Sztandar Biblijny nr 33 – 1988 – str. 157

ściśle przylegają do drugich, że w ogólnym zarysie stają się bardziej lub mniej regularne. Wtedy powstaje porywisty podmuch wiatru i bawi się nimi, unosząc je ponownie w kierunku nieba, ale po chwili wahania, gdy napotykają tak wiele swych śniegowych braci zdążających na ziemię, łączą się z tą procesją i znajdują swoje miejsce spoczynku w pięknym puszystym łożu na łonie ziemi.

      Na ich przyjęcie ziemia przybiera stan wspaniałej piękności i majestatycznej ciszy. Białość śniegu jest przede wszystkim spowodowana dużą ilością odbijających powierzchni tworzonych przez drobniutkie cząsteczki kryształu. Nie zatrzymują one żadnej części białego światła, które pada na ich powierzchnię, ale w całości je odbijają i stąd śnieg jest biały. Najbardziej ponury krajobraz wygląda pięknie pod przykryciem czystego, białego śniegu.

UKSZTAŁTOWANIE SIĘ GRADU

      Nasz werset zwraca także uwagę na skarby gradu. Natura gradu jest odmienna od śniegu, jakkolwiek i śnieg, i grad są z wody, co widzimy, gdy topnieją. Grad, podobnie jak śnieg, zawiera kryształy lodu, czyli kryształy wody, jak można je również stosownie nazwać. Nie ma żadnej chemicznej różnicy pomiędzy śniegiem a gradem; zarówno śnieg, jak i grad składają, się z tej samej chemicznej substancji wody. Różnica leży w sposobie uformowania kryształów w powietrzu jako rezultatu zamarznięcia pary wodnej lub wody oraz w sposobie przylegania tych kryształów do siebie.

      Gwałtowne ochłodzenie powietrza zawierającego ogromną ilość pary wodnej powoduje tworzenie się kryształów w formie gradu. Skoro więc powietrze zawiera więcej pary wodnej latem, i wówczas może być silniej ochłodzone przez zimny wiatr niż wtedy gdy zawiera ono mniej wilgoci, to grad zazwyczaj pada raczej latem niż zimą a śnieg łatwiej formuje się zimą w procesie powolniejszej krystalizacji.

      Przekroje ziaren gradu niekiedy odsłaniają określone wzory krystalizacji i piękna, chociaż nie są one tak łatwe do zaobserwowania i podziwiania jak płatki śniegu. Ziarna gradu różnią się wielkością. Niektóre z poznanych miały średnicę od czterech do pięciu cali. Prawdopodobnie największy zanotowany w. USA grad spadł w stanie Nebraska w 1928 roku. Ziarna tego gradu wynosiły około 17 cali i ważyły 1,5 funta. Opady gradu, gdy są obfite a szczególnie gdy ma on większe rozmiary, często wyrządzały wiele szkód życiu roślinnemu i zwierzęcemu (Ps. 78:47, 48), zabudowaniom itp.

      Wiele innych wersetów Pisma Świętego wspomina o śniegu i gradzie. Śnieg pojawia się w górzystej krainie Palestyny, w takich miejscach jak Galilea, Nazaret, Jerozolima i Hebron, chociaż rzadko w tych miejscowościach leży dłużej niż dzień, a zimy często mijają zupełnie bez śniegu. Na górach Libanu pozostaje on aż do późnego lata i wieńczy szczyt góry Hermon przez cały okrągły rok: „Dni śnieżne” są
kol. 2
wzmiankowane w 2Sam. 23:20 (por. 1Kron. 11:22). „Śnieg w lecie” (Przyp. 26:1), w sensie opadu śnieżnego zdecydowanie nie dotyczył tego miejsca. Ale śnieg widocznie był magazynowany w dużych ilościach w czasie zimy, w górskich jaskiniach, a następnie latem zabierany do miast był używany zamiast lodu do chłodzenia napojów i w celach chłodniczych. Bez wątpienia mógł on być najbardziej odświeżającym dla zmęczonych robotników w czasie żniwa (Przyp. 25:13″).

WODA JEST SYMBOLEM PRAWDY

      Woda, z której zarówno tworzy się śnieg jak i grad, jest użyta w Piśmie Świętym jako symbol prawdy, szczególnie Prawdy Boskiego Słowa (Jan 4:10-14), specjalnie w jej oczyszczających, gaszących pragnienie i odżywczych skutkach. Co się tyczy oczyszczania, dostrzegamy, że Jezus powiedział swoim uczniom, „Już wy jesteście czystymi, dla słów, którem do was mówił” (Jan 15:3). A święty Paweł mówi o Kościele, że Jezus „go poświęcił, oczyściwszy omyciem wody przez słowo” (Efez. 5:26: por. Ezech. 36:25). I tak, mamy „oczyszczone serca od sumienia złego i omyte ciało wodą czystą” (Żyd. 10:22, 23). W typie (2Moj. 30:18-21) umywalnia w Przybytku mieściła w swej misie i w swej podstawie („stolec”) wodę do mycia, przedstawiającą Prawdę zawartą w Biblii, odpowiednio w Nowym i w Starym Testamencie, dla naszego oczyszczenia od skalania grzechem, błędem, samolubstwem i światowością. W 5Moj. 32:2 (por. Ps. 72:6) Bóg bezpośrednio wiąże swą doktrynę (Prawdę), swą mowę (oświadczenia Jego Słowa), z wodą, bądź w formie „rosy” lub „jako drobny deszcz na zioła” (łatwe, elementarne prawdy, odpowiednie przede wszystkim dla nierozwiniętych) oraz „jako krople [silniejsza ulewa] na trawę” (bardziej zaawansowane prawdy dla bardziej dojrzałych).

ŚNIEG JAKO SYMBOL BIBLIJNY

      Jak czysta woda jest symbolem czystej Prawdy Słowa Bożego, szczególnie w jej oczyszczających, gaszących pragnienie i odżywczych skutkach, tak śnieg jest użyty w Piśmie Świętym jako symbol tej samej czystej Prawdy, gdy ona w tych samych aspektach staje się osiągalna. Odnośnie oczyszczania, woda śnieżna jest wzmiankowana jako szczególny środek czyszczący: „A choćbym się umywał wodami śnieżnymi, i oczyściłbym mydłem ręce moje” (Ijob 9:30). Tak więc Prawda Słowa Bożego jest potężnym czynnikiem czyszczącym, gdy staje się ona osiągalna i jest zrozumiana oraz zastosowana (jak topiony śnieg). Zaspokajające pragnienie i odżywcze skutki są pokazane u Jer. 18:14, gdzie śnieg i płynące wody są użyte, aby symbolizować odświeżające prawdy otrzymane w usprawiedliwieniu i poświęceniu. Opad deszczu i śniegu oraz ich użyteczność w odświeżaniu ziemi i czynieniu jej owocną, są u Izaj. 55:10, 11

poprzednia stronanastępna strona