie. Obecne systemy religijne również okażą się nieodpowiednie i przeminą. Bowiem te stare systemy, nazywane symbolicznie „niebiosami i ziemią” teraźniejszego czasu, zastąpią „niebiosa nowe i ziemia nowa” (Izaj. 65:17; 66:22). Wielki Mesjasz i społeczeństwo na zreorganizowanej ziemi będą stanowić te nowe niebiosa i nową ziemię, w których zamieszka sprawiedliwość. W porównaniu z chwalebną wiecznością błogosławienia pod sprawiedliwym nadzorem Mesjasza, przejście to będzie tylko chwilowym doświadczeniem. „Który uśmierza wojny aż do kończyn ziemi” (Psalm 46:10).
NADZIEJA IZRAELA – DLACZEGO TAK DŁUGO ODKŁADANA
Zarówno naszych przyjaciół Żydów, jak i chrześcijan nurtuje następująca myśl: jeśli tak sprawy wyglądają, – jeśli Królestwo Mesjasza ma być dopiero założone jak to przewidują Żydzi, ale na poziomie duchowym a nie na ziemskim, i jeśli Bóg zamierza użyć ten lud darzony łaską w starożytności jako przewód