Sztandar Biblijny nr 29 – 1988 – str. 25
(16) Czy Biblia daje nadzieją komukolwiek z nie zbawionych zmarłych? (1Tym. 2:4), Na Wykresie wieków są oni przedstawieni przez niezupełne piramidy b, d, e, p, q, u, i v. Od powiadamy twierdząco, po pierwsze, z powodu obietnic Bożych (1Moj. 12:3; 18:18; Izaj. 60:14, 15; 29:18, 24; Łuk. 2:10, 34; Jan 1:9); po drugie, Okupu (Jan 12:32, 33; Rzym. 5:18,19; 1Tym. 2:4-6); po trzecie, dopuszczalności wszystkich grzechów z wyjątkiem grzechu przeciwko Duchowi Świętemu (Mar. 3:28, 29; Mat. 12:31, 32); po czwarte, z racji reformowalności charakterów większości zmarłych, biorąc pod uwagę charakter Boży i Okup (Obj. 15:3, 4); po piąte, celu wyboru (Rzym. 11:25-32); po szóste, podwójnego doświadczenia dla ludzkości (Rzym. 8:20, 21; 11:32; 5:18, 19); i po siódme, faktów dotyczących tej sprawy (Ezech. 16:46-63).
(17) Czy Biblia naucza o drugiej próbie? (Jan 12:32). Biblia uczy, iż będzie druga próba dla Adama, lecz dla nikogo więcej z jego rasy. Żaden potomek Adama, z wyjątkiem spłodzonych z Ducha, nie miał dotąd pełnej sposobności uzyskania życia wiecznego. Jednakże Pismo Święte dowodzi, że to wszystko, co stanowi sposobność zbawienia zostanie udostępnione wszystkim ludziom w okresie zaznaczonym przez łuk G, na naszym Wykresie. Wyrok śmierci zostanie zdjęty (Rzym. 11:26; 5:19; Jan 3:17; 1Tym. 2:4); wszyscy zostaną oświeceni (1Tym. 2:4; Jan 1:9) i poddam korzystnemu wpływowi przybliżającemu do Chrystusa (Jan 12:32); wszelkie kolano skłoni się i każdy wyzna, że Chrystus jest Panem, ku chwale Boga Ojca (Filip. 2:9-11; Izaj. 45:22, 23; Psalm 22:30). Błogosławieństwa będą zaoferowane wszystkim (Rzym. 5:18; Joel 2:28) – niektórzy zareagują na nie zgodnie z tym co powiedział Izaj. 35:5, 9, 10. Następne tematy również uczą, iż wszystkim dana będzie jedna pełna próba: cel powrotu naszego Pana (Izaj. 35:4-6; Dz.Ap. 3:19-21; 15:16, 17; Dan. 7:13, 14); cele Tysiąclecia (Psalm 22:28-30; Izaj. 25:6-9; 1Kor. 15:21-26); tożsamość Tysiąclecia i Dnia Sądu {2Tym. 4:1; Łuk. 22:29, 30; Abd. 21; Psalm 72:1-4); cel Dnia Sądu (Jan 5:21-31); stopniowe zdejmowanie przekleństwa (Obj. 21:3-5; 22:1-3; Ozeasz 13:14; 1Kor. 15:54-57); oraz urzędowe imiona Jezusa i Kościoła: Zbawiciele (Abd 21), Kapłani (Żyd. 3:1; 1Piotra 2:5, 9; Obj. 1:6; 5:10; 20:6), Królowie (Obj. 19: 16; Rzym. 5:17; 2Tym. 2:12; 1Piotra 2:5-9; Obj. 1:6; 5:10; 20:4, 6), Prorok, czyli Nauczy ciel (Dz.Ap. 3:22, 23, 21; Jan 1:9); Ojciec i Matka (Izaj. 9:6; 1Kor. 15:45; Obj. 19:7-9; 21:9, 10, por. z Izaj. 66:10-14); Pierwiastki (1Kor. 15:20; Rzym. 8:23; Jak. 1:18; Obj. 14:4) i Nasienie Abrahamowe (1Moj. 22:18; 28:14; Dz.Ap. 3:25; Gal. 3:16, 29; 4:28; Rzym. 9:7, 8).
(18) Powrót naszego Pana (Dan. 7:13, 14; Dz.Ap. 1:11). Ten temat odnosi się do żniwa wieku Ewangelii (łuk F na naszym Wykresie), w którym zaczyna się wiek Tysiąclecia (łuk G). Znaczącym, dotyczącym tego tematu, błędem jest postmilenaryzm, tj. nauka głosząca, iż Chrystus wraca, aby przejąć nawrócony świat, którym przez tysiąc lat rządził Kościół w ciele.
kol. 2
Nauka ta jest błędna gdyż, po pierwsze, żaden werset Pisma Świętego o tym nie mówi, po drugie, sprzeciwia się on tym ustępom biblijnym, które napominają lud Pański, aby czujnie oczekiwał na powrót Pana, gdyż nikt przed czasem nie będzie znał dnia ani godziny kiedy to nastąpi (Mat. 24:42-44; 25:13; Mar. 13:32-37; Łuk. 12:35-40); po trzecie, żadne polecenie nakazujące nawrócenie świata w tym wieku nie było wydane, mimo iż Jezus oświadczył, że Ewangelia będzie głoszona całemu światu na świadectwo (Mat. 24:14) i polecił uczniom pozyskiwać naśladowców spośród wszystkich narodów, nie tylko Żydów (Mat. 28:19, 20; Dz.Ap. 17:30); po czwarte Biblia mówi, że zło będzie przeważać w nienawróconym świecie, w czasie powrotu naszego Pana (Psalm 2:1-12; Mat. 13:30, 39; 24:24; Łuk. 18:8; 1Tym. 4:1; 2Tym. 3:1-8, 13; Jak. 5:3-6; 2Piotra 3:3, 4; Obj. 11:18, 19; 19:11-21) po piąte, zmniejszenie się wpływu biblijnych wzorców i sekularyzacja Kościoła jest widoczna wszędzie tam, gdzie głosi tę naukę; po szóste, liczba pogan wzrasta siedemdziesiąt razy szybciej niż nawróconych pogan; po siódme, liczba i środki będące do dyspozycji chętnych działaczy i zwolenników są niewspółmierne do postępu dzieła nawracania pogan; po ósme, w pozostającym do dyspozycji czasie, niemożliwe jest dokonanie tego, gdyż tak wielkie przedsięwzięcie wymagałoby setek lat realizacji, podczas gdy wiele znaków i proroctw wskazuje, że żyjemy już w czasie drugiego adwentu Jezusa. Tymczasem Pismo Święte uczy, iż Powrót Pański jest przedmilenijny, że jego celem jest przeprowadzenie dzieła restytucji, włączając nawrócenie świata (Dan. 7:13, 14; Izaj. 35:4-10; Sof. 3:8, 9; Dz.Ap. 3:19-21; 15: 16, 17; 2Tes. 1:10; Żyd. 9:28, por. z Rzym. 8:19, 21; Psalm 22:28-30; 72:1, 7 14; 1Kor. 15:21-26; Rzym. 14:9; Filip. 2:8-11). Więcej wersetów na temat celów Powrotu Pańskiego znajduje się w konspekcie nr 15.
Powrót naszego Pana jest niewidoczny dla naturalnych ludzkich oczu (chociaż jest widoczny dla oczu zrozumienia). Pewne ustępy biblijne uczą tego wprost (1Tym. 6:16; Jan 14:19), także przywodzi to na myśl Jego przyrównany do złodzieja powrót (1Tes. 5:1-5; 2Piotra 3: 10; Obj. 16:15); niewidzialność niebiańskiej części Królestwa (Łuk. 17:20, 21); ignorancja świata, co do Jego wtórej obecności (por. Mat. 24:37-39; Łuk. 17:26-30); cichy, bez ostentacji i nieznany światu sposób Jego odejścia, mogący obrazować sposób Jego powrotu (Dz.Ap. 1:11); sposób Jego objawienia się przyrównany do jasnego świecenia słońca (Mat. 24:27); widzenie Go tylko przez umysłowe postrzeganie (por. Obj. 1:7; Żyd. 2:9; Mat. 23:36-39; 26:64; 1Tym. 6:16; Jan 14:19) i rozumowanie świętego Pawła (2Tes. 1:9), które byłoby nieudolne, gdyby spodziewał się fizycznie widzialnego drugiego adwentu. Co więcej, właściwe metody interpretacji Biblii, jak również rozum i fakty sprzeciwiają się poglądowi, że Jego powrót będzie widoczny dla naturalnych oczu.
Niewidzialność naszego Pana w czasie Jego powrotu jest dodatkowo dowiedziona przez samą